'Czerwone i czarne' to rozbudowana i dopracowana powieść, która zaciekawiła mnie od samego początku. główny bohater, Julian, nie wzbudził mojej sympatii, mimo że wyróżnia się wielką ambicją i determinacją, ale przez to obserwowanie jego losów i podjętych decyzji było jeszcze ciekawsze. jak to bywa we francuskiej klasyce: młody mężczyzna dojrzewa na naszych oczach, zaciekle broni swoich poglądów, romansuje, zdradza, kocha i pragnie. odkrywa świat dorosłych i naturę ludzką. Stendhal sprzedaje swoim czytelnikom trochę symboliki, która pomaga w przedstawieniu zawirowań polityczno-społecznych ówczesnej Francji: z całą walką różnych stronnictw, hipokryzją, grą pozorów, która nigdy nie jest nudna! ;)

myślałam, że będzie to jedna z męczących, nudnych i nieciekawych lektur; myliłam się. po przebrnięciu przez rozdziały wprowadzające, fabuła zaczyna interesować coraz bardziej, a Julian bawić, irytować, ale nigdy nie pozostawia czytelnika obojętnym. i chyba o to chodziło.

'Czerwone i czarne' to rozbudowana i dopracowana powieść, która zaciekawiła mnie od samego początku. główny bohater, Julian, nie wzbudził mojej sympatii, mimo że wyróżnia się wielką ambicją i determinacją, ale przez to obserwowanie jego losów i podjętych decyzji było jeszcze ciekawsze. jak to bywa we francuskiej klasyce: młody mężczyzna dojrzewa na naszych oczach, zaciekle...