Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak to jest, kiedy człowiek nie może o sobie decydować? Ja zaczęłam się nad tym intensywnie zastanawiać po przeczytaniu książki Jodi Picoult „Bez mojej zgody”. Przeczytałam już kilka książek tej autorki i w każdej porusza ona poważny temat. Tą książkę jednak czyta się wyjątkowo. Trzynastoletnia Anna na pozór jest normalną nastolatką. Jednak, jak dowiadujemy się z książki, nie jest ona jak większość dziewczyn w jej wieku. Anna ma rodzeństwo, brata i siostrę. Z siostrą właśnie wiąże ją wyjątkowa więź. Anna od urodzenia ratuje życie swojej dwa lata starszej siostrze. Kate choruje na białaczkę. Rodzice chcąc za wszelką cenę uratować swoją córkę postanawiają począć dziecko, którego tkani będą wykazywały zupełną zgodność z tkankami Kate. Początkowo Anna nie ma świadomości, co tak naprawdę się dzieje, wie, że pomaga swojej starszej siostrze. Jednak kiedy przychodzi okres dojrzewania, pojawia się poczucie odrębności i samodzielności, dziewczyna postanawia „coś” z tym zrobić… Zakończenie książki jest niespodziewane i zaskakujące. Po przeczytaniu wyciągnęłam dla siebie dwa wnioski. Pierwszy, że życia nie można sobie zaplanować od początku do końca. Natomiast drugi jest taki, że miłość nie zna granic.
Lubię kiedy książka podsuwa mi temat, który daje do myślenia. Lubię żyć przeczytaną historią jeszcze przez kilka dni.
Książka godna polecenia!

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak to jest, kiedy człowiek nie może o sobie decydować? Ja zaczęłam się nad tym intensywnie zastanawiać po przeczytaniu książki Jodi Picoult „Bez mojej zgody”. Przeczytałam już kilka książek tej autorki i w każdej porusza ona poważny temat. Tą książkę jednak czyta się wyjątkowo. Trzynastoletnia Anna na pozór jest normalną nastolatką....