Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Malcolm leżał rozwalony w fotelu, z colą i torbą czipsów, i oglądał wyścigi motocyklowe na kanale sportowym. Carter chodził.Mal już się przyzwyczaił. Carter chodził, siadał, przez chwilę wpatrywał się w telewizor, spoglądał na zegarek. Wstawał i znowu chodził.
– Zaczynamy się wahać, profesorze? Mam rozkaz cię związać, gdybyś próbował uciekać.
– Co? Cha, cha. Nie. Naprawdę jest dopiero pół do drugiej? Może bateria wysiadła. – Marszcząc brwi, popatrzył na zegarek i postukał w tarczę. – Która u ciebie jest godzina?
Malcolm uniósł nadgarstek z zegarkiem.
– Taka, w której powinieneś się wyluzować. Chcesz się napić czegoś mocniejszego?
– Nie. Nie. Nie. Może. Nie... Po prostu... czuję się, jakbym znalazł się w innym wymiarze, gdzie pięć minut trwa półtorej godziny. Powinniśmy byli zdecydować się na popołudniowy ślub. Właśnie byśmy się pobierali, gdybyśmy wybrali ślub po południu.
– Tak ci się śpieszy?
– Chyba tak. – Popatrzył na Mala otępiałym wzrokiem. – Czasami nie mam pojęcia, jak to się wszystko stało, a czasem wydaje mi się, że tak było zawsze. Ja tylko... to... my...
– Wypluj to z siebie.
– Kiedy znajdziesz kobietę, którą kochasz, bez pamięci, a ona kocha ciebie, nawet z twoimi słabościami i wadami, wszystko wskakuje na swoje miejsce. A jeżeli możesz z nią rozmawiać, a ona cię słucha, rozśmiesza i zmusza do myślenia, sprawia, że widzisz, kim naprawdę jesteś, a przy niej jesteś kimś lepszym, byłbyś idiotą, gdybyś nie chciał spędzić z nią reszty życia.
Przerwał, uśmiechając się zawstydzony.
– Bredzę.
– Nie. – Jego słowa poruszyły Mala do głębi. Potrząsnął głową. – To dobrze dla ciebie, Carter. Jesteś cholernym szczęściarzem.

Kiedy znajdziesz kobietę, którą kochasz, bez pamięci, a ona kocha ciebie, nawet z twoimi słabościami i wadami, wszystko wskakuje na swoje miejsce".

(...)
- Oczywiście, że chcę cię zaciągnąć do łóżka albo do jakiegoś innego wygodnego miejsca i zamierzam to zrobić. Ale nigdzie się nie spieszę. Szybka akcja pozbawia sytuację napięcia, a ja lubię napięcie. Poza tym trudno się zorientować w uczuciach, kiedy jesteś zajęty tylko bzykaniem.
Jego słowa były tak uczciwe i tak cholernie logiczne, że Parker skapitulowała.
- To idiotyczna rozmowa.
- Mnie się wydaje logiczna i cywilizowana. Bardzo w twoim stylu.Chcesz żebym powiedział, że myślę o tym, aby zedrzeć z ciebie jeden z tych fikuśnych kostiumików i sprawdzić, co masz pod spodem? Położyć na tobie ręce? Że chcę czuć twoje ciało pod sobą, nad sobą, mnie w tobie i patrzeć ci w twarz, kiedy się zatracisz? Kiedy ja sprawię, że się zatracisz? Tak właśnie jest, Parker, ale ja nie zamierzam się spieszyć.

Pierdolić to, pomyślał. Po prostu pierdolić.

(...) prawdopodobnie wcale nie zakochała się w Malcolmie. To było raczej zauroczenie tonące w oparach seksu.

(...)i czuję się, nawet nie wiecie jak. Bo skąd, do diabła, miałybyście wiedzieć.(...) Dlatego czasami nie chcę mówić o tym gównie, ponieważ, cóż, to moje gówno.

Tak jak on to widział, poker i życie miały wiele wspólnego. Grałeś kartami, które ci rozdano, rozważałeś, jakie masz szanse, i albo podejmowałeś ryzyko, albo nie. A kiedy dostałeś karty do dupy, blefowałeś, jeżeli zakład był tego wart albo jeśli miałeś jaja.
A jeśli nie? Czekałeś na następne rozdanie.
Uważał, że jego metoda całkiem nieźle sprawdza się również w życiu. Teraz musiał przyjrzeć się dokładnie kartom, ocenić swoje szanse z Parker.
Ona była warta ryzyka.

- Dziewczyna pragnie tego wszystkiego, wśród czego dorastała. Partnerstwa, szacunku, przyjaźni. Nigdy nie zgodzi się na mniej i nie powinna. Nie toleruje nieuczciwości.
- Oszukiwanie to czyste lenistwo.