Niewiele mogę powiedzieć prócz tego, że jest to niebywała historia, która wciąga bez reszty. Akcja nie jest wartka jak woda w Niagarze, ale cały czas czuć napięcie. Jakby człowiek był podłączony do niskonapięciowego prądu, który powoduje lekką kwaśność na języku spowodowaną niewiedzą, kto się czai za winklem. Postacie zbudowane są w taki sposób, że budzą uczucia, nie są papierowe. Wyborny kryminał.

Niewiele mogę powiedzieć prócz tego, że jest to niebywała historia, która wciąga bez reszty. Akcja nie jest wartka jak woda w Niagarze, ale cały czas czuć napięcie. Jakby człowiek był podłączony do niskonapięciowego prądu, który powoduje lekką kwaśność na języku spowodowaną niewiedzą, kto się czai za winklem. Postacie zbudowane są w taki sposób, że budzą uczucia, nie są...

„Księżniczka z lodu” to pierwszy tom sagi kryminalnej o Fjällbace. Tajemnicza śmierć młodej kobiety - Alex Wijkner oraz inne zagadki kryminalne przeplatają się z życiem prywatnym bohaterów. Rozbudowane opisy, wątek miłosny Eriki Falck i Patrika Hedströma oraz mozolnie postępujące śledztwo bez większych zwrotów akcji to główne cechy powieści Camilli Läckberg. Momentami można odczuć, że czytamy „kobiecą” powieść obyczajową z tłem kryminalnym. Wielu osobom nie przypadnie do gustu długość rozdziałów, które mają po przeszło 100 stron. Mimo wszystko z uwagi na ciekawą historię i wartki język, książkę czyta się lekko i przyjemnie!

„Księżniczka z lodu” to pierwszy tom sagi kryminalnej o Fjällbace. Tajemnicza śmierć młodej kobiety - Alex Wijkner oraz inne zagadki kryminalne przeplatają się z życiem prywatnym bohaterów. Rozbudowane opisy, wątek miłosny Eriki Falck i Patrika Hedströma oraz mozolnie postępujące śledztwo bez większych zwrotów akcji to główne cechy powieści Camilli Läckberg. Momentami można...

Rozczarowała mnie bardzo ta książka, po tej autorce spodziewałam się czegoś bardziej wow. Chwilami opisy były zbyt długie i niepotrzebne, mało żwawa akcja, często mi się dłużyło, rozdziały miały po kilkaset stron co tez było wielką pomyłka. Sam pomysł ekstra, zakończenie średnie, wymaga kontynuacji. Czasami bohaterowie byli wrzuceni i opisani kompletnie bez sensu ani kontynuacji postaci (np. Inni funkcjonariusze). Sama główna bohaterka dość przewidywalna, jej siostra jako ofiara przemocy domowej tez zbyt szybko uwolniła sie od tyrana, który nawet w żaden sposób nie walczył o dzieci, ani ich nie odwiedził (co wg jego wcześniejszego opisu było głupie, bo wiedział gdzie ich szukać). Zamordowana Alex tez była dziwna postacią, jej związek, a raczej związki, tym bardziej.
Z pozytywów, bardzo podobała mi sie postać Andersa, uważam ze była bardzo rzeczywista i świetnie opisana!

Rozczarowała mnie bardzo ta książka, po tej autorce spodziewałam się czegoś bardziej wow. Chwilami opisy były zbyt długie i niepotrzebne, mało żwawa akcja, często mi się dłużyło, rozdziały miały po kilkaset stron co tez było wielką pomyłka. Sam pomysł ekstra, zakończenie średnie, wymaga kontynuacji. Czasami bohaterowie byli wrzuceni i opisani kompletnie bez sensu ani...

Zaczynam przygodę z sagą o Fjallbace. Zapowiada się pysznie, pierwszy tom to dobry kryminał.

Zaczynam przygodę z sagą o Fjallbace. Zapowiada się pysznie, pierwszy tom to dobry kryminał.

Spokojne miasteczko i wstrząsające samobójstwo pięknej kobiety... Brzmi nawet interesująco, chociaż im dalej brnęłam przez tę książkę, tym mniej lubiłam ofiarę i niespecjalnie zależało mi na rozwiązaniu zagadki jej śmierci. Piękna, piękna i jeszcze raz piękna, po prostu ideał. Nudnawa postać z dziwną historią życia. I pomysł na książkę o niej trochę przesadzony... Liczyłam na więcej i dałam szansę kolejnej części, ale poza prywatnymi sprawami Eriki i Patrika to coraz mniej skupiam się na kryminalnych aspektach. Ciąża Eriki i problemy jej siostry z przemocowym mężem są o wiele ciekawsze i to jedyne co wydaje się być autentyczne w powieściach Camilli Lackberg.

Spokojne miasteczko i wstrząsające samobójstwo pięknej kobiety... Brzmi nawet interesująco, chociaż im dalej brnęłam przez tę książkę, tym mniej lubiłam ofiarę i niespecjalnie zależało mi na rozwiązaniu zagadki jej śmierci. Piękna, piękna i jeszcze raz piękna, po prostu ideał. Nudnawa postać z dziwną historią życia. I pomysł na książkę o niej trochę przesadzony... Liczyłam...

Godny kryminał trzymajacy w napięciu.

Godny kryminał trzymajacy w napięciu.

Dobry, wciągający kryminał.

Dobry, wciągający kryminał.

Bardzo lubię dla rozrywki książki Szarlotki (Link). Mają w sobie to coś, co potrafi mnie zaciekawić. Są dobre od strony budowania postaci i obyczajowego tła a do tego, od czasu do czasu stawiają włos dęba na głowie... ;) Dlatego postanowiłem przyjrzeć się damskiej konkurencji i przekonać się, czy Kamilka pisze równie dobrze a kto wie, może nawet lepiej...?

Niestety, Kamila, to nudziara bez polotu, która mogłaby co najwyżej napisać poprawne wypracowanie. Zupełnie pozbawiona tej intrygującej iskierki, która przyciąga mnie do Charlotty...

Przeczytałem około jednej trzeciej tekstu i po prostu nie chce mi się kontynuować. Nie wciągnęło mnie i nie obchodzi zbytnio co będzie dalej, ani jak to się skończy. Nie powiem, żebym męczył tę książkę - szło całkiem gładko, ale najzwyczajniej nie znalazłem w niej nic, co naprawdę by mnie zaciekawiło.

Nie poznałem całości, zatem nie wystawiam oceny. Generalnie - nie zachęcam.

Po tym skoku na bok wracam skruszony do Charlotty... ;)

Bardzo lubię dla rozrywki książki Szarlotki (Link). Mają w sobie to coś, co potrafi mnie zaciekawić. Są dobre od strony budowania postaci i obyczajowego tła a do tego, od czasu do czasu stawiają włos dęba na głowie... ;) Dlatego postanowiłem przyjrzeć się damskiej konkurencji i przekonać się, czy Kamilka pisze równie dobrze a kto wie, może nawet lepiej...?

Niestety,...

Sięgnąłem po tę książkę bo zestawiano ja z takimi nazwiskami jak Larsson, Adler Olsen czy Nesbo. Liczyłem na klasyczny skandynawski kryminał, a dostałem mdłą, "kobiecą" powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym w tle. Zamiast gęstego klimatu czytałem jak to główna bohaterka się w biegu maluje i szykuje bo ma niezapowiedzianego gościa który jej się bardzo podoba, jak przeżywa swoją wagę i jakie majtki założyć na randkę.

Sięgnąłem po tę książkę bo zestawiano ja z takimi nazwiskami jak Larsson, Adler Olsen czy Nesbo. Liczyłem na klasyczny skandynawski kryminał, a dostałem mdłą, "kobiecą" powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym w tle. Zamiast gęstego klimatu czytałem jak to główna bohaterka się w biegu maluje i szykuje bo ma niezapowiedzianego gościa który jej się bardzo podoba, jak...

Ciekawy wciągający kryminał

Ciekawy wciągający kryminał