Oskar i pani Róża
- Kategoria:
- literatura piękna
- Seria:
- Cykl o Niewidzialnym
- Tytuł oryginału:
- Oscar et la dame Rose
- Wydawnictwo:
- Znak Literanova
- Data wydania:
- 2011-11-07
- Data 1. wyd. pol.:
- 2011-11-07
- Liczba stron:
- 88
- Czas czytania
- 1 godz. 28 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324016662
- Tłumacz:
- Barbara Grzegorzewska
- Tagi:
- śmierć hospicjum chłopiec
Oskar i pani Róża to wydarzenie literackie na miarę Małego księcia.
Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens? Dziesięcioletni Oskar leży w szpitalu i nie wierzy już w żadne bajki. Wtedy na jego drodze staje tajemnicza pani Róża, która ma za sobą karierę zapaśniczki i potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji...
Oskar i pani Róża to jedna z najpiękniejszych i najsłynniejszych powieści Erica-Emmanuela Schmitta, znakomitego francuskiego pisarza, wyróżnionego w 2010 roku Le Prix Goncourt de la Nouvelle.
Książkę uzupełnia niezwykły prezent. Zawiera ona niezwykle osobistą przedmowę w formie listu napisaną specjalnie do polskich czytelników. Autor zdradza w nim, co skłoniło go do opowiedzenia niezwykłej historii Oskara i jak zmieniła ona jego życie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Oswajanie śmierci
Kto nie zna lub kto nigdy nie słyszał o książce „Oskar i pani Róża” Schmitta niech dziarsko podniesie rękę do góry. Niewiele jest takich osób, prawda?! Powieść (ja jednak użyłabym słowa opowiadanie – książeczka ta bowiem niewielka – raptem 70 stron) francuskiego autora to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej wydawanych tytułów na kontynencie europejskim. Tekst przeniesiony na deski teatru, zekranizowany, z roku na rok cieszy się niesłabnąca popularnością nawet wśród odbiorców tzw. „nie-czytających”, których trudno skłonić do systematycznej lektury. W czym zatem tkwi fenomen Schmitta? W prostocie przekazu i języka? W tematyce opowieści? Może jedno i drugie? Jedno jest pewne – autor „Małych zbrodni małżeńskich” spędza sen z powiek niejednemu literackiemu twórcy, który podczas bezsennych nocy nerwowo przewraca się z boku na bok próbując wykombinować, jak osiągnąć taką sprzedaż jak francuski autor!
„Oskar i pani Róża” to opowieść o śmierci. Tej najtrudniejszej, niewytłumaczalnej, czyli dotyczącej dziecka. Główny bohater opowieści – 10 letni Oskar umiera na białaczkę. Wszelkie próby uratowania dziecka nie powiodły się. Lekarz bezradnie rozkłada ręce. Rodzice chłopca nie potrafią nawiązać z Oskarem kontaktu, oswoić się z nieuniknionym. Wtedy na drodze dziecka staje tajemnicza ciocia Róża. Była zapaśniczka, która przekonuje chłopca, że być może warto nawiązać korespondencyjny kontakt z Bogiem. Opisywać w liście każdy dzień, a każdy dzień w oskarowym kalendarzu ma szczególną wartość, bowiem zawiera w sobie metaforyczne 10 lat z życia chłopca. Niezwykły pomysł niezastąpionej cioci Róży umożliwi dziecku, ale także jego rodzicom pogodzenie się z nieuniknionym i w konsekwencji oswojenie śmierci.
Opowieść Schmitta to przykład dobrej i nietuzinkowej prozy. Narracji leciutko trącającej „zdrowym” sentymentalizmem stanowiącej świadectwo tekstu nie banalnego, który zmusza potencjalnego czytelnika do chwili każdemu tak potrzebnej refleksji. Autor, który w tym wyjątkowym wydawnictwie jest u szczytu swoich literackich możliwości (zresztą w przedmowie do polskiej publikacji podkreśla wagę i znaczenie tego tekstu dla swojej literackiej kariery) w tym krótkiej, aczkolwiek szalenie istotnej książeczce stawia na wartości podstawowe. Odwołanie się do nich w momencie ostatecznym stanowi, według pisarza, jedyne możliwe rozwiązanie.
„Oskar i pani Róża” to literatura z gatunku „pocieszającej”, niosąca nadzieje i wiarę. Gdzie pojęcia takie jak bliskość, miłość, radość jeszcze się nie zdewaluowały. Takich opowieści w dzisiejszym świecie, zdominowanym przez wizje Houellebecq’a, już się nie spotyka. To stanowi przyczynę sukcesu autora. I jak się okazuje (na szczęście!) - taka proza nadal się świetnie sprzedaje.
Monika Długa
Oceny
Książka na półkach
- 55 580
- 9 789
- 6 886
- 4 597
- 663
- 644
- 257
- 194
- 192
- 176
OPINIE i DYSKUSJE
Mega
Mega
Pokaż mimo toCo prawda czytałam ją z 3 lata temu ale zapadła mi w pamięci, pewnie kiedyś do niej wrócę ale jest prze cudowna, chwyta za serce i idealna dla młodych czytelników
Co prawda czytałam ją z 3 lata temu ale zapadła mi w pamięci, pewnie kiedyś do niej wrócę ale jest prze cudowna, chwyta za serce i idealna dla młodych czytelników
Pokaż mimo toCudowna, niesamowita, genialna.
Traktująca o życiu i śmierci. Dotyka do żywego.
Jestem zachwycona.
Cudowna, niesamowita, genialna.
Pokaż mimo toTraktująca o życiu i śmierci. Dotyka do żywego.
Jestem zachwycona.
Pierwsza książka, nad którą tak bardzo się rozemocjonowałam
Pierwsza książka, nad którą tak bardzo się rozemocjonowałam
Pokaż mimo toMała wielka książka. Piękna opowieść.
Mała wielka książka. Piękna opowieść.
Pokaż mimo toWielkość tej książki przyrównałbym do majestatu ,,Małego księcia”. Uśmiech nie znikał mi z twarzy w trakcie tej niedługiej lektury. Autor w bardzo błyskotliwy sposób wytłumaczył etapy życia ludzkiego za pomocą chorego na białaczkę chłopca. Czyta się przyjemnie, a uczucie rozrzewnienia nie znika. To utwór, do którego trzeba wracać, aby przypominać sobie, że każdy rozdział naszego życia zawsze miał swój blask, którego światło najpiękniej odczuwa się, łowiąc we wspomnieniach. Wspaniała pozycja dla każdego: młodszych i starszych oraz młodych, którzy lada moment staną się dorosłymi jak Oskar 😉
Wielkość tej książki przyrównałbym do majestatu ,,Małego księcia”. Uśmiech nie znikał mi z twarzy w trakcie tej niedługiej lektury. Autor w bardzo błyskotliwy sposób wytłumaczył etapy życia ludzkiego za pomocą chorego na białaczkę chłopca. Czyta się przyjemnie, a uczucie rozrzewnienia nie znika. To utwór, do którego trzeba wracać, aby przypominać sobie, że każdy rozdział...
więcej Pokaż mimo to"Oskar i Pani Róża" to książka niezwykła i osobliwa, która była dla mnie wielkim zaskoczeniem. Autor przedstawił historię tytułowego Oskara w formie listów pisanych przez niego do Boga. Punkt widzenia dziesięcioletniego chłopca, jego opinie oraz uczucia, pomogły mi spojrzeć na świat z innej perspektywy. Zaczęłam bardziej doceniać życie, bo właściwie w każdej chwili może się ono skończyć. Pan Schmitt trafił w sedno pisząc, że życie to tak naprawdę pożyczka. Taki kredyt, o który szczególnie należy dbać i spłacać go stopniowo.
Chory na białaczkę chłopiec wymyślił sobie sposób na "przeżycie" całego życia w kilka dni. Jeden dzień liczył jako dziesięć lat i adekwatnie do posiadanego "wieku" zyskiwał nowe problemy i poznawał uroki życia. Przeżywał kryzysy, zaznał smak miłości, "założył rodzinę", "zdradził swą ukochaną", "przeżył rozstanie". Za sprawą niezwykłej Pani Róży zaczął nawet pisać listy do Boga, pomimo tego, że był niewierzący. Z każdym kolejnym dniem i "dziesięcioma latami" więcej, był coraz mądrzejszy i bardziej dojrzały, a każdy następny list do Boga zawierał coraz więcej przemyśleń.
Pani Róża stanowiła dla chłopca oparcie. Mógł liczyć na nią w każdym momencie, gdyż jego rodzice byli zbyt tchórzliwi, aby pojawić się u syna, przytulić go i okazać mu czułość. Oskar miał też przyjaciół równie chorych co on. Einstein, Bekon, Chinka, Pop Corn, Peggy Blue i Brigitte - te dzieciaki potrafiły dobrze się bawić pomimo swojego stanu zdrowia i wymyśliły dla siebie przezwiska, które nawiązywały do ich chorób. Potrafiły żartować w obliczu śmierci lub choroby i to coś naprawdę niezwykłego, bo wprowadziło to odrobinę kolorów do ich szarego życia. Żarty zmieszane ze łzami, za którymi czaiły się ludzkie nieszczęścia, nieraz wprawiały mnie w konsternację, ale po ponownym prześledzeniu tekstu i rozmyślaniach nad tą książką, bardzo polubiłam ten specyficzny humor.
Uważam, że naprawdę każdy powinien przeczytać "Oskara i Panią Różę" i wyciągnąć z tej historii jakieś wnioski. Oprócz faktu, że książka ta jest istną kopalnią mądrości, to także cały tekst jest jednym wielkim cytatem. A wydawać by się mogło, że styl pisarski dopasowany do narracji dziesięcioletniego chłopca będzie totalną porażką. Podziwiam Oskara oraz wszystkie dzieci z udziału za ich wytrwałość. Podziwiam autora za tak genialne ujęcie tematu śmierci i chorób. Podziwiam go również za jego niezwykły dar do stworzenia tak pięknej historii, w której śmiech mieszał się ze łzami.
"Oskar i Pani Róża" to książka niezwykła i osobliwa, która była dla mnie wielkim zaskoczeniem. Autor przedstawił historię tytułowego Oskara w formie listów pisanych przez niego do Boga. Punkt widzenia dziesięcioletniego chłopca, jego opinie oraz uczucia, pomogły mi spojrzeć na świat z innej perspektywy. Zaczęłam bardziej doceniać życie, bo właściwie w każdej chwili może się...
więcej Pokaż mimo toTaka krótka a tak wiele emocji... Popłakałam się...
Taka krótka a tak wiele emocji... Popłakałam się...
Pokaż mimo toOskar jest chory na białaczkę i przebywa w szpitalu. Lekarze są załamani jego stanem zdrowia, bo żadne operacje i zabiegi nie przynoszą poprawy. Chłopiec za chwilę może umrzeć, więc wolontariuszka "Pani Róża" wymyśla pewną zabawę. Zabawa polega na tym, że każdy dzień Oskarka będzie miał 10 lat.
"Oskar i Pani Róża" to jedna z moich ulubionych szkolnych lektur . Książka porusza bardzo ważne tematy, jak naprzykład ciężka choroba, śmierć, potrzeba zrozumienia i cieszenia się każdą, nawet najmniejszą chwilą.
Lektura bardzo mnie wzruszyła, postać pani Róży była najlepsza, była osobą szczerą, rozumiała problemy głównego bohatera i pomagała mu o nich zapomnieć.
Traktowała go poważnie, a często w tych czasach dorośli traktują dzieci nie na poważnie i ignorują ich pomysły. Myślą że to tylko głupie dzieci. Bardzo mi się spodobało to, że książka jest pisana w formie listów do Pana Boga, jeśli ktoś jest wierzący może zacząć pisać właśnie takie listy . Czasem jest tak, że niekomfortowo nam modląc się mówi . Listy pisane do Pana Boga by były lepszym zamiennikiem. Wiem to z doświadczenia, gdyż sama zaczęłam takie listy pisać.
Oskar jest chory na białaczkę i przebywa w szpitalu. Lekarze są załamani jego stanem zdrowia, bo żadne operacje i zabiegi nie przynoszą poprawy. Chłopiec za chwilę może umrzeć, więc wolontariuszka "Pani Róża" wymyśla pewną zabawę. Zabawa polega na tym, że każdy dzień Oskarka będzie miał 10 lat.
więcej Pokaż mimo to"Oskar i Pani Róża" to jedna z moich ulubionych szkolnych lektur . Książka...
"...dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć." Przekrój życia człowieka w ciągu 12 dni. Prostota, pokora, inteligencja.
Do jutra, całusy, Oskar.
"...dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć." Przekrój życia człowieka w ciągu 12 dni. Prostota, pokora, inteligencja.
Pokaż mimo toDo jutra, całusy, Oskar.