Pozycja ta to zbiór reportaży pisanych przez Jasienicę jako relacja z tzw. badań milenijnych. Był to szeroko zakrojony program prac wykopaliskowych, które miały na celu poszerzenie wiedzy o początkach Państwa Polskiego. Tyle tytułem wprowadzenia. Jeśli zaś chodzi o wrażenia z lektury, to były one zdecydowanie pozytywne. Jasienica pisze tak jakby na żywo opowiadał wrażenia z minionego dnia i tego, co zobaczył na stanowisku. Pisze nie tylko o znaleziskach z wykopu, ale dzieli się też wieloma spostrzeżeniami na temat samych archeologów, zarówno kadry profesorskiej, jak i studentów. Przywołuje liczne anegdoty i opisuje charakter poznawanych osób. Mimochodem wtrąca również uwagi na temat wyglądu odwiedzanych regionów Polski, stanu ich dróg, komunikacji, lasów, miast. Mamy więc obraz kraju lat 50-tych, a więc tak niedługo po wojnie.
Dla mnie ciekawe i w jakiś sposób niezwykłe było czytanie o ówczesnych "młodzieńcach" - młodych archeologach, którzy później w dużej mierze osiągnęli tytuły doktorskie i profesorskie. Wtedy byli to dwudziestoparolatkowie na samym początku drogi i często wydawali mi się tak podobni do współczesnych studentów acheologii. Dzisiaj mieliby po 80-90 lat, ale niemal nikt z nich już nie żyje.
Z drugiej strony mamy też ówczesnych starców - ludzi 70-paroletnich, z którymi Jasienica rozmawiał, chcąc się czegoś dowiedzieć o minionych czasach lub miejscach. Ich młodość upłynęła jeszcze w XIX w. Obecnie już nikt tych czasów nie wspomni.
Dla mnie obecnie jest to naprawdę wartościowa książka historyczna, ale nie chodzi tu o popularnonaukowe zrelacjonowanie przez Jasienicę początków Polski na podstawie archeologii, jak to miał w zamyśle. Z resztą w świetle dzisiejszej wiedzy można by mu zarzucić nieco błędów, a czasem wręcz bajkowych interpretacji. Historyczność "Archeologii.." polega na udokumentowaniu badań i badaczy lat 50-tych, sposobu ich pracy, dokumentacji, ich ówczesnych przemyśleń i hipotez. Mamy tu prawdziwych ludzi - tych, którzy pisali znane z naukowych publikacji artykuły. Jasienica stał się ich kronikarzem. Polecam zdecydowanie, przede wszystkim archeologom.

Pozycja ta to zbiór reportaży pisanych przez Jasienicę jako relacja z tzw. badań milenijnych. Był to szeroko zakrojony program prac wykopaliskowych, które miały na celu poszerzenie wiedzy o początkach Państwa Polskiego. Tyle tytułem wprowadzenia. Jeśli zaś chodzi o wrażenia z lektury, to były one zdecydowanie pozytywne. Jasienica pisze tak jakby na żywo opowiadał wrażenia z...