Florencja, dzieciofeler i… mechaniczne biedronki

Bezgrzeszna to już trzeci tom z serii Protektorat parasola, która wyszła z pod pióra Gail Carriger. Cała seria traktuje o losach i przygodach Alexii Tarabotti, a właściwie już Maccon od kiedy to w tomie pierwszym nasza bezduszna poślubiła lorda Conalla Maccona, wilkołaka i alfę jednej z największych watah w całej Anglii.

W poprzednim tomie rozstaliśmy się z Alexią gdy została posądzona o zdradę i wyrzucona przez swojego męża, a wszystko przez to, że dziwnym trafem nasza Bezduszna zaszła w ciąże. Jej małżonek nie chciał przyjąć do wiadomości swojego ojcostwa, ponieważ jako wilkołak nie może posiadać potomstwa.

Niestety od tego momentu nic w życiu lady Maccon nie układa się tak jak powinno. Straciła posadę muhjah w królewskim gabinecie cieni, jej rodzinka od siedmiu boleści również wyrzuciła ją na bruk, wszystkie wampiry uwzięły się aby pozbawić ją życia ze względy na dzieciofeler rosnący w jej łonie, a w tym celu nasyłają na nią stado… mechanicznych biedronek. Gdyby tego było mało, lord Akeldama znika niczym kamfora pozostawiając zagadkową wiadomość. Tym sposobem, Aelxia pozbawiona ostatniej życzliwej jej osoby, postanawia wyruszyć do Włoch, aby odkryć tajemnicę swojego odmiennego stanu. Jakie tym razem przygody na nią czekają? Jak zakończy się cała sytuacja z dzieciofelerem? Tego koniecznie musicie dowiedzieć się sami.

Za czytanie Bezgrzesznej zabierałam się z ogromnym entuzjazmem, podszytym również lekkim strachem, że autorka wyczerpała już swoje pomysły i nic nowego mnie nie czeka. Na szczęście moje obawy okazały się płonne. Pomysłowość autorki po prostu nie zna granic, a w tej części przeszła samą siebie.

Gail Carriger zaserwowała nam jedną z najlepszych książek z tej serii, które miałam oczywiście możliwość czytać. Fabuła jest doskonale dopracowana i prowadzona w nienaganny sposób. Doskonale widać, że autorka położyła w tej części dużo większy nacisk na akcję i iście steampunkowy klimat. Znajdziemy tu więc wiele różnorakich i zarazem dziwnych cudów techniki, choćby wspominane wcześniej mechaniczne biedronki. Natomiast wątki paranormalne zostały zepchnięte na dalszy plan. Dzięki temu książka jeszcze bardziej zyskała na wartości. Akcja wciąga czytelnika w swoje szpony już od samego początku i nie wypuszcza dopóki nie ukończy się książki. Tempo jest naprawdę dynamiczne i przepełnione niespodziewanymi zwrotami akcji.

Cała seria ma to do siebie, że aż roi się w niej od sarkazmu i przekomicznych sytuacji, których główną prowodyrką jest głównie właśnie Alexia. Chociaż muszę przyznać, że tym razem i lord Maccon również wesoło sobie poczynał i to w dosłownym tego słowa znaczeniu. Wydaje mi się, że takie humorystyczne sytuacje to już znak rozpoznawczy autorki.

Podsumowując. Bezgrzeszna to wciągająca, porywająca, przezabawna… itd. itp, książka, którą każdy powinien poznać. Autorka udowadnia, że jeszcze nie wszystkie karty zostały odkryte, a świat nadprzyrodzony wcale nie musi być taki sztywny i ograniczony. Po prostu polecam. Sami przeczytajcie i wyróbcie sobie zdanie nie tylko o tej książce, ale o całej serii.

Florencja, dzieciofeler i… mechaniczne biedronki

Bezgrzeszna to już trzeci tom z serii Protektorat parasola, która wyszła z pod pióra Gail Carriger. Cała seria traktuje o losach i przygodach Alexii Tarabotti, a właściwie już Maccon od kiedy to w tomie pierwszym nasza bezduszna poślubiła lorda Conalla Maccona, wilkołaka i alfę jednej z największych watah w całej Anglii.

W...