Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie się czyta, ale raczej osoby posiadające trochę wiedzy o epoce, niewiele dowiedzą się nowego, poza paroma ciekawostkami. Mimo wszystko warto polecić jako przyjemną lekturę

Świetnie się czyta, ale raczej osoby posiadające trochę wiedzy o epoce, niewiele dowiedzą się nowego, poza paroma ciekawostkami. Mimo wszystko warto polecić jako przyjemną lekturę

Książkę można śmiało nazwać "Kroniką opętania". To wspomnienia Augusta Kubizka, przyjaciela z młodości Adolfa Hitlera, opisująca najpierw ich znajomość w Linzu (gdzie połączyła ich miłość do opery oraz architektury), a następnie ich wspólne zamieszkiwanie w Wiedniu w wynajętym pokoju. Zawiera opis codziennego życia Adolfa Hitlera w tym okresie, jest pełna ciekawostek. Opis scen wybuchów Hiltera, jego rojeń na temat przebudowy świata, zaczętych i porzucanych planów (jak np. próba napisania opery bez jakiegokolwiek przygotowania) czy prawie mistycznych przeżyć na szczycie Freinbergu (gdzie Hitler otrzymał jakoby wizję swojego posłannictwa dla ludzkości) czyta się wyśmienicie, aczkolwiek z mieszanymi uczuciami.

Czytając książkę nie można także oprzeć się wrażeniu, że relacja Hitlera z Kubizkiem jest uderzająco analogiczna do relacji Hitlera z całym narodem niemieckim. Obserwujemy jak z każdym dniem Adolf Hilter wywiera coraz większy wpływ na Kubizka, całkowicie go sobie podporządkowując. W pewnym momencie Kubizek żyje tylko po to, by spełniać zachcianki Hiltera oraz zaspokajać jego potrzebę bycia podziwianym. Wszystkie swoje myśli, prawie cały czas Kubizek poświęca Hilterowi. Zainteresowania czy wola Kubizka są nieważne, ważny jest tylko Hitler. Kubizek wydaje się być świadomy tej wampirycznej przyjaźni, a jednak nie może zdecydować się na ucieczkę. Jego zauroczenie Hitlerem jest coraz większe. Niespodziewanie dla Kubizka, to Hilter go porzuca z dnia na dzień, bez słowa. Pomimo tego, Kubizek do końca życia jest zafascynowany "wielkim człowiekiem, jakiego spotkał w swoim życiu".

Książkę można śmiało nazwać "Kroniką opętania". To wspomnienia Augusta Kubizka, przyjaciela z młodości Adolfa Hitlera, opisująca najpierw ich znajomość w Linzu (gdzie połączyła ich miłość do opery oraz architektury), a następnie ich wspólne zamieszkiwanie w Wiedniu w wynajętym pokoju. Zawiera opis codziennego życia Adolfa Hitlera w tym okresie, jest pełna ciekawostek. Opis...

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony, biografia jest obszerna, wszechstronnie przedstawia życie Aleksandra, zarówno w zakresie polityki wewnętrznej, jak i zagranicznej. Z drugiej strony, książka jest bardzo niedopracowana, mam nieodparte wrażenie, jakby Autorowi brakło czasu, żeby ją jeszcze raz dobrze przygotować przez oddaniem wydawcy. Miejscami wyłania się chaos, i zupełnie nie wiadomo o czym Autor pisze. Przykładowo: czytam rozdział III i Autor zaczyna "W 1795 roku Aleksander wkroczył w wiek męski - ukończył 16 lat". W rzeczywistości Aleksander I skończył wtedy 18 lat. Pomyślałem - zwykła literówka, ale dalej całe akapity dotyczą 1792 roku (kiedy Aleksander I miał 15 lat), po czym Autor znowu pisze o okresie końcu lat 90. XVIII wieku... W dalszych rozdziałach Autor raz trzyma się chronologii, raz tematyki, a myśli krążą nie wiadomo gdzie. Rozdział XVI zaczyna się: "Aleksander nie myślał o akcji wojskowej zaczepnej wobec Francji, bo (...) tego typu działania podważałyby pokojowe intencje cesarza wobec Napoleona". Dalej zaś całe akapity o przygotowaniach do wojny, dwulicowości obu graczy (Napoleona i Aleksandra), by zakończyć znowu o pokojowych intencjach Aleksandra. W zasadzie Czytelnik pozostaje z mętlikiem w głowie. Kwintesencją tego stylu jest zamieszczone na 100 stronie zdanie: "Wśród przebywających w Petersburgu Polaków o głośnych nazwiskach większość stanowili ludzie, z których przynajmniej część nie służyła sprawie polskiej". Sam "Chytry Bizantyjczyk" nie wymyśliłby chyba bardziej niejednoznacznego zdania. Szkoda, że Autor, który zapewne poświęcił wiele czasu na przygotowanie tej (ostatecznie wartościowej) pozycji, nie poświęcił więcej czasu na korektę, dopracowanie, uporządkowanie.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony, biografia jest obszerna, wszechstronnie przedstawia życie Aleksandra, zarówno w zakresie polityki wewnętrznej, jak i zagranicznej. Z drugiej strony, książka jest bardzo niedopracowana, mam nieodparte wrażenie, jakby Autorowi brakło czasu, żeby ją jeszcze raz dobrze przygotować przez oddaniem wydawcy....