„Jak trudno jest powiedzieć „nie”, gdy wszyscy naokoło mówią „tak”. Jak trudno jest żyć tak jak wszyscy dookoła, kiedy czujemy się inaczej. Jakiej siły trzeba, by żyć na swój własny sposób…”

Natasza, studentka i modelka, młoda dziewczyna rosyjskiego pochodzenia. Jej życie nie jest jednak tak kolorowe jak większości młodych ludzi. Dziewczyna przed czymś ucieka, przed czymś co odcisnęło znaczące piętno w jej życiu, czego ciągle się boi. Jednak co może dręczyć tą młodą, mogło by się wydawać nieznającą świata dziewczynę? To „coś” jest na tyle złowrogie, że dziewczyna chcąc się przed tym schronić, uciec, zatrudnia się w prosektorium. W miejscu, gdzie mogą ją ewentualnie straszyć tylko ciała zmarłych, a nie jakże żywe duchy przeszłości. Moglibyście się zapytać czego modelka szuka w prosektorium? Jej miejsce jest na wybiegu, wśród innych sobie podobnych dziewczyn, tabunów fryzjerów, makijażystek i fotoreporterów. Natasza jest jednak inna. Jasne, lubi dobrze zarabiać, jednak nad dochody ceni sobie spokój i ciszę, a prosektorium jest wydawać by się mogło idealnym do tego miejscem. Dziewczyna szybko odnajduje się w swojej pracy, zaczyna ją lubić, nawet mimo swojego gburowatego szefa, który sprawia wrażenie negatywnie do niej nastawionego. Zaprzyjaźnia się z niektórymi pacjentami, a przyjaźń ta odbija się na niej mocno, gdy po pewnym czasie widzi ich na stole sekcyjnym. Na horyzoncie pojawia się również pewien specyficzny, ale za to bardzo pociągający Rosjanin. Od pierwszej chwili dziewczynę bardzo do niego ciągnie. Jednak czy będą razem mimo jego szorstkiego usposobienia? I czy Natasza odnajdzie w końcu swój wewnętrzny spokój? Przekonajcie się sami ;)

Nie ukrywam, że po książkę sięgnęłam zachęcona wieloma pochlebnymi opiniami wyczytanymi na różnych blogach. Nie sądziłam, że historia przedstawiona przez debiutującą pisarkę może mnie tak wciągnąć i wywołać lawinę uczuć. Razem z Nataszą cierpiałam, dziwiłam się, radowała. Choć kwestia przesadzonych, wręcz zahaczających o filozofię wypowiedzi nieco mnie drażniła to książkę czyta się nad wyraz szybko i lekko. Jest wciągająca, a losy mogło by się wydawać normalnej studentki potrafiły mnie porwać na dobrych kilka godzin.

Pani Olga przedstawia nam życie studentki podobnej do jakże wielu spotykanych przez nas młodych ludzi. Studiującej, dorabiającej sobie po godzinach i borykającej się z ważnymi dla siebie problemami. Może dlatego tak łatwo jest się z bohaterami utożsamić, przesiąknąć nimi i w pewnym sensie wziąć na swe barki część ich problemów czekając ze zniecierpliwieniem jak się one rozwiążą. Choć doskonale wiem, że biegu książki nie da się zmienić to podświadomie prosiłam Nataszę by czegoś nie robiła, w innych zaś momentach telepatycznie popychałam ją do działania.

Koniec historii nieco mnie zaskoczył. I choć mniej więcej zdawałam sobie sprawę jak się skończy to rozwiązanie pewnych wątków, a zwłaszcza tajemnicy dziewczyny niebywale mną wstrząsnął. Uświadomiłam sobie, że problemy które wydają mi się ogromne, niejednokrotnie nie do przezwyciężenia w porównaniu z problemami innych to ledwie mrzonki.

Reasumując. „Prosektorium” uważam za bardzo udany debiut literacki. Książkę polecam wszystkim, bowiem każdy tak naprawdę może w niej znaleźć coś dla siebie. Jest idealna na zimowe wieczory, a oryginalna sceneria w której toczy się akcja będzie miłą odmianą od jakże czasami utartych schematów. Jeżeli choć trochę zainteresowała cię tajemnica Nataszy to z pewnością musisz sięgnąć po „Prosektorium” ;)

„Jak trudno jest powiedzieć „nie”, gdy wszyscy naokoło mówią „tak”. Jak trudno jest żyć tak jak wszyscy dookoła, kiedy czujemy się inaczej. Jakiej siły trzeba, by żyć na swój własny sposób…”

Natasza, studentka i modelka, młoda dziewczyna rosyjskiego pochodzenia. Jej życie nie jest jednak tak kolorowe jak większości młodych ludzi. Dziewczyna przed czymś ucieka, przed czymś...