Jak napisać biografię osoby, która już za życia tworzyła swoją własną legendę? Jak znaleźć prawdę wśród tysiąca kreacji? Jak odróżnić fakty od konfabulacji?
„Można w nieskończoność szukać całej prawdy o Gabrielle Chanel i nigdy nie znaleźć ostatnich brakujących elementów, bo kiedy cięła swoją historię na kawałki, to potem rozsiewała te kawałki gdzie popadnie, gubiąc jedne szczegóły, ukrywając inne, maskując swoje ślady" - pisze w jednym z rozdziałów Justine Picardie, która podjęła próbę zajrzenia pod podszewkę legendy jednej
z największych dyktatorek mody.

Biografka prześledziła bardzo rzetelnie wszystkie aspekty życia sławnej projektantki, zmierzyła się również z mitami, które na swój temat tworzyła jej bohaterka. Jeżeli jesteście ciekawi skąd wziął się pseudonim Coco, dlaczego na guzikach projektowanych przez Chanel znajdują się głowy lwów, jakie znaczenie dla Mademoiselle miała liczba 5, co oznaczają motywy astrologiczne w zaprojektowanej przez Coco biżuterii i jaka jest geneza jej słynnego i rozpoznawalnego na całym świecie logo - zajrzyjcie do książki Justine Picardie.

Dla Chanel wolność była najwyższą wartością, całe życie starała się być niezależna, a swoją postawą próbowała uświadomić innym kobietom, że to jak wyglądają i pachną jest ich nierozłączną cechą, wyróżnikiem, który stawia je ponad mężczyznami. Coco podbiła świat, nawet Ameryka legła u jej stóp, ubierała największe gwiazdy kina, projektowała stroje dla Ballets Russes- najpopularniejszego w latach dwudziestych baletu rosyjskiego, przyjaźniła się największymi artystami i politykami. Miała klasę i niespożytą energię. Ciągle była w ruchu- polowała, jeździła konno, łowiła ryby, podróżowała, przez własny upór z nizin społecznych wspięła się na szczyty światowej society. Jej nazwisko kojarzone jest ze słynnymi perfumami, które uwielbiała Marylin Monroe, to właśnie Chanel uwolniła kobiety z gorsetów, bo uważała, że wolność przejawia się również w sposobie ubierania, a jej „mała czarna" stała się symbolem elegancji połączonej z prostotą.

Picardie dotarła do przyjaciół Coco, rozmawiała z Claude Delay oraz z Gabrielle Labrune - siostrzenicą Chanel, bazowała również na wspomnieniach Paula Moranda- pisarza, z którym Coco była w bliskiej relacji. Pisarka odwiedziła również miejsca ważne dla dyktatorki mody- m. in. sierociniec w Aubazine, apartament w Ritzu, przeszperała archiwa i choć wykonała porządną reporterską robotę, to nie znalazła odpowiedzi na wszystkie nurtujące ją pytania.

Z tych wspomnień, archiwalnych tekstów, wywiadów, rozmów wyłania się portret kobiety, która była bardzo energiczna, ale też niesamowicie samotna. Ojciec oddał ją do sierocińca, a sam wyjechał na podbój Ameryki. Przez całe życie Chanel otoczona była licznymi kochankami (byli wśród nich m.in. rosyjski książę Dymitr Pawłowicz Romanow, kompozytor Igor Strawiński, drugi książę Westminsteru -Hugh Richard Arthur), ale nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci, choć plotkowano, że siostrzeniec, którym sie opiekowała tak naprawdę był jej synem. Podejrzewano ją o kolaborację z Niemcami w czasie wojny oraz oskarżano o antysemityzm. Niektórzy zarzucali jej homoseksualne skłonności. Picardie rozprawia się z tymi pomówieniami badając problematykę z wielu perspektyw.

Istotną i ciekawą częścią biografii napisanej przez Picardie są portrety osób, które pojawiły się w życiu Coco Chanel. Biografka przedstawia koleje życia
m. in. Igora Strawińskiego, Marii Pawłowny, Misi Stert, Boya Campela oraz wielu innych postaci, które w okresie belle epoque brylowały na salonach.

„Coco Chanel legenda i życie" to misternie skonstruowany portret jednej
z największych dyktatorek mody, to książka, która zasługuje na uwagę również ze względu na przepiękne wydanie. Mnóstwo w tej publikacji zdjęć przedstawiających nie tylko samą bohaterkę, ale również jej dzieła.

Jak napisać biografię osoby, która już za życia tworzyła swoją własną legendę? Jak znaleźć prawdę wśród tysiąca kreacji? Jak odróżnić fakty od konfabulacji?
„Można w nieskończoność szukać całej prawdy o Gabrielle Chanel i nigdy nie znaleźć ostatnich brakujących elementów, bo kiedy cięła swoją historię na kawałki, to potem rozsiewała te kawałki gdzie popadnie, gubiąc jedne...