Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę dobra książka. Autor przedstawia przyjemną, wzruszającą opowieść, lekko napisaną, ale także zmuszającą do myślenia :)

STANOWCZO POLECAM :)

Naprawdę dobra książka. Autor przedstawia przyjemną, wzruszającą opowieść, lekko napisaną, ale także zmuszającą do myślenia :)

STANOWCZO POLECAM :)

Oczarowująca historia :) Japonia, jej tradycje, kultura, historia są same w sobie niezwykłe. Historia, jaką zaprezentował nam A. Golden jest nie mniej wciągająca: gejsze i ich interesujący, ale też momentami okrutny, świat, w którym żyją, to dobra pożywka dla czytelnika. Czytając, przekracza się pewne utarte progi własnej, znanej sobie rzeczywistości, bo ta historia jest niewiarygodna! Cóż, Japończycy słyną z niewiarygodnej kultury. „Wyznania gejszy” czyta się lekko i przyjemnie, dlatego tym bardziej POLECAM! :)

Oczarowująca historia :) Japonia, jej tradycje, kultura, historia są same w sobie niezwykłe. Historia, jaką zaprezentował nam A. Golden jest nie mniej wciągająca: gejsze i ich interesujący, ale też momentami okrutny, świat, w którym żyją, to dobra pożywka dla czytelnika. Czytając, przekracza się pewne utarte progi własnej, znanej sobie rzeczywistości, bo ta historia jest...

Zakochałam się w tej historii! Niebawem sięgnę po 2 część serii - „Hades” - by dowiedzieć się, jak się to wszystko potoczy! Uwielbiam głównych bohaterów, sam pomysł na książkę i styl pisania autorki!

Szczerze polecam! :)

Zakochałam się w tej historii! Niebawem sięgnę po 2 część serii - „Hades” - by dowiedzieć się, jak się to wszystko potoczy! Uwielbiam głównych bohaterów, sam pomysł na książkę i styl pisania autorki!

Szczerze polecam! :)

Wspaniała opowieść, lekko napisana, nakłaniająca do refleksji nad kruchością i niestałością ludzkiego życia... Zaskakujący, smutny koniec...

POLECAM :)

Wspaniała opowieść, lekko napisana, nakłaniająca do refleksji nad kruchością i niestałością ludzkiego życia... Zaskakujący, smutny koniec...

POLECAM :)

„Gwiazda Aranu” to genialnie skonstruowany romans, który czyta się lekko i przyjemnie, zatracając się zarazem w jego fabule i nie mogąc oderwać się od - w pewnej mierze zagadkowych - bohaterów. Książkę tą czytałam z wypiekami na twarzy! Polecam każdej wielbicielce dobrego romansu! :)

„Gwiazda Aranu” to genialnie skonstruowany romans, który czyta się lekko i przyjemnie, zatracając się zarazem w jego fabule i nie mogąc oderwać się od - w pewnej mierze zagadkowych - bohaterów. Książkę tą czytałam z wypiekami na twarzy! Polecam każdej wielbicielce dobrego romansu! :)

Druga część trylogii równie wciągająca jak pierwsza :) Rewelacyjna książka, od której ciężko jest się oderwać.

Zaskakujące wyrzenia, a koniec powieści autentycznie skłania do tego, by sięgnąć po część ostatnią i dowiedzieć się, jak zakończy się ta cała historia Suzanne Collins!

Druga część trylogii równie wciągająca jak pierwsza :) Rewelacyjna książka, od której ciężko jest się oderwać.

Zaskakujące wyrzenia, a koniec powieści autentycznie skłania do tego, by sięgnąć po część ostatnią i dowiedzieć się, jak zakończy się ta cała historia Suzanne Collins!

Powieść „Igrzyska śmierci” jest fenomenalna. Fabuła jest niezaprzeczalnie wciągająca i napisana lekkim językiem, przez co dobrze się ją czyta. Narratorem jest bohaterka, która bierze udział w Głodowych Igrzyskach, a która cechuje się wielką odwagą i hartem ducha, ujawniając również poczucie humoru :)

Polecam!

Przyznaję - najpierw obejrzałam film, a dopiero potem sięgnęłam po książkę, czego żałuję... Swoją drogą, sądzę, że adaptacja filmowa wspaniale odswierciedla treść książki :)

Powieść „Igrzyska śmierci” jest fenomenalna. Fabuła jest niezaprzeczalnie wciągająca i napisana lekkim językiem, przez co dobrze się ją czyta. Narratorem jest bohaterka, która bierze udział w Głodowych Igrzyskach, a która cechuje się wielką odwagą i hartem ducha, ujawniając również poczucie humoru :)

Polecam!

Przyznaję - najpierw obejrzałam film, a dopiero potem sięgnęłam...

Książka o wciągającej fabule, która już od pierwszego rozdziału stwarza czytelnikowi wiele niewiadomych, które chce się odkryć, ukazuje bohaterów, których historię - owianą tajemnicą i zagadką - chce się poznać.

Historia przedstawiona w „Wichrowych Wzgorzach” to arcydzieło, zarówno pod kątem kunsztu literackiego Emily Brontë, jak również prezentowanej treści.

POLECAM :)

Książka o wciągającej fabule, która już od pierwszego rozdziału stwarza czytelnikowi wiele niewiadomych, które chce się odkryć, ukazuje bohaterów, których historię - owianą tajemnicą i zagadką - chce się poznać.



Historia przedstawiona w „Wichrowych Wzgorzach” to arcydzieło, zarówno pod kątem kunsztu literackiego Emily Brontë, jak również prezentowanej treści.



POLECAM :)

Książka napisana lekko i przedstawiająca naprawdę ciekawy bieg wydarzeń. Nie powiedziałabym, że losy Jane byly „dziwne”, tylko bujne.

Autorka ukazała życie okrutnie krzywdzonej od najmłodszych lat tytułowej Jane, gardzonej i niekochanej, która w późniejszym życiu stawia czoło konwenansom, narzuconym regułom panującym w społeczeństwie, tocząc stałą batalię o lepsze jutro, szukając szczęścia i miłości.

Zakończenie wrzuszające :)

Ajj, nawiasem mówiąc, uwielbiam pana Rochestera! Tych dwoje bohaterów (Jane i Edward) idealnie się uzupełnia ;)

POLECAM!

Książka napisana lekko i przedstawiająca naprawdę ciekawy bieg wydarzeń. Nie powiedziałabym, że losy Jane byly „dziwne”, tylko bujne.

Autorka ukazała życie okrutnie krzywdzonej od najmłodszych lat tytułowej Jane, gardzonej i niekochanej, która w późniejszym życiu stawia czoło konwenansom, narzuconym regułom panującym w społeczeństwie, tocząc stałą batalię o lepsze jutro,...

„Pani Bovary” jest bardzo wartościową powieścią psychologiczną.

Tak pokrótce.
Tytułowa pani Bovary jest tylko pozornie dobra i cnotliwa - udaje żarliwą Katoliczkę, kochającą żonę i matkę. Emma „omamia” naiwnego męża, przyprawiając mu rogi, w głębi duszy szydząc z niego i gardząc nim.

Flaubert wspaniale przedstawia upadek moralny głównej bohaterki i naiwność jej ślepo zapatrzonego w nią męża - pana Bovary.

Bardzo polecam :)

„Pani Bovary” jest bardzo wartościową powieścią psychologiczną.

Tak pokrótce.
Tytułowa pani Bovary jest tylko pozornie dobra i cnotliwa - udaje żarliwą Katoliczkę, kochającą żonę i matkę. Emma „omamia” naiwnego męża, przyprawiając mu rogi, w głębi duszy szydząc z niego i gardząc nim.

Flaubert wspaniale przedstawia upadek moralny głównej bohaterki i naiwność jej ślepo...

W liceam, gdy była to moja lektura obowiązkowa, nie byłam nią zbyt zafascynowana, chyba nawet jej nie przeczytałam, a jak już, to strasznie pobieżnie (być może też dlatego, że nadchodziła kolejna lektura do przeczytania - nie ma to jak być w klasie humanistycznej..). Jednakże, gdy potem po nią sięgnęłam, naprawdę mi się spodobała. Wybrałam ją sobie do prezentacji maturalnej i już wtedy, gdy na spokojnie zajęłam się czytaniem tej książki, moje wrażenia były zupełnie inne niż za pierwszym razem. Teraz należy do moich ulubionych powieści z tej „wyższej półki”, jeśli mogę to tak określić.

W liceam, gdy była to moja lektura obowiązkowa, nie byłam nią zbyt zafascynowana, chyba nawet jej nie przeczytałam, a jak już, to strasznie pobieżnie (być może też dlatego, że nadchodziła kolejna lektura do przeczytania - nie ma to jak być w klasie humanistycznej..). Jednakże, gdy potem po nią sięgnęłam, naprawdę mi się spodobała. Wybrałam ją sobie do prezentacji maturalnej...

Uwielbiam prozę Jacka Londona i na „Maleńkiej pani wielkiego domu” również się nie zawiodłam :) Przy tej lekturze śmiałam się i płakałam. Rewelacyjna fabuła i kreacja bohaterów. Zakończenie - wzruszające, ale smutne.

Uwielbiam prozę Jacka Londona i na „Maleńkiej pani wielkiego domu” również się nie zawiodłam :) Przy tej lekturze śmiałam się i płakałam. Rewelacyjna fabuła i kreacja bohaterów. Zakończenie - wzruszające, ale smutne.