Po tę książkę sięgnęłam z powodu jej gabarytów: małą lepiej ciągnęło się na rehabilitację i lepiej operowało się jej stronami podczas jonoferezy czy magnetronika. I na tym kończą się jej zalety, bo, jak się okazało, nie wszystko, co małe, jest piękne. Tak, staram się nie napisać, że to zwykły stek bzdur był, po którym chce się iść sprzątać albo jeść. Bo tyle, co Henio z kolegą zjedli tylko po to, zeby szanowna Chmielewska mogła zaspokoić swoją ciekawość, sami bogowie starzy i nowi wiedzą. Nie, nie, NIEEEEEEEEEE!!!!!

Po tę książkę sięgnęłam z powodu jej gabarytów: małą lepiej ciągnęło się na rehabilitację i lepiej operowało się jej stronami podczas jonoferezy czy magnetronika. I na tym kończą się jej zalety, bo, jak się okazało, nie wszystko, co małe, jest piękne. Tak, staram się nie napisać, że to zwykły stek bzdur był, po którym chce się iść sprzątać albo jeść. Bo tyle, co Henio z...

Fantastyczna historia. Zawsze zachwyca mnie kreatywność Joanny Chmielewskiej. I to, że wszystko tak doskonale umieszcza w polskich realiach.
Świetnie przemyślana fabuła, spójna, wszystkie „dziury” zostają wyjaśnione.

Są dwie narratorki – Joanna i Kasia. I brakowało mi trochę rozróżnienia ich głosów przez lektorkę Ewę Abart. Zwykle byłam zachwyconą jej sposobem czytania, ale przy tej książce przeszkadzało mi, że czytała tekst Joanny i Kasi tak samo i nawet czasami nie robiła odstępów przechodząc z jednej narracji na drugą. (Ale w dialogach Joanny i Kasi ich głosy są rozróżnialne, tylko w narracjach nie.)

Fantastyczna historia. Zawsze zachwyca mnie kreatywność Joanny Chmielewskiej. I to, że wszystko tak doskonale umieszcza w polskich realiach.
Świetnie przemyślana fabuła, spójna, wszystkie „dziury” zostają wyjaśnione.

Są dwie narratorki – Joanna i Kasia. I brakowało mi trochę rozróżnienia ich głosów przez lektorkę Ewę Abart. Zwykle byłam zachwyconą jej sposobem czytania,...

Może nie jest to najlepsza powieść kryminalna Joanny Chmielewskiej, ale trzyma poziom. Dwa trupy do trzeciej strony, nieposkromiona pomysłowość i błyskotliwy humor gwarantują niezłą zabawę przy lekturze.
Ważne, że autorka - na marginesie - uczula na kwestię przemocy domowej (psychicznej, werbalnej) względem dziecka.
Dochodzenie przy zrazikach (oraz daniach wielorakich) cały czas trzyma w napięciu.
Do tego przepyszna postać niepierwszoplanowa - "piekielny Jacuś", spec od badania daktyloskopii i mikrośladów, zwany też przez współpracowników "strasznym gówniarzem" podany na deser. Wszystkich denerwuje swoją nieomylnością i wiedzą, ile osób było w danym pomieszczeniu, jakiej płci, nim oficjalnie zostaną zbadane jakiekolwiek ślady. Potrafi odtworzyć wydarzenia, jakie zaszły na miejscu zbrodni, po wejściu do pomieszczenia niczym jasnowidz.

Na poprawę nastroju - dużo Chmielewskiej!

Może nie jest to najlepsza powieść kryminalna Joanny Chmielewskiej, ale trzyma poziom. Dwa trupy do trzeciej strony, nieposkromiona pomysłowość i błyskotliwy humor gwarantują niezłą zabawę przy lekturze.
Ważne, że autorka - na marginesie - uczula na kwestię przemocy domowej (psychicznej, werbalnej) względem dziecka.
Dochodzenie przy zrazikach (oraz daniach wielorakich) cały...

Duża dawka błyskotliwego humoru. Ja autorkę i jej historie po prostu bardzo lubię!

Duża dawka błyskotliwego humoru. Ja autorkę i jej historie po prostu bardzo lubię!

Kolejna powieść mojej ulubionej Chmielewskiej traktuje o skarbach, złocie, powiązaniach rodzinnych i znęcaniu się nad młodą kobietą. Jak zwykle doceniam styl i język autorki oraz rewelacyjne, szczęśliwe zakończenie!

Kolejna powieść mojej ulubionej Chmielewskiej traktuje o skarbach, złocie, powiązaniach rodzinnych i znęcaniu się nad młodą kobietą. Jak zwykle doceniam styl i język autorki oraz rewelacyjne, szczęśliwe zakończenie!

Drugi wątek" to kolejna przeczytana już książka z mojego stosiku Chmielewskiej i z coraz większym niepokojem patrzę jak gwałtownie się on zmniejsza 😅🙈
Jest to książka która wciągnęła mnie od samego początku, przeczytana na jednym posiedzeniu i co tu dużo mówić-bardzo dobra.
Tym razem tak dla odmiany, dostałam Joannę, która bardziej jest bystrą obserwatorką wydarzeń niż ich "kryminalną" uczestniczką mimo, że na początku z wrodzoną sobie gracją sama wystawiła się jako pierwsza podejrzana 😁
Już w pierwszym akcie, by na wstępie podnieść ciśnienie czytelnika występują dwa trupy. 
Po bogatej ciotce dziedziczy wszystko siostrzenica, która nie była z wyżej wymienioną w ciepłych relacjach.
Sprawa wydaje się prosta. Jak do tego ma się jednak drugi -leżący na starcie gruzu z wybitnej w ścianie dziurze nieboszczyk?
Sprawa wydaje się być pełna takich właśnie dziur...
W książce tej nowością były też dla mnie dwie narracje, które ładnie się razem składały.
Sympatyczni bohaterowie, sprawa do rozwikłania i typowy już dla Joanny humor znowu mnie kupiły i zastanawiam się co też pocznę w swoim czytelniczym życiu bez Chmielewskiej 🙈

Drugi wątek" to kolejna przeczytana już książka z mojego stosiku Chmielewskiej i z coraz większym niepokojem patrzę jak gwałtownie się on zmniejsza 😅🙈
Jest to książka która wciągnęła mnie od samego początku, przeczytana na jednym posiedzeniu i co tu dużo mówić-bardzo dobra.
Tym razem tak dla odmiany, dostałam Joannę, która bardziej jest bystrą obserwatorką wydarzeń niż ich...

Bardzo relaksująca lektura.

Bardzo relaksująca lektura.

Z lekkością i radością przeczytana szybciutko

Z lekkością i radością przeczytana szybciutko

Po latach ürzeczytana po raz drugi....dobra...zupelnie dobra,lekka,wesola lektöra by cofnäc sie w czasie spokojnych lat

Po latach ürzeczytana po raz drugi....dobra...zupelnie dobra,lekka,wesola lektöra by cofnäc sie w czasie spokojnych lat

Jak ja lubię obyczajowe, nie-hazardowe komedie kryminalne Chmielewskiej.

Jak ja lubię obyczajowe, nie-hazardowe komedie kryminalne Chmielewskiej.