Malcolm leżał rozwalony w fotelu, z colą i torbą czipsów, i oglądał wyścigi motocyklowe na kanale sportowym. Carter chodził.Mal już się przyzwyczaił. Carter chodził, siadał, przez chwilę wpatrywał się w telewizor, spoglądał na zegarek. Wstawał i znowu chodził. – Zaczynamy się wahać, profesorze? Mam rozkaz cię związać, gdybyś próbował uciekać. – Co? Cha, cha. Nie. Naprawdę jest dopiero pół do drugiej? Może bateria wysiadła. – Marszcząc brwi, popatrzył na zegarek i postukał w tarczę. – Która u ciebie jest godzina? Malcolm uniósł nadgarstek z zegarkiem. – Taka, w której powinieneś się wyluzować. Chcesz się napić czegoś mocniejszego? – Nie. Nie. Nie. Może. Nie... Po prostu... czuję się, jakbym znalazł się w innym wymiarze, gdzie pięć minut trwa półtorej godziny. Powinniśmy byli zdecydować się na popołudniowy ślub. Właśnie byśmy się pobierali, gdybyśmy wybrali ślub po południu. – Tak ci się śpieszy? – Chyba tak. – Popatrzył na Mala otępiałym wzrokiem. – Czasami nie mam pojęcia, jak to się wszystko stało, a czasem wydaje mi się, że tak było zawsze. Ja tylko... to... my... – Wypluj to z siebie. – Kiedy znajdziesz kobietę, którą kochasz, bez pamięci, a ona kocha ciebie, nawet z twoimi słabościami i wadami, wszystko wskakuje na swoje miejsce. A jeżeli możesz z nią rozmawiać, a ona cię słucha, rozśmiesza i zmusza do myślenia, sprawia, że widzisz, kim naprawdę jesteś, a przy niej jesteś kimś lepszym, byłbyś idiotą, gdybyś nie chciał spędzić z nią reszty życia. Przerwał, uśmiechając się zawstydzony. – Bredzę. – Nie. – Jego słowa poruszyły Mala do głębi. Potrząsnął głową. – To dobrze dla ciebie, Carter. Jesteś cholernym szczęściarzem.

Malcolm leżał rozwalony w fotelu, z colą i torbą czipsów, i oglądał wyścigi motocyklowe na kanale sportowym. Carter chodził.Mal już się przy...

Kiedy znajdziesz kobietę, którą kochasz, bez pamięci, a ona kocha ciebie, nawet z twoimi słabościami i wadami, wszystko wskakuje na swoje miejsce".

Kiedy znajdziesz kobietę, którą kochasz, bez pamięci, a ona kocha ciebie, nawet z twoimi słabościami i wadami, wszystko wskakuje na swoje mi...

(...) - Oczywiście, że chcę cię zaciągnąć do łóżka albo do jakiegoś innego wygodnego miejsca i zamierzam to zrobić. Ale nigdzie się nie spieszę. Szybka akcja pozbawia sytuację napięcia, a ja lubię napięcie. Poza tym trudno się zorientować w uczuciach, kiedy jesteś zajęty tylko bzykaniem. Jego słowa były tak uczciwe i tak cholernie logiczne, że Parker skapitulowała. - To idiotyczna rozmowa. - Mnie się wydaje logiczna i cywilizowana. Bardzo w twoim stylu.Chcesz żebym powiedział, że myślę o tym, aby zedrzeć z ciebie jeden z tych fikuśnych kostiumików i sprawdzić, co masz pod spodem? Położyć na tobie ręce? Że chcę czuć twoje ciało pod sobą, nad sobą, mnie w tobie i patrzeć ci w twarz, kiedy się zatracisz? Kiedy ja sprawię, że się zatracisz? Tak właśnie jest, Parker, ale ja nie zamierzam się spieszyć.

(...) - Oczywiście, że chcę cię zaciągnąć do łóżka albo do jakiegoś innego wygodnego miejsca i zamierzam to zrobić. Ale nigdzie się nie spie...