Żaden Bóg nie ma wstępu do tego miejsca. Tutaj przychodzą tylko posłańcy i pomocnicy szatana.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzternaście książek na nowy tydzień. Silne emocje gwarantowane!LubimyCzytać2
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant6
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński45
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać426
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Miriam Akavia
Znana jako: מרים עקביאZnana jako: מרים עקביא
10
7,1/10
Urodzona: 20.11.1927Zmarła: 16.01.2015
Miriam Akavia (ur. jako Matylda "Maniusia" Weinfeld) - izraelska pisarka i tłumaczka urodzona w Polsce.
Urodziła się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej.
Rodowita krakowianka.
W czasie II wojny światowej przebywała w krakowskim getcie, w obozie w Płaszowie oraz w obozach koncentracyjnych w Auschwitz i Bergen-Belsen. Jej rodzice nie przeżyli wojny, ona sama uratowała się dzięki szwedzkiemu oddziałowi Czerwonego Krzyża.
Od 1946 r. mieszkała wraz z mężem, Żydem z Węgier, w Palestynie.
Absolwentka Uniwersytetu Telawiwskiego (literaturoznawstwo i historia).
Pierwszą książkę napisała w wieku 47 lat (tak mocna była trauma związana z Holokaustem, że nie mogła przelać wspomnień na papier). Często sama tłumaczyła swoje dzieła na język polski.
Przewodnicząca Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej.
Odznaczona Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
Miriam Akavia żyła 87 lat.
Wybrane książki autorki, które ukazały się w Polsce: "Jesień młodości" (Wydawnictwo Literackie, 1989),"Cena" (Wydawnictwo Dolnośląskie, 1992),"Galia i Miklosz. Zerwanie stosunków" (CIA-Books - SVARO, 1992),"Urojenia" (Zysk i S-ka, 2000),"Moja winnica. Saga rodzinna w trzech częściach" (Wydawnictwo Literackie, 2010).
Mąż: Leopold Hanan Akavia, 2 córki: Ronit i Ofri.
Urodziła się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej.
Rodowita krakowianka.
W czasie II wojny światowej przebywała w krakowskim getcie, w obozie w Płaszowie oraz w obozach koncentracyjnych w Auschwitz i Bergen-Belsen. Jej rodzice nie przeżyli wojny, ona sama uratowała się dzięki szwedzkiemu oddziałowi Czerwonego Krzyża.
Od 1946 r. mieszkała wraz z mężem, Żydem z Węgier, w Palestynie.
Absolwentka Uniwersytetu Telawiwskiego (literaturoznawstwo i historia).
Pierwszą książkę napisała w wieku 47 lat (tak mocna była trauma związana z Holokaustem, że nie mogła przelać wspomnień na papier). Często sama tłumaczyła swoje dzieła na język polski.
Przewodnicząca Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej.
Odznaczona Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
Miriam Akavia żyła 87 lat.
Wybrane książki autorki, które ukazały się w Polsce: "Jesień młodości" (Wydawnictwo Literackie, 1989),"Cena" (Wydawnictwo Dolnośląskie, 1992),"Galia i Miklosz. Zerwanie stosunków" (CIA-Books - SVARO, 1992),"Urojenia" (Zysk i S-ka, 2000),"Moja winnica. Saga rodzinna w trzech częściach" (Wydawnictwo Literackie, 2010).
Mąż: Leopold Hanan Akavia, 2 córki: Ronit i Ofri.
7,1/10średnia ocena książek autora
205 przeczytało książki autora
231 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Moja winnica. Saga rodzinna w trzech częściach
Miriam Akavia
6,8 z 49 ocen
135 czytelników 6 opinii
2010
Trudne pytania w dialogu polsko-żydowskim
praca zbiorowa, Miriam Akavia
6,7 z 20 ocen
38 czytelników 2 opinie
2006
Koniec Wieku, nr 1 (I/1990)
Miriam Akavia, Jan Paweł Krasnodębski
Cykl: Koniec Wieku (tom 1)
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1990
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Tak bardzo chciałbym jeszcze żyć! Chcę żyć, gdyż jest tak wiele rzeczy, które chciałbym zrobić. Jeśli ocaleję, będę musiał zrobić rachunek z...
Tak bardzo chciałbym jeszcze żyć! Chcę żyć, gdyż jest tak wiele rzeczy, które chciałbym zrobić. Jeśli ocaleję, będę musiał zrobić rachunek z sobą samym. Także my, jako naród, będziemy musieli dokonać rozrachunku z samymi sobą. Dlaczego to wszystko nas spotkało? Gdzie Bóg, w którego wierzyliśmy? Czy pomaga tylko silnym? To, co się zdarzyło nam, nie może się zdarzyć przyszłym pokoleniom. To się nie może zdarzyć nigdy!
2 osoby to lubiąBoże! Czy widzisz, jak wyglądają Twoje dzieci? Naród, który wybrałeś, ale do czego? Do cierpienia? Do zagłady? Do upokorzenia?
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Moja winnica. Saga rodzinna w trzech częściach Miriam Akavia
6,8
Opowieść o żydowskiej rodzinie z Krakowa, od czasów sprzed I wojny światowej do wybuchu II wojny.Świat, który minął, ludzkie życie we wszystkich jego przejawach- wesela,narodziny, śmierć...Można się przyjrzeć dniom powszednim Polaków pochodzenia żydowskiego i zobaczyć jak bardzo są do nas podobni, ile mieli z nami wspólnego, żyliśmy przecież w tym samym kraju.To brak zrozumienia tego, że wszyscy jesteśmy tacy sami spowodował te ogromną katastrofę- zagładę.Nie umiem tego zrozumieć- jak to się stało? Chciałabym porozmawiać z panią Miriam o tym wszystkim. Przeczytajcie tę książkę, naprawdę warto.
Moja winnica. Saga rodzinna w trzech częściach Miriam Akavia
6,8
Czytałam tę powieść dawno (na początku lat 90.),ale wciąż pamiętam jej treść i klimat. To pięknie i wzruszająco opowiedziana autobiograficzna saga, w której dominującą rolę odgrywają kobiety. Małe i wielkie historyczne wydarzenia oraz nasilające się w międzywojennej Polsce nastroje antysemityzmu powodują, że matki i córki muszą stać się silne, by bronić swojej rodziny i tożsamości.
Autorka wiele miejsca poświęca też pozostałym członkom rodziny, zaczynając od dzieciństwa rodziców. Opisuje codzienne życie, na które składają się radości i smutki, narodziny i śmierć oraz obyczaje, tradycje, które są kultywowane przez starsze pokolenie i do których młodzi coraz częściej odnoszą się sceptycznie, gdyż pozostają pod wpływem nowych ideologii (np. komunizmu).
Śledzi się losy tej rodziny z wielkimi emocjami, gdyż autorce udało się przedstawić je w sposób niezwykle poruszający, momentami zabawny, ale częściej wzruszający i dramatyczny.
Historia kończy się na wybuchu drugiej wojny światowej, ale dalsze koleje losów poznajemy w wielkim skrócie w epilogu. Z wielkiej krakowskiej rodziny po wojnie pozostała zaledwie garstka, po wielu nie pozostały nawet groby...