Podobnie jak wielu z was nie mogę być obiektywny w stosunku do serii książek o młodym czarodzieju, nie potrafię wskazać jej minusów, choć mam świadomość, że istnieją. Przeczytałem w życiu wiele ambitniejszych książek, lecz zawsze z tymi będę wiązać najlepsze wspomnienia. Ich magia pozostanie ze mną na wieki. Mogę śmiało mówić o sobie jako specjaliście od HP. Całą serię „zaliczyłem” wielokrotnie, za każdym razem odkrywałem nowe, przeoczone szczegóły, a książka wciągała mnie równie mocno za pierwszym razem jak i za piętnastym. Mam za sobą także dodatkowe książki pani Rowling oraz jestem autorem kilkunastu haseł na polskiej wiki o HP.

Nigdy nie mogłem zdecydować która część jest najlepsza, aż wreszcie uznałem, że wg. mnie najlepsze części to „Zakon Feniksa” i „Insygnia Śmierci”. Jako, że to strona poświęcona „Zakonowi”, napiszę dlaczego to właśnie on mnie tak urzekł.

Piąta część jest najdłuższa, ale nie oznacza to, ze najbardziej nudna i wodolejna. W czasie jej trwania główny bohater zaczyna dorastać, a wraz z tym procesem do życia zakrada się miłość, do której Harry nie był dobrze przygotowany. W „Zakonie” główny bohater zaczyna dojrzewać do roli Chłopca który przeżył, przywódcy rebelii, która ma na celu pokonanie złego Voldemorta, zresztą był świadkiem jego powrotu na cmentarzu Little Hangleton rok wcześniej. To te wydarzenia pozwoliły mu zostać nauczycielem swoich przyjaciół w tajnej grupie GD, czy wyjść prawie zwycięsko z wydarzeń w Ministerstwie Magii. Na tym roku Harry dalej doznawał uczuć cierpienia, smutku czy rozczarowania jeszcze mocniej niż choćby w ubiegłym czasie. Pozwolę sobie dodać, że na tym roku w szkole magii pojawi się osoba, która obróci „duszę” Hogwartu w pył, od tej pory nie będzie już taki sam, a już na pewno nie taki jaki Harry miał przyjemność oglądać na pierwszym roku. To właśnie z powodu tej osoby młody czarodziej założy wyżej wspomnianą grupę GD.

Na podsumowaniu mogę stwierdzić, że „Zakon Feniksa” to książka warta uwagi . Obfituje w wiele różnych wydarzeń i zwrotów akcji oraz pięknie opisuje masę uczuć głównych bohaterów (niestety nie zawsze tych przyjemnych). Na koniec mogę dodać, że dobro odniesie pyrrusowe zwycięstwo w tej bitwie, choć do końca wojny jeszcze daleko.

Podobnie jak wielu z was nie mogę być obiektywny w stosunku do serii książek o młodym czarodzieju, nie potrafię wskazać jej minusów, choć mam świadomość, że istnieją. Przeczytałem w życiu wiele ambitniejszych książek, lecz zawsze z tymi będę wiązać najlepsze wspomnienia. Ich magia pozostanie ze mną na wieki. Mogę śmiało mówić o sobie jako specjaliście od HP. Całą serię...