Dzieci rodzą się powoli. Kwiaty też wolno rosną.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant4
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać417
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Paweł Krasnodębski
Źródło: http://www.jedlinsk.pl/kransnodebski.php
29
6,3/10
Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, literatura dziecięca, poezja, czasopisma
Urodzony: 12.06.1947
Poeta, prozaik. Urodzony 12 czerwca 1947 roku w Bytomiu. Debiutował jako poeta na łamach miesięcznika "Odra" w 1970 r.
Laureat nagrody im. A. Bursy w roku 1973 za debiut prozatorski "Dużo słońca w szybach".
Autor dziewięciu tomików wierszy i osiemnastu utworów prozatorskich w tym dwunastu powieści m.in. "Kocia łapa", "Odwyk", "Stokrotka", "Koniobójca" i "Diament".
Od 1974 do 1983 roku (tj. do momentu rozwiązania związku) członek Związku Literatów Polskich, a od 1989 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Obecnie członek niezależny.
Współzałożyciel i członek Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego.
Przez wiele lat zajmował się pracą z ludźmi uzależnionymi lub mającymi problemy osobowościowe. Od 1983 roku jest abstynentem.
Wielokrotnie uczestniczył w treningach rozwoju osobowości w Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie.
Uczestniczy w spotkaniach autorskich.
W swojej twórczości dotyka problemów nękających współczesnego człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem wrażliwości ludzi młodych.http://www.krasnodebski.republika.pl/
Laureat nagrody im. A. Bursy w roku 1973 za debiut prozatorski "Dużo słońca w szybach".
Autor dziewięciu tomików wierszy i osiemnastu utworów prozatorskich w tym dwunastu powieści m.in. "Kocia łapa", "Odwyk", "Stokrotka", "Koniobójca" i "Diament".
Od 1974 do 1983 roku (tj. do momentu rozwiązania związku) członek Związku Literatów Polskich, a od 1989 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Obecnie członek niezależny.
Współzałożyciel i członek Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego.
Przez wiele lat zajmował się pracą z ludźmi uzależnionymi lub mającymi problemy osobowościowe. Od 1983 roku jest abstynentem.
Wielokrotnie uczestniczył w treningach rozwoju osobowości w Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie.
Uczestniczy w spotkaniach autorskich.
W swojej twórczości dotyka problemów nękających współczesnego człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem wrażliwości ludzi młodych.http://www.krasnodebski.republika.pl/
6,3/10średnia ocena książek autora
1 669 przeczytało książki autora
1 416 chce przeczytać książki autora
49fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Koniec Wieku, nr 1 (I/1990)
Miriam Akavia, Jan Paweł Krasnodębski
Cykl: Koniec Wieku (tom 1)
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1990
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Pamiętaj, że jest w Tobie Dorosły, Rodzic i Dziecko. Niech ten Dorosły będzie mocny, żeby Dziecko się nie rozhuśtało.
11 osób to lubiNie ma miłości obustronnej. Nie ma wtedy szczerości. Jest to krępujące. Nie ma miłości absolutnej i wzajemnej. Wtedy ktoś się wycofuje. Czeg...
Nie ma miłości obustronnej. Nie ma wtedy szczerości. Jest to krępujące. Nie ma miłości absolutnej i wzajemnej. Wtedy ktoś się wycofuje. Czegoś nie może znieść. To chyba czysty egoizm. Chce się kochać bardziej niż być kochanym. Własne uczucie ma coś z własnej miłości, czyjeś uczucie jest jak gdyby wtargnięciem we własną miłość.
9 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Zapach kobiety Jan Paweł Krasnodębski
5,4
Książka wypada strasznie słabo w porównaniu do innych pozycji tego autora. Właściwie trudno znaleźć w niej jakieś pozytywy. Opis zapowiada coś naprawdę fajnego, a po przeczytaniu zostaje pytanie "po co to zostało wydane?". Jestem rozczarowana tym, co znalazłam w książce i raczej nie polecam jej nikomu, bo nie jest dobra nawet dla zabicia czasu.
Taniec borderline Jan Paweł Krasnodębski
4,7
Stawiam na półce "Przeczytane" ale tak naprawdę miejsce tej książki jest wśród tych niedoczytanych. Dawno nie trafiłam na taką słabiznę; irytująca, nieciekawa, po prostu beznadziejna. Rzadko zdarza mi się porzucić książkę w trakcie czytania, ale do tej z całą pewnością nie wrócę. Szkoda czasu. Absolutnie nie polecam.