Książka opisana przez autora o trudnym życiu dziewczyny, zmaganiem się
z problemami, które powstały w dzieciństwie. Następstwem trudności były tego konsekwencje, z którymi borykała się przez większość czasu. Na jej drodze jednak pojawiły się pewne osoby, które pomogły przezwyciężyć trud życia. W zasadzie bohaterka miała dobre serce, ale trochę pogubiła się.

Książka opisana przez autora o trudnym życiu dziewczyny, zmaganiem się
z problemami, które powstały w dzieciństwie. Następstwem trudności były tego konsekwencje, z którymi borykała się przez większość czasu. Na jej drodze jednak pojawiły się pewne osoby, które pomogły przezwyciężyć trud życia. W zasadzie bohaterka miała dobre serce, ale trochę pogubiła się.

Początek był ciekawy, zapowiadał interesujący ciąg dalszy i szokujące zakończenie.

Główną bohaterką jest Alina. To młoda kobieta nękana koszmarami sennymi i nie tylko. Dręczą ją wspomnienia z dzieciństwa i młodości. Jak sama stwierdziła, miała szczęśliwe dzieciństwo. Rodzice nie byli szczęśliwym małżeństwem, nie potrafiła jednak stwierdzić, kiedy zaczęło im się nie układać. Ona jednak miała znakomity kontakt z ojcem. Zawsze ją rozumiał, wspierał, pomagał i chronił. To dzięki niemu poszła do najlepszego liceum w mieście. Zobaczyła wiele pięknych miejsc i była najlepsza w sporcie. Czasami nawet spali razem. Bo tylko wtedy ojciec był spokojny a ona szczęśliwa. Wtedy włączyła mi się czerwona lampka. Czy te koszmary, które ją nękały nie były spowodowane krzywdą, jaką zrobił jej ojciec? Odszedł od matki, gdy ona miała 17 lat. Matka od razu znalazła sobie nowego mężczyznę, za którego od razu wyszła za mąż. Alina wyprowadziła się z domu przez rok mieszkała z babcią później poszła na studia, na resocjalizację. Nie utrzymywała kontaktu z rodzicami, ale nadal żyła przeszłością.

Nie potrafiła ułożyć sobie życia. Najpierw uzależnienie od hazardu, z którego pomógł jej wyjść psycholog Andrzej. Później problemy z mężczyznami. Myślała, że już nigdy nie zazna spokoju. Kwiaty od ojca, które dostała na 25 urodziny już od siedmiu lat stały w wazonie. Nie potrafiła ich wyrzucić.

Jej życie zmieniło się w momencie, kiedy znalazła zagłodzonego przywiązanego do drzewa psa. Uratowała go zawożąc do lecznicy, którą prowadził Wiktor. Weterynarz przez 3 tyg. opiekował się psem, któremu Alina dała na imię Gucio. Wiktor, Andrzej, ksiądz Dobrosław, Gucio i szef z pracy sprawili, że Alina powoli zaczęła walczyć ze swoimi demonami.

Książka zakończyła się tym, że Alina dowiedziała się o śmierci swojego ojca, który w spadku przepisał jej dość dużą sumę pieniędzy i który jak się okazało nie molestował jej w dzieciństwie a te demony i koszmary wzięły się nie wiadomo skąd i dlaczego. Alina została żoną Wiktora i za pieniądze ze spadku otworzyli lecznicę. Mieli również córeczkę. Koszmary przeszły i taka to była historia.

Wiele mi brakowało w tej książce. Szkoda, że autor sugerując czytelnikowi głębszy problem nie pociągnął tego tematu. Z pewnością coś się działo w psychice Aliny. To, że ojciec ją opuścił i to, że w młodości kąpała się z nim nago wpłynęło na jej dalsze życie i kontakty z mężczyznami. Koszmary, które jednak miała sugerowały coś poważniejszego. A tekst z noty wydawniczej: "Do czego doprowadzi jazda na tej karuzeli zdarzeń?. To każdy powinien odkryć sam, czytając tę poruszającą książkę." Nic specjalnego nie odkryłam.

Początek był ciekawy, zapowiadał interesujący ciąg dalszy i szokujące zakończenie.

Główną bohaterką jest Alina. To młoda kobieta nękana koszmarami sennymi i nie tylko. Dręczą ją wspomnienia z dzieciństwa i młodości. Jak sama stwierdziła, miała szczęśliwe dzieciństwo. Rodzice nie byli szczęśliwym małżeństwem, nie potrafiła jednak stwierdzić, kiedy zaczęło im się nie...

Po tę książkę sięgnęłam przypadkiem. I szczerze powiedziawszy nie przypadła mi ona do gustu. Fabuła jak dla mnie zbyt chaotyczna. Jeśli autor już koniecznie chciał zbadać podłoże psychologiczne zachowań bohaterki to powinien sięgnąć nieco głębiej. Powieść jest płytka i mdła.

Po tę książkę sięgnęłam przypadkiem. I szczerze powiedziawszy nie przypadła mi ona do gustu. Fabuła jak dla mnie zbyt chaotyczna. Jeśli autor już koniecznie chciał zbadać podłoże psychologiczne zachowań bohaterki to powinien sięgnąć nieco głębiej. Powieść jest płytka i mdła.

Całkowicie nie w moim typie. Jestem nadal pod wrażeniem innych książek autora, które przeczytałam długo przed tą. Natomiast na "Chwastach" bardzo się zawiodłam.
Przedstawiony świat jest dziwnie nierealny, trochę wyidealizowany choć bardzo skupiony na nieszczęściu bohaterki. Każdy miewa złe wspomnienia, choć niektórych przeszłość jest bez porównania bardziej gorzka niż przeciętnego człowieka. Ona tak miała. Do tego jej charakter i podejście do życia nie pomogło w tym, aby dać jej wspaniałą przyszłość. Uwikłana we wspomnienia i niespełnione marzenia nie potrafi sobie poradzić z samą sobą.

Całkowicie nie w moim typie. Jestem nadal pod wrażeniem innych książek autora, które przeczytałam długo przed tą. Natomiast na "Chwastach" bardzo się zawiodłam.
Przedstawiony świat jest dziwnie nierealny, trochę wyidealizowany choć bardzo skupiony na nieszczęściu bohaterki. Każdy miewa złe wspomnienia, choć niektórych przeszłość jest bez porównania bardziej gorzka niż...

Przypadkowo w moich rękach znalazła się pewna książka, mianowicie CHWASTY, Jana Pawła Krasnodębskiego. Jest to powieść o pewnej kobiecie, Alinie, która zmaga się z przeszłością. Nie potrafi pogodzić się z rozstaniem z ojcem, z tym że jej matka znalazła nowego męża i z tym, że czuje się troszkę zagubiona w tym całym naszym świecie. Tytułowe chwasty to wspomnienie, sny które z coraz głębszą siłą uderzają w bohaterkę.
Jak dla mnie powieść bardzo fajna, nie jest to może siódmy cud świata ale i tak się w nią wciągnęłam. Jak dla mnie jest to typowa książka psychologiczna, poruszająca określone tematy. Jeśli macie ochotę na coś gdzie trzeba odrobinkę pomyśleć to szczerze mówię przeczytajcie ją.

Przypadkowo w moich rękach znalazła się pewna książka, mianowicie CHWASTY, Jana Pawła Krasnodębskiego. Jest to powieść o pewnej kobiecie, Alinie, która zmaga się z przeszłością. Nie potrafi pogodzić się z rozstaniem z ojcem, z tym że jej matka znalazła nowego męża i z tym, że czuje się troszkę zagubiona w tym całym naszym świecie. Tytułowe chwasty to wspomnienie, sny które...

To druga, po " Tańcu borderline", powieść tego autora, która przeczytałam. Podobała mi sie dużo bardziej niż poprzednia. Ale muszę przyznać, ze są to dla mnie pewnego rodzaju czytadła. Swiat przedstawiony nie do konca mnie przekonuje. Prawie wszyscy są przystojni, stac ich na zycie bez pracy, pieniadze jakos znajduja sie same itp itd.... Przeczytam jeszcze coś więcej tego autora... moze sie do niego przekonam?

To druga, po " Tańcu borderline", powieść tego autora, która przeczytałam. Podobała mi sie dużo bardziej niż poprzednia. Ale muszę przyznać, ze są to dla mnie pewnego rodzaju czytadła. Swiat przedstawiony nie do konca mnie przekonuje. Prawie wszyscy są przystojni, stac ich na zycie bez pracy, pieniadze jakos znajduja sie same itp itd.... Przeczytam jeszcze coś więcej tego...

Naprawdę dobra książka w mojej ocenie, znalazłem dużą część mojego charakteru w niej. Szkoda że zakończenie jest trochę mdłe w stosunku do końcowych rozdziałów.

Naprawdę dobra książka w mojej ocenie, znalazłem dużą część mojego charakteru w niej. Szkoda że zakończenie jest trochę mdłe w stosunku do końcowych rozdziałów.

Książka właściwie bardziej obyczajowa, niż zawierająca wątki "psychologiczne". Raczej mi się nie spodobała. Nie do końca spełniła oczekiwani.

Książka właściwie bardziej obyczajowa, niż zawierająca wątki "psychologiczne". Raczej mi się nie spodobała. Nie do końca spełniła oczekiwani.

Bardzo ciężko się to czytało. Miałam nieustannie wrażenie, że ta książka jest napisana przez gimnazjalistę dla innych gimnazjalistów. Przy innych pozycjach Krasnodębskiego ten chaos myśli mi się podobał. Tutaj zdecydowanie nie.

Bardzo ciężko się to czytało. Miałam nieustannie wrażenie, że ta książka jest napisana przez gimnazjalistę dla innych gimnazjalistów. Przy innych pozycjach Krasnodębskiego ten chaos myśli mi się podobał. Tutaj zdecydowanie nie.

Książka szybka w czytaniu. Naprawdę dobra powieść chociaż momentami zbyt idealny wydaje się świat ( praca, pieniądze ). Ogólne interesująca opowieść o dziewczynie z problemami.

Książka szybka w czytaniu. Naprawdę dobra powieść chociaż momentami zbyt idealny wydaje się świat ( praca, pieniądze ). Ogólne interesująca opowieść o dziewczynie z problemami.