Wyobraźcie sobie, że w Waszej rodzinie dziedziczenie genu podróży w czasie nie jest czymś dziwnym. To normalne i wyczekiwane. Kiedy jednak znika nie ta osoba, która powinna - zaczynają się kłopoty. Gwendolyn Shepherd właśnie w nie wpada. Okazuje się, że to ona – a nie jak do tej pory przypuszczano jej kuzynka Charlotta – potrafi przenosić się w czasie. Zupełnie nieprzygotowana musi pomóc innemu podróżnikowi w wykonaniu tajemniczej misji. Pewna część jej rodziny jest temu przeciwna i postanawia do tego nie dopuścić.

MAM CIĘ! : O Czerwieni rubinu czytałam wiele. Były to przeważnie same pozytywne opinie, które skłoniły mnie do sięgnięcia po nią. Drugim powodem była premiera filmu na podstawie owej ksiażki (zwiastun niesamowicie mnie zaintrygował). Niestety, na razie film ukazał się w Niemczech i Rosji (o ile się nie mylę), ale wciąż czekam na datę polskiej premiery. Wracając do książki, nigdzie nie mogłam jej znaleźć, więc poddałam się i przestałam szukać. I wtedy sama wpadła mi w ręce (w przenośni, oczywiście)!

Czerwień rubinu jest prosta i łatwa w czytaniu. Język, jakim jest napisana, również nie sprawia problemów. W książce dzieje się tak wiele w zaledwie kilka dni, co sprawia, że czasem musimy się porządnie zastanowić nad zagadkami w niej zawartymi, a do tego nadążyć za jej tempem (za szybkość - mały minus). Moim zdaniem, prolog i epilog w Czerwieniu są naprawdę zaskakujące i jeżeli moje przypuszczenia są słuszne, to pani Gier nieźle zamieszała. Najlepsze jest jednak to, że motyw podróży w czasie nie jest czymś oklepanym. To stosunkowo rzadko spotykana tematyka. Pewnie dlatego historia tak wciąga.

GWENDOLYN : Gwen to przeciętna nastolatka z nieprzeciętną rodzinką i dziwnymi umiejętnościami. Oprócz tego, że potrafi przenosić się w czasie, widzi i rozmawia z duchami. Jest postrzegana jako lekko szalona, ale i tak jest lubiana. Przez większość życia uczono ją, co zrobić kiedy jej kuzynka po raz pierwszy przeniesie się w czasie. Niewiele jednak mówiono jej o samym procesie przeskakiwania między epokami. Dlatego za pierwszym razem, Gwen nie ma pojęcia, co robić. Jakoś sobie radzi, chociaż wciąż nie może uwierzyć, że to ona posiada gen podróży i liczy na to, że to zwykła pomyłka. Po kolejnych zniknięciach i namowach swojej (genialnej i pomocnej, swoją drogą) przyjaciółki – Leslie - w końcu mówi matce o zajściach. Gwendolyn pozornie wydaje się być nieśmiała. Myślę jednak, że przysłowie: Cicha woda brzegi rwie jest tu naprawdę adekwatne. Na szczęście z każdą chwilą i każdą kolejną tajemnicą Gwen staje się bardziej wygadana i domyślna; pokazuje nam swoje prawdziwe ja.

AROGANT GIDEON I STRAŻNICY : Na pierwszy ogień wezmę Gideona de Villiers – aroganckiego, zapatrzonego w siebie jedenastego podróżnika. Wykonuje on od pewnego czasu zadanie ważne dla strażników, ale i podróżników. Nie chce pomocy Gwendolyn; nie ma jednak wyjścia, zwłaszcza kiedy sprawy się komplikują. Jego sposób bycia jest denerwujący, ale i pociągający (i nie jest to tylko zdanie Gwen ;)).
Strażnicy to dużo cięższy przypadek. Nie są w stanie zaufać Gwendolyn i nie mówią jej wielu rzeczy. A to przez wydarzenie sprzed kilkunastu lat, o którym dziewczyna nawet nie wiedziała. Ciężko im pogodzić się z myślą, że to ona musi pomóc Gideonowi – woleli uległą Charlotte. Podobnie jednak jak Gideon, nie mają wyjścia i muszą sięgnąć po pomoc Gwen.

OGROMNY PLUS : Okładka Czerwieni rubinu jest idealna, cudowna i piękna! Nigdy nie przypuszczałam, że to powiem (a w tym przypadku napiszę), ale polska wersja jest o niebo lepsza od oryginalnej. Wielkie brawa dla twórcy.

Podsumowując, myślę, że jeżeli chcecie oderwać się na kilka godzin i przenieść do dawnej Anglii, to powinniście sięgnąć po Czerwień rubinu. Historia jest niesamowicie wciągająca i pasjonująca; zagadki – zaskakujące, a czająca się po kątach miłość i kłótnie pomiędzy głównymi bohaterami nadają opowieści klimat, który wywołuje uśmiech na ustach. Do tego zabawne dialogi i miło spędzony czas mamy zapewniony. Gorąco polecam, jeśli jeszcze nie czytaliście Czerwieni rubinu!

[recenzja również tu: http://shadow-czyta.blogspot.com/2013/03/czerwien-rubinu-kerstin-gier.html]

Wyobraźcie sobie, że w Waszej rodzinie dziedziczenie genu podróży w czasie nie jest czymś dziwnym. To normalne i wyczekiwane. Kiedy jednak znika nie ta osoba, która powinna - zaczynają się kłopoty. Gwendolyn Shepherd właśnie w nie wpada. Okazuje się, że to ona – a nie jak do tej pory przypuszczano jej kuzynka Charlotta – potrafi przenosić się w czasie. Zupełnie...