"Ptaki ciernistych krzewów" to książka, której nie odłożymy spokojnie na półkę. To książka, do której się wraca, która wywołuje w nas sprzeczne uczucia, opinie, refleksje. Wywołuje też wiele kontrowersji i pewnie będzie tak zawsze, bo miłość duchownego do kobiety to nie jest coś, nad czym możemy przejść do porządku dziennego.
Bardzo dobrze, że autorka nie skupiła się tylko i wyłącznie na romansie księdza Ralpha i Meggie. "Ptaki ciernistych krzewów" przedstawiają losy całej rodziny Clearych, niewątpliwie wysuwając jedyną córkę w rodzinie na pierwszy plan. Książka opisuje czas ok. 60 lat, od wczesnego dzieciństwa Meggie do jej wczesnej starości. Początkowo ksiądz Ralph staje się przyjacielem małej Meggie, której cała rodzina zdaje się nie zauważać. Jednak z biegiem lat głęboka przyjaźń przeradza się w równie głęboką miłość, która odbija się na całym ich życiu.
Książka, oprócz niesamowitej historii, urzekła mnie także ciekawymi, wyrazistymi postaciami. Moimi ulubionymi (oczywiście pomijając Ralpha i Meggie) były: córka Meggie - Justyna - gwałtowna, wybuchowa, niesłuchająca nikogo; matka Maggie - tajemnicza, wiecznie milcząca Fee, którą łączyła niesamowita więź z najstarszym synem oraz kardynał Vittorio - powiernik ks. Ralpha, który uwielbiał koty.
"Ptaki ciernistych krzewów" zawierają również niezwykle realistyczne opisy australijskiej przyrody i Droghedy, olbrzymiej posiadłości, w której mieszkała rodzina Clearych. Sprawiły one, że od razu się w nich zakochałam i bardzo chciałam znaleźć się tam razem z bohaterami powieści.
Sama historia, wszyscy jej bohaterowie oraz urokliwa Australia zagościły w moim sercu na długo. Książka sprawiła, że zaczęłam się zastanawiać nad wyrzeczeniami, które stawia Bóg przed duchownymi, nad potęgą miłości, potęgą Boga oraz ambicjami i pragnieniem zaszczytów. Z pewnością jeszcze wiele razy powrócę do tej książki, która sprawiła, że cieszyłam się, złościłam, płakałam i rozmyślałam nad rozmaitymi rzeczami. Żadne słowa nie są w stanie wyrazić mojego podziwu dla autorki, za wymyślenie i napisanie tak niesamowitej powieści. "Ptaki ciernistych krzewów" to książka, którą po prostu trzeba przeczytać, dlatego polecam ją wszystkim, którzy jeszcze tego nie zrobili.

"Ptaki ciernistych krzewów" to książka, której nie odłożymy spokojnie na półkę. To książka, do której się wraca, która wywołuje w nas sprzeczne uczucia, opinie, refleksje. Wywołuje też wiele kontrowersji i pewnie będzie tak zawsze, bo miłość duchownego do kobiety to nie jest coś, nad czym możemy przejść do porządku dziennego.
Bardzo dobrze, że autorka nie skupiła się tylko...