Książka jest dużo lepsza od pierwszej części cyklu, jednak paradoksalnie jest to niewątpliwie zasługą "Czarnoksiężnika z Archipelagu". Moim zdaniem czytając nie po kolei, nie można w pełni korzystać z przedstawionej fabuły, ponieważ kilka jej motywów występuje w poprzedniej książce i znając je, mamy pełniejszy obraz świata i historii. Jest ich niewiele, ale sądzę, że właśnie one nadają smaczku. Z autentyczną radością powitałam też starego przyjaciela, kiedy wszedł na scenę nowej opowieści. Oczywiście "Grobowce Atuanu" mają dużo innych zalet - są ciekawe, wciągają czytelnika i zawierają mniejszą ilość lub ogólnie mniej uciążliwych przestojów w akcji. Nie miałam też wrażenia, które towarzyszyło mi przy pierwszej części, że znam wiele podobnych opowieści. Choć samo rozwiązanie jest dość przewidywalne, nie przeszkadzało mi ono.
Podsumowując, jeśli czytać "Czarnoksiężnika...", to tylko w połączeniu z "Grobowcami...", a jeśli czytać "Grobowce...", to wpierw przeczytać "Czarnoksiężnika...".

Książka jest dużo lepsza od pierwszej części cyklu, jednak paradoksalnie jest to niewątpliwie zasługą "Czarnoksiężnika z Archipelagu". Moim zdaniem czytając nie po kolei, nie można w pełni korzystać z przedstawionej fabuły, ponieważ kilka jej motywów występuje w poprzedniej książce i znając je, mamy pełniejszy obraz świata i historii. Jest ich niewiele, ale sądzę, że...