Kalayna Price

"Grave Dance" to drugi tom serii o Alex Craft, wiedźmie specjalizującej się w magii związanej z umarłymi, a także kobiecie z nieco skomplikowanym życiem osobistym. Choć książka początkowo obiecywała sporo – zagadkowe śledztwo, magia i mieszankę emocji, to niestety końcowy efekt nie do końca mnie przekonał. Alex Craft wraca do pracy po brutalnej walce z czarownikiem, której skutki fizycznie i psychicznie dają jej się we znaki. Już na starcie uderza nas mocno skomplikowana relacja bohaterki z jej dwoma miłosnymi zainteresowaniami – Falinem, zaginiony agent FBI, oraz tajemniczą Śmiercią, który zaskakuje Alex wyznaniem miłości. To wszystko buduje pewne napięcie emocjonalne, ale jednocześnie wprowadza chaos w życie bohaterki, a miejscami i w samej narracji. Fabuła skupia się na nowej sprawie, którą dostaje Alex – seria morderstw, gdzie ciał praktycznie brak, a pozostają jedynie szczątki. Już na wstępie wiemy, że będzie to sprawa inna niż zwykle, bo Alex nie może użyć swojej zwykłej mocy do podnoszenia cieni zmarłych. Zamiast tego, musi polegać na bardziej instynktownych umiejętnościach, co – muszę przyznać – było jednym z ciekawszych elementów tej historii. Zawsze lubiłam, kiedy bohaterowie zmuszeni są do wyjścia poza swoją strefę komfortu, a tutaj Alex musiała stawić czoła nie tylko niebezpieczeństwom z zewnątrz, ale także własnym ograniczeniom magicznym. Niestety, mimo tej obiecującej fabuły, książka cierpi na problemy z tempem. Akcja rozwija się miejscami zbyt wolno, przez co zaczynałam się chwilami gubić w fabule i tracić zainteresowanie. Brakowało mi też większej głębi w postaciach drugoplanowych – wielu z nich, w tym Falin, wydaje się jednowymiarowych, a ich rola w życiu Alex ogranicza się głównie do budowania dramatyzmu w jej osobistych relacjach, zamiast dodawać coś wartościowego do głównej fabuły. Nie mogę jednak odmówić autorce talentu do budowania atmosfery. Kalayna Price potrafi wprowadzić mroczny, tajemniczy nastrój, zwłaszcza w scenach związanych z magią. Fragmenty, w których Alex używa swoich zdolności, są świetnie opisane, a cała otoczka związana z magią umarłych jest jednym z najciekawszych aspektów tej serii. Gdyby tylko fabuła była równie solidna i spójna, mogłabym dać tej książce wyższą ocenę. Czytając "Grave Dance", nie mogłam się pozbyć wrażenia, że Alex Craft jest bohaterką, która ma ogromny potencjał, ale wciąż nie została w pełni wykorzystana. Jej zmagania z nadprzyrodzonym światem i trudne wybory emocjonalne mogłyby być znacznie bardziej wciągające, gdyby autorce udało się lepiej zbalansować wątki romantyczne z intrygą kryminalną. Zamiast tego, miejscami miałam poczucie, że te dwa elementy nieustannie walczą o uwagę, co prowadzi do rozproszenia narracji. Podsumowując, "Grave Dance" to książka, która miała potencjał na coś więcej. Ma momenty, które naprawdę przykuwają uwagę, zwłaszcza jeśli chodzi o aspekty magiczne i mroczną atmosferę. Niemniej jednak, brak spójności w fabule oraz powierzchowne relacje między postaciami sprawiają, że trudno jest w pełni zanurzyć się w tej opowieści. Zostawia ona uczucie niedosytu – jakby coś, co mogło być fascynujące, nie do końca zostało dobrze rozwinięte. Dlatego moja ocena to 5/10 – książka przyjemna do pewnego stopnia, ale ostatecznie pozostawia wiele do życzenia.