Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wschodnioazjatyccy autorzy i autorki sięgają do takich emocji, jakich nie odczuwam czytając inne książki.
Są wyjątkowi i wyjątkowe.
Tak samo jest z tą książką ❤️

Wschodnioazjatyccy autorzy i autorki sięgają do takich emocji, jakich nie odczuwam czytając inne książki.
Są wyjątkowi i wyjątkowe.
Tak samo jest z tą książką ❤️

W końcu książka młodzieżowa o bardzo poważnej chorobie psychicznej, z którą zmaga się niejedna osoba. Cieszę się, że to właśnie Sam jest główną bohaterką, uwielbiam tę pozycje ❤️

W końcu książka młodzieżowa o bardzo poważnej chorobie psychicznej, z którą zmaga się niejedna osoba. Cieszę się, że to właśnie Sam jest główną bohaterką, uwielbiam tę pozycje ❤️

Nie mam słów. Każda osoba powinna to przeczytać.

Nie mam słów. Każda osoba powinna to przeczytać.

Piękna. Napisana po mistrzowsku. Autorka z każdym kolejnym opowiadanie dawkuje stopień wtajemniczenia czytelniczki/ka w jej prywatny świat: pierwsza historia opisana jak reportaż, sprawozdanie historyczne o własnym ojcu, które śledzi jego życie. Druga już jak powieść, odsłaniająca stosunek do matki, swoje uczucia. Trzecia jako list, rozmowa z własna siostra, której nigdy nie poznała, przedstawia uczucia, które nią targają w związku z jej (nie)istnieniem. Książka niezwykle intymna. Napisana w taki sposób, ze nie mamy wątpliwości, ze wszystko jest prawda. To jak zaproszenie do własnego domu, opowiedzenie jego historii. I napisana tak, ze nieraz trzeba zamknąć książkę i powtórzyć w głowie kilka razy przeczytane zdanie, żeby spróbować je zrozumieć. Bo wiele z nich ma niezwykle znaczenia.

Piękna. Napisana po mistrzowsku. Autorka z każdym kolejnym opowiadanie dawkuje stopień wtajemniczenia czytelniczki/ka w jej prywatny świat: pierwsza historia opisana jak reportaż, sprawozdanie historyczne o własnym ojcu, które śledzi jego życie. Druga już jak powieść, odsłaniająca stosunek do matki, swoje uczucia. Trzecia jako list, rozmowa z własna siostra, której nigdy...

Idealna młodzieżówka, ale nie tylko dla młodzieży. Przyznam szczerze, nie zachęcała mnie okładka, która mimo, ze jest piękna, wydawała mi się infantylna. Ostatecznie bardzo się cieszę, ze po nią sięgnęłam. Poznałam piękna historie młodej dziewczyny, która poznaje sama siebie. Postacie są głęboko przedstawione, a historia napisana jeszcze piękniej. Historia młodej kobiety i jej osobowości, na która wszyscy patrzą przez pryzmat ciała jest na pierwszym miejscu, ale przewija się mnóstwo wątków: pierwszej miłości, przyjaźni, konserwatywnych rodziców, dorastają, spełniania marzeń, młodzieńczego buntu, życia z niepełnosprawnością, emigracji, depresji, samoakceptacji. Przepiękna i zachwycająca, niezwykle wzruszająca i krzycząca: rozumiem Cię!

Idealna młodzieżówka, ale nie tylko dla młodzieży. Przyznam szczerze, nie zachęcała mnie okładka, która mimo, ze jest piękna, wydawała mi się infantylna. Ostatecznie bardzo się cieszę, ze po nią sięgnęłam. Poznałam piękna historie młodej dziewczyny, która poznaje sama siebie. Postacie są głęboko przedstawione, a historia napisana jeszcze piękniej. Historia młodej kobiety i...

Przepiękna historia

Przepiękna historia

Wstrząsająca, mocniejsza niż "Małe życie"

Wstrząsająca, mocniejsza niż "Małe życie"

❤

❤

Przepiękna

Przepiękna

Polecam każdemu. Książka tak niesamowicie ludzka, że wszyscy powinni ją przeczytać

Polecam każdemu. Książka tak niesamowicie ludzka, że wszyscy powinni ją przeczytać

Z jednej strony na początku byłam strasznie zdenerwowana, że nie wyjaśniło się, dlaczego Islandia nie ma kontaktu ze światem.
Ale nie o to chodzi w tej książce.
To ja społeczeństwo reaguje na katastrofę.
To jak poszczególne jednostki reagują na katastrofę.
Jak próbują normalnie żyć.
Jak są manipulowani.
Jak jedni dbają o siebie, a drudzy pomagają.
Jak jedni zmieniają się w zwierzęta, a drudzy odkrywają w sobie nowe aspekty człowieczeństwa.
Jak się buntują i ulegają.
Arcydzieło.

Z jednej strony na początku byłam strasznie zdenerwowana, że nie wyjaśniło się, dlaczego Islandia nie ma kontaktu ze światem.
Ale nie o to chodzi w tej książce.
To ja społeczeństwo reaguje na katastrofę.
To jak poszczególne jednostki reagują na katastrofę.
Jak próbują normalnie żyć.
Jak są manipulowani.
Jak jedni dbają o siebie, a drudzy pomagają.
Jak jedni...

Tak dobrej książki jescze nigdy nie czytałam.
Zakończenie niesamowicie dobre, przemyślane każde zdanie.
Urok głównego bohatera jest nie do opisania, autorka idealnie wcieliła się w umysł pięciolatka, ktory poznaje świat. Myślę, że każdy po przeczytaniu tej pozycji myśli sobie 'Chcę być Jackiem, postrzegać świat jak on i cieszyć się nawet z najmniejszych rzeczy'.
Miłość między bohaterem i jego matką jest największą z jaką miałam do czynienia.
Mimo to książka traumatycznam. Lecz wybitnie dobra.
Dałabym jej więcej niż 10 gwiazdek, gdybym umiała. Zdecydowanie.

Tak dobrej książki jescze nigdy nie czytałam.
Zakończenie niesamowicie dobre, przemyślane każde zdanie.
Urok głównego bohatera jest nie do opisania, autorka idealnie wcieliła się w umysł pięciolatka, ktory poznaje świat. Myślę, że każdy po przeczytaniu tej pozycji myśli sobie 'Chcę być Jackiem, postrzegać świat jak on i cieszyć się nawet z najmniejszych rzeczy'.
Miłość...