Mity zawsze mnie fascynowały, ale wierzenia Celtów wyjątkowo mnie urzekły. Druidzi, banshee, mowa świętych drzew, kult natury, celtycki panteon… Wszystko aż kipi od magii. Druid z reguły kojarzy nam się z długobrodym, siwym staruszkiem w powłóczystej szacie. Tutaj też mamy druida, całkiem wiekowego, ale biologicznie jest 21-letnim Irlandczykiem o całkiem ciętym języku.

Atticus O’Sullivan, a raczej Siodchahan Ó Suileabháin, żyje sobie spokojnie w małym miasteczku w Arizonie i prowadzi sklep okultystyczny. Istnieje małe prawdopodobieństwo, że w Tempe pojawią się jego wrogowie, ale to była tylko cisza przed burzą. Żelażny Druid, ostatni z druidów, a na dodatek właściciel czegoś, co bóg miłości Aenghus Óg uważa za swoje, jest wystarczającym powodem, żeby się pojawić w Arizonie. Zadzieranie z jednym z Tuatha Dé Danann nie jest bezpieczne, ale Atticus nie ma zamiaru poddać się bez walki. W końcu jest potężnym druidem.

Postaci wykreowane przez autora są obłędne. Sam Atticus to postać, która z miejsca zyskuje sympatię czytelnika. Najbardziej jednak rozbawił mnie Oberon, pies Atticusa, który ma niewyparzoną gębę. Nie da się nie lubić tego gadatliwego wilczarza irlandzkiego. Stara wdowa MacDonagh doprowadziła mnie do łez śmiechu swoim podejściem do spraw, które większość ludzi potraktowałaby w zupełnie odmienny sposób. Przedstawienie bóstw celtyckich też było świetne i idealnie pasowało do całego klimatu książki. A wiedźmy z Polski? Wystarczająco wredne i złośliwe.

Największą zaletą ,,Na psa urok’’ jest pierwszoosobowa narracja Atticusa. Jego komentarze, przemyślenia i cięty dowcip sprawiały, że uśmiech nie schodził mi z twarzy. Chichotałam jak szalona, bo inaczej się nie dało.

Pokłon dla autora za posługiwanie się irlandzkimi nazwami. Niby nic wielkiego, ale ja to jak najbardziej doceniam. W końcu główny bohater jest wiekowym Irlandczykiem i to na dodatek celtyckim druidem.

,,Na psa urok’’ to świetna książka dla fanów mitologii celtyckiej, ale nie tylko. Wartka akcja, ciekawa fabuła i pokaźna dawka humoru to coś, co bardzo lubię w książkach, a ta spełnia wszystkie trzy warunki. Nie mogę się już doczekać, aż w moje ręce wpadnie kolejny tom ,,Kronik Żelaznego Druida’’.

Mity zawsze mnie fascynowały, ale wierzenia Celtów wyjątkowo mnie urzekły. Druidzi, banshee, mowa świętych drzew, kult natury, celtycki panteon… Wszystko aż kipi od magii. Druid z reguły kojarzy nam się z długobrodym, siwym staruszkiem w powłóczystej szacie. Tutaj też mamy druida, całkiem wiekowego, ale biologicznie jest 21-letnim Irlandczykiem o całkiem ciętym...