-
ArtykułyOjcowie w literaturze, czyli świętujemy Dzień OjcaKonrad Wrzesiński25
-
ArtykułyRękopis „Chłopów” Władysława Stanisława Reymonta na liście UNESCOAnna Sierant2
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 21 czerwca 2024LubimyCzytać566
-
ArtykułyWejdź do świata, który przyspiesza bicie serca. Najlepsze kryminały w StorytelLubimyCzytać2
Biblioteczka
2015-09-28
2015-09-25
2015-09-10
2015-09-05
2015-08-25
2015-08-25
2015-08-24
2015-01-16
2015-02-21
2015-07-21
Temat ważki, ale forma niezadowalająca. Choć wiedziałam wcześniej, o czym jest książka, tematu na kartach książki nie mogłam właściwie odznaleźć. Cieszę sie, że liczba stron tak mała - szkoda czasu na dłuższą lekturę tej pseudofizoloficznej i mającej chyba niespełnione ambicje poetyckie książki.
Temat ważki, ale forma niezadowalająca. Choć wiedziałam wcześniej, o czym jest książka, tematu na kartach książki nie mogłam właściwie odznaleźć. Cieszę sie, że liczba stron tak mała - szkoda czasu na dłuższą lekturę tej pseudofizoloficznej i mającej chyba niespełnione ambicje poetyckie książki.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2015-08-04
Najlepsza ze wszystkich części trylogii. Najczarniejsza, najbardziej wciągająca, z najlepszą fabułą. Jak się człowiek przyssie, trudno się oderwać, więc na lekturę trzeba zarezerwować kilka dni cięgiem. Do końca trudno odgadnąć, jaki będzie finał - Miłoszewski trzyma w napięciu do ostatniego słowa. Zdecydowanie lektura pierwszorzędna, a wręcz obowiązkowa.
Najlepsza ze wszystkich części trylogii. Najczarniejsza, najbardziej wciągająca, z najlepszą fabułą. Jak się człowiek przyssie, trudno się oderwać, więc na lekturę trzeba zarezerwować kilka dni cięgiem. Do końca trudno odgadnąć, jaki będzie finał - Miłoszewski trzyma w napięciu do ostatniego słowa. Zdecydowanie lektura pierwszorzędna, a wręcz obowiązkowa.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2015-07-30
Pierwsza książka przeczytana po obejrzeniu ekranizacji (dzięki niej w ogóle zainteresowałam się Miłoszewskim). I muszę powiedzieć: dużo, dużo, dużo lepsza od filmu! Po "Uwikłaniu" miałam zamiar ominąć drugą część, ze względu na znajomość fabuły z filmu, ale zmuszenie się dało spory efekt. Dużo więcej szczegółów, dużo lepiej wytłumaczone motywy Szackiego, dużo łatwiej zaobserwować rozwój jego osobowości, dostrzeć związek z postacią z pierwszej części trylogii. A teraz dużo lepiej czyta się "Gniew" (dopiero zaczęłam a już żałuję, że to ostatnia książka z Szackim). Miłoszewski doskonale kreuje i opisuje postaci, fabuła jest ułożona inteligentnie i ciekawie - w skrócie bardzo wciągająca pozycja!
Pierwsza książka przeczytana po obejrzeniu ekranizacji (dzięki niej w ogóle zainteresowałam się Miłoszewskim). I muszę powiedzieć: dużo, dużo, dużo lepsza od filmu! Po "Uwikłaniu" miałam zamiar ominąć drugą część, ze względu na znajomość fabuły z filmu, ale zmuszenie się dało spory efekt. Dużo więcej szczegółów, dużo lepiej wytłumaczone motywy Szackiego, dużo łatwiej...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2015-07-25
Wciągająca, świetnie napisana, z wartką i zagadkową fabułą. Zagadka być może niezbyt skomplikowana, nieco nawiązująca do Agaty Christie - jedno pomieszczenie, jedna ofiara, określona liczba podejrzanych. Miłoszewski pisze jednak inteligentnie i ciekawie, zdecydowanie warto poświęcić tej książce swój czas.
Wciągająca, świetnie napisana, z wartką i zagadkową fabułą. Zagadka być może niezbyt skomplikowana, nieco nawiązująca do Agaty Christie - jedno pomieszczenie, jedna ofiara, określona liczba podejrzanych. Miłoszewski pisze jednak inteligentnie i ciekawie, zdecydowanie warto poświęcić tej książce swój czas.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Spodziewałam się czegoś bardziej ekscytującego niż część 1 - w końcu autorka miała się rozkręcić, fabuła miała być mniej przewidywalna, a akcenty położone na innych bohaterów i wątki. Niestety zawiodłam się - banalne i ograne zakończenie, bohaterowie jednowymiarowi i nudni. Zwłaszcza Erica, po której spodziewałam się zdecydowanie więcej, okazała się mocno drugoplanową, a może i trzecioplanową, zupełnie niewykorzystaną postacią. Tytuł w zasadzie tłumaczy zagadkę, a dołożone na koniec wytłumaczenie zbrodniczego czynu jest co najmniej naiwne. Książka raczej dla nastoletniego czytelnika, ja zdecydowanie wyrosłam z takiej literatury.
Spodziewałam się czegoś bardziej ekscytującego niż część 1 - w końcu autorka miała się rozkręcić, fabuła miała być mniej przewidywalna, a akcenty położone na innych bohaterów i wątki. Niestety zawiodłam się - banalne i ograne zakończenie, bohaterowie jednowymiarowi i nudni. Zwłaszcza Erica, po której spodziewałam się zdecydowanie więcej, okazała się mocno drugoplanową, a...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to