Tango

Głupie i nudne. 2 gwiazdki za to, że takie głupie.

Głupie i nudne. 2 gwiazdki za to, że takie głupie.

Pokaż mimo to

Ciekawa, choć specyficzna pozycja. Myślę, że jeśli ktoś miałby w planach przeczytać choć poszczególne lektury szkolne, to to jest jedna z tych, które warto sobie zapisać.

Ciekawa, choć specyficzna pozycja. Myślę, że jeśli ktoś miałby w planach przeczytać choć poszczególne lektury szkolne, to to jest jedna z tych, które warto sobie zapisać.

Pokaż mimo to

Chociaż nie przeczytałem to widziałem dwa różne spektakle i warto w tej formie przyswoić dramat.

Chociaż nie przeczytałem to widziałem dwa różne spektakle i warto w tej formie przyswoić dramat.

Pokaż mimo to

Nawet nie wiedziałam jak dużego dobra zostałam pozbawiona nie mając w kanonie lektur szkolnych tej oto sztuki...lecz na szczęście właśnie owe zaległości nadrobiłam. Pan Sławomir Mrożek zaserwował mi niezwykłą, czytelniczą ucztę, która na długo pozostanie w pamięci. Ten dramat, pełen groteski i absurdu ukazujący pokoleniową degrengoladę nie traci na aktualności przez te wszystkie lata. Tak, czytając tę sztukę w trzech aktach towarzyszył mi śmiech prze łzy, bo czyż nie ukazała ona ludzkości i systemu z tej najgorszej, acz prawdziwej strony? Polecam każdemu kto jeszcze nie miał z nią przyjemności obcować! Do Tanga Kochani, zapraszam do Tanga!

Nawet nie wiedziałam jak dużego dobra zostałam pozbawiona nie mając w kanonie lektur szkolnych tej oto sztuki...lecz na szczęście właśnie owe zaległości nadrobiłam. Pan Sławomir Mrożek zaserwował mi niezwykłą, czytelniczą ucztę, która na długo pozostanie w pamięci. Ten dramat, pełen groteski i absurdu ukazujący pokoleniową degrengoladę nie traci na aktualności przez te...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Stwierdzenie, że "Tango" to dramat można rozumieć dosłownie i w przenośni. Groteskowy styl jest zazwyczaj doceniany i traktuje się go jako rodzaj inteligentnego humoru. W tym wypadku jednak autor mocno przesadził z zawartością absurdu, co sprawia, że dzieło to jest wręcz żałosne.

Stwierdzenie, że "Tango" to dramat można rozumieć dosłownie i w przenośni. Groteskowy styl jest zazwyczaj doceniany i traktuje się go jako rodzaj inteligentnego humoru. W tym wypadku jednak autor mocno przesadził z zawartością absurdu, co sprawia, że dzieło to jest wręcz żałosne.

Pokaż mimo to

Najlepsza lektura szkolna.
Lepsza nawet od "Ferdydurke" i "Zbrodni i kary".

Najlepsza lektura szkolna.
Lepsza nawet od "Ferdydurke" i "Zbrodni i kary".

Pokaż mimo to

śmieszno-straszna

śmieszno-straszna

Pokaż mimo to

e p i c k a, bohaterowie to jakiś cud, świetna, życiowa, mega zabawna

e p i c k a, bohaterowie to jakiś cud, świetna, życiowa, mega zabawna

Pokaż mimo to

Cieszę się, że sięgnęłam po lekturę, na której przeczytanie zabrakło mi czasu podczas roku szkolnego, ponieważ wiedziałam, że będzie ona obfitować w niekonwencjonalność fabularną oraz postacie, o których trudno powiedzieć, żeby były przyporządkowane jakiemukolwiek sensownemu ładowi. Wszystko w tym dramacie, który bezspornie może być nazwany jednym z najważniejszych polskich dramatów, jest owiane aurą absurdu oraz komiczności, a niektóre sytuacje zakrawają nawet o groteskę poprzez swoją nietypową karykaturalność oraz odstawanie od powszechnie panujących norm. Przykładowo można do tego zaklasyfikować babcię Eugenię ubraną w suknię z trenem oraz trampki, a także fakt ciągłej obecności katafalku w mieszkaniu, mimo że dziadek zmarł 10 lat wcześniej. Przez cały dramat przewija się właśnie to rozprężenie norm, które trudno jest określić słowem 'racjonalne'. Jedyną osobą, którą można nazwać w miarę racjonalną jest Artur, który próbuje buntować się przeciwko buntowi pozostałych domowników.
"Tango" jest dramatem, który można interpretować na różne sposoby. Można odbierać to jako zwykły portret podupadłej rodziny trzech generacji albo jako dramat o konsekwencjach dwudziestowiecznej awangardy artystycznej oraz przemian w polskim życiu po wprowadzeniu socjalizmu.

Cieszę się, że sięgnęłam po lekturę, na której przeczytanie zabrakło mi czasu podczas roku szkolnego, ponieważ wiedziałam, że będzie ona obfitować w niekonwencjonalność fabularną oraz postacie, o których trudno powiedzieć, żeby były przyporządkowane jakiemukolwiek sensownemu ładowi. Wszystko w tym dramacie, który bezspornie może być nazwany jednym z najważniejszych polskich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak na lekturę szkolną książka dawała radę ;)

Jak na lekturę szkolną książka dawała radę ;)

Pokaż mimo to