Czwarta i ostatnia odsłona (dopóki nie pojawi się nowa książka) Pawła Pollaka. Dzisiaj dokończyłam odłożoną kiedyś książkę, czyli "Gdzie mól i rdza".
Wszystko po staremu: irytujący dziennikarz Kuriata i dziwne wtręty autora nt. polskiej mentalności ;) Pierwszy lepszy przykład: "Ciekawe, że w Polsce trzeba się połamać, żeby ludzie stali się dla ciebie życzliwi". Mam nadzieję, że komisarz Przygodny to nie alter - ego pana Pollaka, bo zwyczajnie, tak po ludzku zaczęłabym mu współczuć. Osobiście nie muszę jeszcze wkładać ręki/nogi między drzwi, aby poczuć ludzką życzliwość ;) Wychodzi na to, że tak jak pan Pollak ma niezrozumiałą skłonność do produkowania takich refleksji tak ja mam niezrozumiałą skłonność do tropienia ich w tekście :) Nic nie poradzę, że rzucają się w oczy (może dlatego, że mają dość luźny związek z treścią) i denerwują ;)
Poza tym krótko proszę Państwa: jest dobrze :) To znaczy, jest wartka akcja, pisarz nieźle wodzi czytelnika za nos, nie ma pościgów i hektolitrów krwi, Jest za to porządny klasyczny kryminał.

Czwarta i ostatnia odsłona (dopóki nie pojawi się nowa książka) Pawła Pollaka. Dzisiaj dokończyłam odłożoną kiedyś książkę, czyli "Gdzie mól i rdza".
Wszystko po staremu: irytujący dziennikarz Kuriata i dziwne wtręty autora nt. polskiej mentalności ;) Pierwszy lepszy przykład: "Ciekawe, że w Polsce trzeba się połamać, żeby ludzie stali się dla ciebie życzliwi". Mam...