Niech Was nie zwiedzie tytuł - Spokojna Przystań?! Może i spokojna, ale życie jej mieszkańców - niekoniecznie. Może akcja nie jest wartka, ale trudno też zarzucić monotonię. W kolejnych rozdziałach pojawiają się nowe postaci, poznane wcześniej stają przed nowymi problemami. Odkrywamy powiązania, kibicujemy rodzącym się uczuciom, próbujemy rozwiązać zagadki, czyli żyjemy życiem mieszkańców Cedar Cove

Niech Was nie zwiedzie tytuł - Spokojna Przystań?! Może i spokojna, ale życie jej mieszkańców - niekoniecznie. Może akcja nie jest wartka, ale trudno też zarzucić monotonię. W kolejnych rozdziałach pojawiają się nowe postaci, poznane wcześniej stają przed nowymi problemami. Odkrywamy powiązania, kibicujemy rodzącym się uczuciom, próbujemy rozwiązać zagadki, czyli żyjemy...

Konsekwentnie co miesiąc wypożyczam jeden tom i chyba jeszcze kilka mi zostało. Już nie wiem o czym pisać, ponieważ każda część jest na porównywalnym poziomie. Są niesamowicie ciepłe i klimatyczne tak jak i Zatoka Cedrów. Mieszkańcy kochają i nienawidzą, a autorka miesza w ich życiu. Zakończyła tak, że już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Polecam, jeśli przeczytacie pierwszą część z pewnością już przepadniecie tak jak ja.

Konsekwentnie co miesiąc wypożyczam jeden tom i chyba jeszcze kilka mi zostało. Już nie wiem o czym pisać, ponieważ każda część jest na porównywalnym poziomie. Są niesamowicie ciepłe i klimatyczne tak jak i Zatoka Cedrów. Mieszkańcy kochają i nienawidzą, a autorka miesza w ich życiu. Zakończyła tak, że już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Polecam, jeśli przeczytacie...

Debbie Macomber już od jakiegoś czasu zaliczam do jednej z moich ulubionych autorek. Pisze ona głównie powieści obyczajowe, umieszczając ich akcję najczęściej w małych miastach. Pisząc, korzysta z własnych doświadczeń, bądź doświadczeń znajomych, dzięki czemu jej powieści są bardzo prawdziwe. Ja w jej książkach zawsze odnajduję całą gamę uczuć i emocji, dzięki czemu z taką przyjemnością mi się je czyta.

Roy McAfee wraz z żoną Corrie przeprowadzili się do Cedar Cove by odpocząć od zgiełku wielkiego miasta. Ale nie tylko chęć ucieczki była przyczyną ich zjawienia się w tym malowniczym miasteczku. Roy po zakończeniu służby w policji, nie jest już w stanie utrzymać rodziny w Seattle. Tu, na prowincji, życie jest o wiele tańsze i zdrowsze, a agencja detektywistyczna, którą wraz z żoną prowadzą, choć nie przynosi wielkich zysków, to jednak pozwala na spokojne życie. Niestety radość z przeprowadzki nie trwa długo, gdyż ktoś usilnie próbuje im przypomnieć o przeszłości. Niepokojące anonimy nie dają im spokoju, a ktoś koniecznie chce się dowiedzieć, czy żałują oni tego, co zrobili przed laty.

Ale nie tylko u Roya i Corrie szykują się wielkie zmiany, Linnette, idzie na randkę w ciemno z Calem Washburnem, którego kupiła jej matka na aukcji „Psów i kawalerów”. Cecilia i Maryellen znów są w ciąży, a romans Grace rozkwita co raz bardziej.

Kiedy czytałam pierwszą książkę z serii „Zatoka Cedrów” miałam drobny problem z poznaniem wszystkich bohaterów – kto z kim, dlaczego, po co i jak. Teraz czytając już trzecią z kolei książkę, ten problem w ogóle nie istnieje, a wręcz nie wyobrażam sobie by mogło zabraknąć kogoś z tego cudownego miasteczka. Nie wyobrażam sobie by mogło ono istnieć bez Olivii, Grace, Charlotte, Cecili, Maryellen, Jacka i innych. Autorka stworzyła niesamowite postacie, które bardzo różnią się od siebie, a jednocześnie idealnie się dopełniają. Każdy tu ma swoje miejsce i swoją rolę, a mi pozostaje tylko trzymać kciuki i dzielnie im kibicować. A jest czemu.

Książka "Spokojna przystań" napisana jest lekkim językiem, z dużą dawką humoru. Jest pełna nadziei , wiary i optymizmu, dzięki czemu idealnie się przy niej odpoczywa, relaksuje. Nie brakuje w niej ciepła, bliskości, czy emocji. Jest doskonała zarówno na słoneczne ciepłe popołudnie, jak i na zimowy wieczór przy lampce wina.

Pokochałam miasteczko Cedar Cove oraz jego mieszkańców i już się nie mogę doczekać, kiedy znów w nim zawitam, a zawitam na pewno, bo zostały mi jeszcze trzy książki z tej serii do przeczytania :)

Debbie Macomber już od jakiegoś czasu zaliczam do jednej z moich ulubionych autorek. Pisze ona głównie powieści obyczajowe, umieszczając ich akcję najczęściej w małych miastach. Pisząc, korzysta z własnych doświadczeń, bądź doświadczeń znajomych, dzięki czemu jej powieści są bardzo prawdziwe. Ja w jej książkach zawsze odnajduję całą gamę uczuć i emocji, dzięki czemu z taką...

Moja przygoda z bohaterami Zatoki cedrów rozpoczęła się dość nietypowo, bo od końca - najpierw przeczytałam Wiktoriańską herbaciarnię, potem przyszedł czas na Spokojną przystań. To zupełnie tak, jakbym poznawała przyjaciela - najpierw spotykam go w konkretnym miejscu i czasie, potem (dzięki opowieściom) dowiaduję się czegoś o jego przeszłości...

"- Miłość to kiepski pomysł, \Nate.
- A ja uważam, że świetny."

Latarnia Morska jest dzisiaj wypełniona ludźmi. Przy pierwszym stoliku detektyw Roy McAfee z żoną. Przyszli, chociaż ostatnio nie mają lekkiego życia i z pewnością nie dopisują im apetyty. Ktoś za pomocą anonimowych liścików najwyraźniej próbuje wyprowadzić ich z równowagi. Razem z nimi dorosła już córka, która jeszcze nie wie o problemach rodziców. Nie chcieli jej martwić - przecież ma swoje zmartwienia. Jej serce zostało rozerwane na dwie części. Pierwsza wyrywa się do kolegi z pracy, druga jest już własnością nowo poznanego chłopaka, Cala. Kilka kroków dalej usiadły dwie kobiety, które oczekują narodzin swoich dzieci. Wiecznie samotne - Cecilia dlatego, że jej mąż przez większą część w roku jest na morzu, Maryellen natomiast nie cieszy się szczęściem rodzinnym, bo problemy finansowe sprawiły, że Jon musi teraz dużo więcej pracować. Jest jeszcze Rachel, ona również ma swoje powody do zmartwień. Okazało się, że ojciec mężczyzny, w którym jest zakochana, to powszechnie znany polityk. Czy rodzina Nate'a zaakceptuje jego związek z fryzjerką? Inni bohaterowie ukryli się w kątach, pewnie liczą na trochę prywatności. Zostawmy ich na chwilę samych, przecież i tak poznamy ich problemy i radości czytając Spokojną przystań.

Największą zaletą całej serii opowieści znad Zatoki Cedrów jest wielowątkowość. Każdy człowiek to inna historia - inne marzenia i uczucia. Wszyscy w niewielkim stopniu przypominają nas samych, a to dlatego, że ich życie jest całkiem zwyczajne. Autorka nie pozwala nam się nudzić. Zasypuje nas górą wątków, które są bardzo dopracowane. Skupić się na lekturze - to nie problem, znacznie gorzej jest odłożyć ją na bok!

Powieści obyczajowe przypominają lody czekoladowe - są po prostu idealne na kiepski humor, ale też nie można z nimi przesadzać, bo po pewnym czasie zaczynają mdlić. Zachowanie odpowiednich proporcji jest konieczne nie tylko przy czytaniu - również autor (gdy tworzy książkę) podejmuje się zadania wywarzenia właściwej dawki humoru i radości, ale też smutków i problemów. Gdy wszystkie zasady zostają spełnione, powstaje książka podobna do tej stworzonej przez Debbie Macomber. Spokojna przystań jest dokładnie taka, jak wskazuje tytuł - lekka i przyjemna, ale też życiowa. Czytając ją zapominamy o całym świecie, zupełnie jakbyśmy spędzali wakacje ze starymi znajomymi w malowniczej Zatoce Cedrów. Jednych bohaterów lubimy bardziej, innych mniej, co nie zmienia faktu, że z przyjemnością śledzimy losy wszystkich ludzi - przecież przeplatają się one nawzajem.

Spędziłam długi weekend w świetnym towarzystwie - z kubkiem kawy w ręku, ze wspomnieniem lata w głowie i oczywiście z książką w ręku. Poznałam świetnych ludzi, zwiedziłam ciekawe miejsca... Teraz mogę już tylko polecać ją innym, bo rzeczywiście warto przeczytać tę książkę. Kiedy patrzę na okładkę Spokojnej przystani, nie mogę się nie uśmiechnąć - zupełnie jakby wypływała z niej pozytywna energia, która unosi się w powietrzu. Czujecie? To zapach miłości!

Moja przygoda z bohaterami Zatoki cedrów rozpoczęła się dość nietypowo, bo od końca - najpierw przeczytałam Wiktoriańską herbaciarnię, potem przyszedł czas na Spokojną przystań. To zupełnie tak, jakbym poznawała przyjaciela - najpierw spotykam go w konkretnym miejscu i czasie, potem (dzięki opowieściom) dowiaduję się czegoś o jego przeszłości...

"- Miłość to kiepski...

Każdy czytelnik raz na jakiś czas potrzebuje lekkiej i niezobowiązującej lektury, w sam raz na poprawę humoru i odpoczynek po męczącym dniu. Takim książkowym czasoumilaczom sprzyja ładna pogoda oraz wakacje, czas kiedy chcemy się zrelaksować i zapomnieć o naszym codziennych troskach. Dobrym przykładem pozycji, która idealnie nadaje się na letnie leniuchowanie jest powieść autorstwa Debbie Macomber „Spokojna przystań”.

Cedar Cove to niewielkie, malownicze miasteczko nieopodal Seattle, w którym znają się niemalże wszyscy jego mieszkańcy. W Cedrowej Zatoce przeżywają swoje historie miłosne, romanse, tragedie i radości. Nad zatoką mieszkają między innymi Roy i jego żona Corrie, którzy prowadzą wspólnie agencję detektywistyczną. Gdy pewnego dnia zaczynają otrzymywać tajemnicze anonimy, które skłaniają ich do myślenia o demonach przeszłości, są zmuszeni do przeprowadzenia śledztwa we własnej sprawie. W miasteczku mieszka również ich córka, Linnette, która rozpoczyna pracę w miejscowym szpitalu wraz z przystojnym lekarzem Chadem. Jednak matka umawia ją na randkę w ciemno z sympatycznym Calem. Narodzin dziecka oczekuje Cecilia Randall, żona marynarza oraz Maryellen i Jon Bowmanowie. Zawirowania miłosne przeżywa starsze pokolenie, przyjaciółki Grace i Olivia. Także siedemdziesięciolatkowie, Charlotte i Ben przeżywają wspólnie chwile szczęścia, zmącone jedynie pojawieniem się manipulującego ludźmi i interesownego syna Bena, Davida. A to tylko niektóre z pojawiających się w książce postaci...

Mimo ciekawego pomysłu i urokliwej historii, książka ta niezbyt przypadła mi do gustu. Przede wszystkim przeszkadzała mi zbyt duża liczba bohaterów. Przez takie nagromadzenie postaci często gubiłam się w ich imionach oraz problemach, a także żadnej z nich nie miałam okazji poznać bliżej, czy polubić. Gdyby usunąć połowę osób, które nic nie wnoszą do historii, a także bardziej rozwinąć te naprawdę ciekawe wątki, sądzę, że książka dużo zyskała by na wartości dzięki tym zabiegom. Miejscami, denerwowały mnie również zbyt przesłodzone, niemalże cukierkowate dialogi. Rzadko zwracam uwagę na sposób wypowiadania się bohaterów, ich słownictwo i styl, ale w pewnych momentach kiczowate stwierdzenia rodem z brazylijskiej telenoweli powodowały, że miałam ochotę odłożyć tę powieść na półkę i już więcej do niej nie wracać.
Ale mimo tych wad książka posiada również zalety. Wyróżnia ją miły, urokliwy klimat, a także optymistyczna, niewymagająca dużego skupienia historia. Autorka pisze w lekki sposób, dzięki czemu książkę czyta się szybko i przyjemnie. Dzięki tym cechom „Spokojna przystań” doskonale spisuje się jako lektura na poprawę humoru, podróż czy wakacyjny odpoczynek.

Jeśli szukacie porywającej, pełnej akcji i skłaniającej do refleksji pozycji to zdecydowanie odradzam książkę Debbie Macomber. Jeśli natomiast macie ochotę na lekką i optymistyczną lekturę na lato, która pozwoli wam się zrelaksować na leżaku to koniecznie przeczytajcie „Spokojną przystań”. Bardzo polecam wszystkim tym, którzy poszukują dobrego „czytadła” na wakacje. :)

Każdy czytelnik raz na jakiś czas potrzebuje lekkiej i niezobowiązującej lektury, w sam raz na poprawę humoru i odpoczynek po męczącym dniu. Takim książkowym czasoumilaczom sprzyja ładna pogoda oraz wakacje, czas kiedy chcemy się zrelaksować i zapomnieć o naszym codziennych troskach. Dobrym przykładem pozycji, która idealnie nadaje się na letnie leniuchowanie jest powieść...

Przyjemne czytadełko :) Tajemnica, miłości bohaterów, ukazane codzienne życie: problemy, radości.

Przyjemne czytadełko :) Tajemnica, miłości bohaterów, ukazane codzienne życie: problemy, radości.

Kobieca

Kobieca

Bardzo mi się podobała. Szybko i lekko się ją czyta.

Bardzo mi się podobała. Szybko i lekko się ją czyta.

Mieszkańcy małego miasteczka nadal walczą o jak najszczęśliwsze życie.
W tej części książki powiało trochę kryminałem. Z przyjemnością sięgnę po następną część :)

Mieszkańcy małego miasteczka nadal walczą o jak najszczęśliwsze życie.
W tej części książki powiało trochę kryminałem. Z przyjemnością sięgnę po następną część :)

Sporo postaci i lekkie zamieszanie, mix tematyczny, obyczajowy, by mieć lepsze rozeznanie trzeba chyba czytać wszystkie z serii w kolejności co raczej niewykonalne.

Sporo postaci i lekkie zamieszanie, mix tematyczny, obyczajowy, by mieć lepsze rozeznanie trzeba chyba czytać wszystkie z serii w kolejności co raczej niewykonalne.