Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Beatrice Prior ma szesnaście lat i jak każdy jej rówieśnik niedługo będzie musiała podjąć bardzo ważną dla niej decyzję – zostać z rodziną czy ruszyć przed siebie. Altruizm czy Nieustraszoność? Jak łatwo się domyślić, Tris wybiera to drugie – życie bez jakichkolwiek ograniczeń. W kwaterach Nieustraszonych Tris poznaje smak przyjaźni, miłości, wolności, ale i zdrady. Musi również chronić swojej największej tajemnicy, której ujawnienie może sprowadzić na nią śmierć.

Od dłuższego czasu zastanawiałam się czy sięgnąć po Niezgodną, ale nie mogłam się do niej przekonać. A dlaczego? Myślę, że to wszystko przez porównywanie jej z Igrzyskami śmierci, których nie jestem jakąś wielką fanką. Postanowiłam jednak przeczytać Niezgodną, bo często trafiałam na zdjęcia z planu filmowego, które były dla mnie po pierwsze – interesujące, a po drugie, lekko spoilerujące (jest takie słowo?). Ciekawa też byłam, kogo gra Kate Winslet. I co myślę po lekturze? O. Mój. Boże! Przepadłam po drugim rozdziale.

Książka napisana jest w czasie teraźniejszym z perspektywy Tris. Jak już kiedyś mówiłam (vel. pisałam) – nie lubię tego typu narracji. Ale, o dziwo, w Niezgodnej bardzo mi taki zabieg odpowiadał. Byłam w stanie wczuć się w każdą sytuację; każde zdarzenie; wszystkie emocje i rozterki, które przeżywała Tris. Przy ostatnim teście miałam wrażenie, że to ja na niego idę, że zobaczę za chwilę to, czego się boję. Myślałam, że tylko Clare i Mead są w stanie zrobić ze mnie budyń (tak, tak – nawiązuję do Gwendolyn z Trylogii Czasu), ale myliłam się – Roth też to umie.

ALTRUISTKA, NIEUSTRASZONA CZY NIEZGODNA? : Tris nigdy nie uważała siebie za wystarczająco bezinteresowną i dlatego też była przekonana, że nie pasuje do Altruistów. Jej otoczenie było jednak odwrotnego zdania (ja właściwie też jestem zdania, że Tris to po części Altruistka i dałaby radę żyć w warunkach, w jakich żyła przez szesnaście lat). Z drugiej strony, Beatrice to jedna z najodważniejszych osób w książce – jest twarda, uparta i zdeterminowana. Myśli nieszablonowo i trzeźwo. Podobało mi się w niej to, że nie załamywała się i robiła co do niej należy mimo ogromu przeciwności. Ośmielę się nawet stwierdzić, że Tris to jedna z moich ulubionych postaci książkowych jak do tej pory.

NIEUSTRASZENI I TRANSFERY : Testy, które musi przejść każdy szesnastolatek po wybraniu frakcji, nie wydają się łatwe. Zwłaszcza te u Nieustraszonych. Oblałabym je, to pewne (panicznie boję się wysokości, więc już na jednym z pierwszych zadań bym odpadła). Grupa transferów, w której znalazła się Tris, była zawzięta i gotowa do najgorszych rzeczy. Na szczęście, pani Roth wprowadziła do świata Nieustraszonych takie postacie jak Cztery, Tori czy Christina, dzięki którym równowaga pomiędzy złem a dobrem, nienawiścią a miłością została zachowana.

PODZIELONE SPOŁECZEŃSTWO : Mimo pozornego spokoju w dystopijnym Chicago, w zakamarkach miasta knuje się na potęgę. W wizji pani Roth nie można nikomu ufać, bo nigdy nie wiadomo, kto może cię zranić. Użycie przeciwko komuś brutalnej siły może i jest potępiane, ale nie robi się z tym nic. Jeżeli nie myśli się tak, jak chce władza, trzeba liczyć się z tym, że śmierci czyha na ciebie na każdym kroku.

Podsumowując, Niezgodna może i jest podobna do Igrzysk śmierci, ale nie w stopniu, który bardzo rzuca się w oczy. Zauważyłam tu także maleńkie podobieństwo do mojej ukochanej Akademii wampirów, ale potrafię to przeżyć. Niezgodna to naprawdę jedna z lepszych książek jakie miałam ostatnio w ręce – wciąga, czyta się ją szybko i trudno ją odłożyć. Jest dość brutalna i smutna, nie brakuje tu bowiem krwawych scen, bójek (nawet jeżeli to tylko ćwiczenia), strzelanin i śmierci. Polecam Wam ją, jeżeli jeszcze nie znudziły się Wam opowieści antyutopijne.

[recenzja także tu: http://shadow-czyta.blogspot.com/2013/08/niezgodna-free-four-tobias-tells-story.html]

Beatrice Prior ma szesnaście lat i jak każdy jej rówieśnik niedługo będzie musiała podjąć bardzo ważną dla niej decyzję – zostać z rodziną czy ruszyć przed siebie. Altruizm czy Nieustraszoność? Jak łatwo się domyślić, Tris wybiera to drugie – życie bez jakichkolwiek ograniczeń. W kwaterach Nieustraszonych Tris poznaje smak przyjaźni, miłości, wolności, ale i zdrady. Musi...

Free Four Tobias tells the story to krótkie, bo zaledwie 13-stronicowe, opowiadanie, w którym to możemy dowiedzieć się, co czuł Cztery, rzucając w Tris nożami. Jest to opis owej sytuacji z jego perspektywy. Mimo, iż mam świadomość, że Free Four Tobias tells the story zostało napisane w celach komercyjnych, nie mogę powiedzieć, że zostało źle napisane. Trzynaście stron, a tak niesamowicie cieszy! Veronica Roth w tak niewielkim kawałku tekstu pokazuje nam, co Tobias myśli o Nieustraszonych, Altruistach, Niezgodnych, a przede wszystkim o Tris. Dzięki temu, znalezionemu przez przypadek (nawet nie wiedziałam, że coś takiego istnieje!), opowiadaniu pokochałam Tobiasa jeszcze bardziej. Zachęcam Was do poszukania i przeczytania Free Four Tobias tells the story, bo warto.

[recenzja także tu: http://shadow-czyta.blogspot.com/2013/08/niezgodna-free-four-tobias-tells-story.html]

Free Four Tobias tells the story to krótkie, bo zaledwie 13-stronicowe, opowiadanie, w którym to możemy dowiedzieć się, co czuł Cztery, rzucając w Tris nożami. Jest to opis owej sytuacji z jego perspektywy. Mimo, iż mam świadomość, że Free Four Tobias tells the story zostało napisane w celach komercyjnych, nie mogę powiedzieć, że zostało źle napisane. Trzynaście stron, a...

Lori chce, żeby te wakacje były lepsze od innych. Postanawia małymi, aczkolwiek bardzo widocznymi, zmianami zawrócić w głowie Seanowi – jednemu z trzech synów swojego sąsiada i pracodawcy, w którym od dawna się kocha. Nie jest to jednak proste, bo zna Seana i jego braci odkąd tylko sięga pamięcią i zmienienie swojego wizerunku chłopczycy w ich oczach może zająć dużo czasu. Wpada jednak na – jej zdaniem – genialny pomysł. Potrzebna jej jedynie pomoc Adama, który bez wahania zgadza się na jej propozycję. Ale skoro nienawidzi brata, dlaczego to robi?

Słyszałam tyle dobrego o książkach pani Echols, że z niecierpliwością czekałam, żeby zabrać się za jedną z nich. Czytając opinie o jej działach, miałam wrażenie, że mnie porwą i nie pozwolą o sobie zapomnieć. Cóż, Miłość, flirt i inne zdarzenia losowe raczej na to pozwoli...

Głównym problemem na jaki natrafiłam przy czytaniu tej książki było to, że za nic nie mogłam się wkręcić w historię Lori. Nie ma to nic wspólnego z tym, że wolę fantastykę, jak to ktoś śmiał twierdzić. Może powodem tego była za duża ilość stron (nie mam oczywiście nic do długich książek, Boże broń!)? Ale Miłość,... kręciła się wokół jednego wątku, który mnie w którymś momencie zaczął bardzo nudzić. Tyczy się to głównie drugiej części, bo pierwsza była wciągająca i dość zaskakująca.

Miłość,... czyta się dość płynnie, ale niezbyt szybko (książkę o podobnych gabarytach przerobiłam w dwa dni, a w tym przypadku przekroczyłam limit w bibliotece). Przyznaję się bez bicia – około stu ostatnich stron przeczytałam, skacząc co kilka kartek. Nie dałam rady, po prostu. Historia Lori i Vaderów jest ciekawa i zabawna, ale dość monotonna i miejscami przewidywalna.

„Ale już się stało. Co gorsza, nie miałam nawet szansy, żeby wypaść przez drzwi frontowe i pobiec – nie pójść, a pobiec – do domu, wpaść na piętro, dorwać komputer w moim pokoju, zarezerwować bilet w jedną stronę na Antarktydę i dołączyć tam do wspólnoty nastolatków zbyt upośledzonych społecznie, żeby należeć choćby do kółka szachowego.”

CHŁOPCZYCA LORI : Nie rozumiem tej dziewczyny – skoro pierwsza wersja jej planu nie wypaliła (albo wypaliła, ale nie tak, jak było to zaplanowane), to po co sugerować się jeszcze tym, bezsensownym swoją drogą, pomysłem? Jej sposób na radzenie sobie z problemami był do bani, zwłaszcza kiedy mogła się spodziewać, jak zareaguje jej przyjaciel. Zamiast sobie pomagać, wpakowywała siebie i swojego chłopaka w coraz większe kłopoty. Mózg Lori chyba w wakacje nie pracuje...

BRACIA VADER I MCGILLICUDDY : Sean i Adam są do siebie bardzo podobni, a jednak zupełnie różni. Oboje są jednak bardzo niedomyślni, dziecinni i podatni na wszelkiego rodzaju głupie pomysły. Zwłaszcza te, które rzekomo mają im pomóc. Czasem miałam ochotę potrząsnąć nimi i kazać im spojrzeć na starszego brata – Camerona, albo brata Lori – Billa. Wieczne kłótnie i bójki między nimi zaczynały mnie denerwować. Rozumiem, rodzeństwo tak ma (sama tak mam), ale żeby podbijać bratu oko i być z tego dumnym?

Miłość, flirt i inne zdarzenia losowe to książka z jednej strony zabawna i na swój sposób romantyczna, a z drugiej nudna i irytująca. Popełnianie przez bohaterów dwa (czasem więcej) razy tych samych błędów, wydawało mi się głupotą. Ja wyciągam wnioski ze swoich porażek i staram się nie robić nic podobnego po raz kolejny. Jednak pani Echols zrobiła z Lori i Vaderów mało myślących nastolatków. Raczej nie skłaniam się do polecenia Wam tej książki.

[recenzja także tu: http://shadow-czyta.blogspot.com/2013/07/miosc-flirt-i-inne-zdarzenia-losowe_29.html]

Lori chce, żeby te wakacje były lepsze od innych. Postanawia małymi, aczkolwiek bardzo widocznymi, zmianami zawrócić w głowie Seanowi – jednemu z trzech synów swojego sąsiada i pracodawcy, w którym od dawna się kocha. Nie jest to jednak proste, bo zna Seana i jego braci odkąd tylko sięga pamięcią i zmienienie swojego wizerunku chłopczycy w ich oczach może zająć dużo czasu....