Dzieci rodzą się powoli. Kwiaty też wolno rosną.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński39
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Paweł Krasnodębski
Źródło: http://www.jedlinsk.pl/kransnodebski.php
28
6,3/10
Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, literatura dziecięca, poezja, czasopisma
Urodzony: 12.06.1947
Poeta, prozaik. Urodzony 12 czerwca 1947 roku w Bytomiu. Debiutował jako poeta na łamach miesięcznika "Odra" w 1970 r.
Laureat nagrody im. A. Bursy w roku 1973 za debiut prozatorski "Dużo słońca w szybach". Autor dziewięciu tomików wierszy i osiemnastu utworów prozatorskich w tym dwunastu powieści m.in. "Kocia łapa", "Odwyk", "Stokrotka", "Koniobójca" i "Diament". Od 1974 do 1983 roku (tj. do momentu rozwiązania związku) członek Związku Literatów Polskich, a od 1989 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Obecnie członek niezależny. Współzałożyciel i członek Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego. Przez wiele lat zajmował się pracą z ludźmi uzależnionymi lub mającymi problemy osobowościowe. Od 1983 roku jest abstynentem. Wielokrotnie uczestniczył w treningach rozwoju osobowości w Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie. Uczestniczy w spotkaniach autorskich. W swojej twórczości dotyka problemów nękających współczesnego człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem wrażliwości ludzi młodych.http://www.krasnodebski.republika.pl/
Laureat nagrody im. A. Bursy w roku 1973 za debiut prozatorski "Dużo słońca w szybach". Autor dziewięciu tomików wierszy i osiemnastu utworów prozatorskich w tym dwunastu powieści m.in. "Kocia łapa", "Odwyk", "Stokrotka", "Koniobójca" i "Diament". Od 1974 do 1983 roku (tj. do momentu rozwiązania związku) członek Związku Literatów Polskich, a od 1989 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Obecnie członek niezależny. Współzałożyciel i członek Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego. Przez wiele lat zajmował się pracą z ludźmi uzależnionymi lub mającymi problemy osobowościowe. Od 1983 roku jest abstynentem. Wielokrotnie uczestniczył w treningach rozwoju osobowości w Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie. Uczestniczy w spotkaniach autorskich. W swojej twórczości dotyka problemów nękających współczesnego człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem wrażliwości ludzi młodych.http://www.krasnodebski.republika.pl/
6,3/10średnia ocena książek autora
1 665 przeczytało książki autora
1 417 chce przeczytać książki autora
49fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Moje cholerne 20 lat. Dziennik 1967-1968
Jan Paweł Krasnodębski
5,8 z 53 ocen
108 czytelników 4 opinie
2010
Stokrotka i demony
Jan Paweł Krasnodębski
Cykl: Stokrotka (tom 2)
6,2 z 155 ocen
396 czytelników 8 opinii
2009
Stokrotka. Rok z życia narkomanki
Jan Paweł Krasnodębski
Cykl: Stokrotka (tom 1)
5,9 z 747 ocen
1534 czytelników 74 opinie
2009
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Pamiętaj, że jest w Tobie Dorosły, Rodzic i Dziecko. Niech ten Dorosły będzie mocny, żeby Dziecko się nie rozhuśtało.
11 osób to lubiNie ma miłości obustronnej. Nie ma wtedy szczerości. Jest to krępujące. Nie ma miłości absolutnej i wzajemnej. Wtedy ktoś się wycofuje. Czeg...
Nie ma miłości obustronnej. Nie ma wtedy szczerości. Jest to krępujące. Nie ma miłości absolutnej i wzajemnej. Wtedy ktoś się wycofuje. Czegoś nie może znieść. To chyba czysty egoizm. Chce się kochać bardziej niż być kochanym. Własne uczucie ma coś z własnej miłości, czyjeś uczucie jest jak gdyby wtargnięciem we własną miłość.
9 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Taniec borderline Jan Paweł Krasnodębski
4,7
Zaczyna się jak u Hitchcocka, kończy jak w przypowieści o Hiobie.
Ojciec wielopokoleniowej rodziny doznaje ataku serca, gdy prowadzi samochód.
Z zawału wychodzi obronną ręką, ale zjeżdżają się jego najbliżsi – popijająca żona,
niezrównoważone emocjonalnie dzieci (wśród nich seksoholiczka, uzależniony
od gier komputerowych magister filozofii, student hazardzista i poszukujący
sensu życia berliński biznesmen) oraz przyjaciel Antoni, były komandos,
i cierpiąca na kleptomanię szwagierka. Odziedziczony przez nestorów rodu
dom na peryferiach ma być miejscem, w którym każdy z nich odzyska równowagę
psychiczną. Kiedy wszystko powoli zaczyna się układać, następują kolejne katastrofy.
Potem – jak by powiedział mistrz filmowego thrillera – napięcie zaczyna rosnąć… *
*Filip Przedpełski, Newsweek.
Nigdy Tu Nie Wroce Jan Paweł Krasnodębski
10,0
Niesamowita poezja!
To bardzo osobisty zapis i bardzo mroczny.
Trzeba mieć sporo odwagi i sporo empatii, by się zanurzyć w te wiersze.
Ale warto. Są tam też piękne momenty.
Przez wiele lat pragnąłem poczuć
dotyk matki
zapach matki
czułem że to mnie ochroni
i będę nieposkromiony
a przecież moja matka
była tylko mała dziewczynką
klęczącą nad sadzawką
i mówiącą
a jak tu są kijanki
to cala woda jest zatruta.
(„Klęcząca nad sadzawką”, s.17)