Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Cisza, przyjacielu, nie przynosi słów. Cisza zabija nawet myśli".

Nie miałam jeszcze przyjemności czytać wierszy Haliny Poświatowskiej, ale po lekturze tego pięknego, osobistego, pełnego cichej melancholii pamiętnika, niezwłocznie sięgnę po poezję tej młodej pisarki, która stała mi się jakoś szczególnie bliska. Czytając jej zapiski momentami czułam, jakby to ktoś moje myśli wyrwał z głowy i przelał na papier. Te wszystkie rozważania, kontemplacje, dywagacje, poetyckie opisy...Niemniej jednak była niezwykłą osobą, choć tragiczną, ale dla mnie zawsze pozostanie wyjątkową kobietą i artystką.
"Opowieść dla przyjaciela" pełna jest różnorodnych, skrajnych uczuć, od strachu, przez bezradność i miłość po ekscytację, tak prawdziwa, bo wzięta z samego życia, a zarazem tak genialna jak niejedna fikcyjna powieść.

Myślę, że to dobra lektura dla każdego, nie tylko dla miłośników poezji czy literatury biograficznej. Myślę, że każdy w tej historii może znaleźć coś dla siebie.

"Kocham życie, przyjacielu, i nawet wtedy, kiedy zraniło mnie tak bardzo, że przez krótką chwilę zapragnęłam umrzeć, nawet wtedy nie popełniłam zdrady. (...) Śmierć zawsze była blisko mnie, zbyt blisko".

"Cisza, przyjacielu, nie przynosi słów. Cisza zabija nawet myśli".

Nie miałam jeszcze przyjemności czytać wierszy Haliny Poświatowskiej, ale po lekturze tego pięknego, osobistego, pełnego cichej melancholii pamiętnika, niezwłocznie sięgnę po poezję tej młodej pisarki, która stała mi się jakoś szczególnie bliska. Czytając jej zapiski momentami czułam, jakby to ktoś moje...

Oryginalna, niebanalna, nietuzinkowa, wyborna, mądra, życiowa, wzruszająca i rozśmieszająca zarazem, pełna ciepła, skrajnych, rzeczywistych emocji oraz pozytywnej energii, która zostaje po przeczytaniu i nie pozwala nie przemyśleć tej książki choćby pod kątem własnego życia.

Dla mnie to epicka powieść obyczajowa z elementami fantastyki, komedii i dramatu z bogatym morałem. Po prostu warto przeczytać.

Oryginalna, niebanalna, nietuzinkowa, wyborna, mądra, życiowa, wzruszająca i rozśmieszająca zarazem, pełna ciepła, skrajnych, rzeczywistych emocji oraz pozytywnej energii, która zostaje po przeczytaniu i nie pozwala nie przemyśleć tej książki choćby pod kątem własnego życia.

Dla mnie to epicka powieść obyczajowa z elementami fantastyki, komedii i dramatu z bogatym morałem....

O pięknej książce chciałabym napisać coś równie pięknego, ale jak to zwykle bywa po przeczytaniu czegoś tak genialnego i poruszającego jak "Gwiazd naszych wina", brakuje odpowiednich słów, aby dogłębnie i odpowiednio wyrazić zachwyt nad skonsumowanym dziełem. Napiszę więc tylko tyle: przeczytajcie, a poczujecie to samo. I na pewno nie pożałujecie.
Po raz kolejny jestem zachwycona twórczością Johna Greena. Tylko czekać, aż jego powieści wejdą do kanonu klasyki literatury.

O pięknej książce chciałabym napisać coś równie pięknego, ale jak to zwykle bywa po przeczytaniu czegoś tak genialnego i poruszającego jak "Gwiazd naszych wina", brakuje odpowiednich słów, aby dogłębnie i odpowiednio wyrazić zachwyt nad skonsumowanym dziełem. Napiszę więc tylko tyle: przeczytajcie, a poczujecie to samo. I na pewno nie pożałujecie.
Po raz kolejny jestem...

Patrzę na książkę "Pod Mocnym Aniołem" i zastanawiam się, jak ubrać w słowa tę wyjątkową mieszankę uczuć, która kłębi się we mnie po przeczytaniu tej powieści.

"Nie można szczerze pić bez obłudy, usta muszą przeczyć trunkowi, co właśnie przeszedł przez gardło. (...) Jeśli prawdziwie pijesz, musisz wszem wobec ogłaszać, że nie pijesz, jeśli przyznajesz się, że pijesz, to znaczy, że nie pijesz prawdziwie".

Nim otworzyłam tę kunsztowną książkę, wydawało mi się, że czeka na mnie opowieść o tzw. "osiedlowych pijakach spod sklepu". Jakież było moje zdumienie, kiedy poznałam bogaty, poetycki styl wypowiedzi narratora, jakże zaskoczyli mnie wszyscy bohaterowie - bowiem każdy z nich był "kimś", znaczył "coś" nim chwyciły go śmiercionośne szpony nałogu alkoholowego. Trafność obserwacji Jurka, jego niebywała wrażliwość, te filozoficzne, egzystencjalne rozważania (mądre same w sobie, nawet będąc efektem upojenia czy delirium)...Nie spodziewałam się tak pięknej historii, tak życiowej, tak poruszającej, a zarazem tak bogatej językowo, tak wręcz na swój wysublimowany sposób romantycznej.

Bardzo gorąco polecam, chociaż nie do końca wiem, komu...Może po prostu wszystkim? Chyba że ktoś wyjątkowo nie przepada za realizmem i dość ma już na żywo tego typu opowieści...Chociaż książka Jerze Pilcha nie jest wcale odpychająca, przedstawia alkoholików jako zwykłych, inteligentnych, uczuciowych ludzi, którzy w którymś momencie po prostu nie potrafili powiedzieć samemu sobie "dość".
A może i będzie swoistą przestrogą?

A co może ocalić przed nałogiem? Cholernie silna wola i prawdziwa miłość.

Patrzę na książkę "Pod Mocnym Aniołem" i zastanawiam się, jak ubrać w słowa tę wyjątkową mieszankę uczuć, która kłębi się we mnie po przeczytaniu tej powieści.

"Nie można szczerze pić bez obłudy, usta muszą przeczyć trunkowi, co właśnie przeszedł przez gardło. (...) Jeśli prawdziwie pijesz, musisz wszem wobec ogłaszać, że nie pijesz, jeśli przyznajesz się, że pijesz, to...

"-Przez te wszystkie lata...?
-Zawsze."

Tak bardzo pokochałam tę serię, że kiedy przeczytałam ją do końca, poczułam jednocześnie radość, że przeżyłam tak wspaniałą przygodę z magicznym, choć tak podobnym do naszego, światem, i żal, że to już koniec tej opowieści. Aż siedem niezwykłych tomów - a może tylko? - i wciąż jest mi mało. Głęboka symbolika tych powieści sprawia, że można ją przeczytać pod kątem własnych wartości i wiele się nauczyć, a magiczny świat pobudza wyobraźnię i zapewnia niezapomniane przeżycia. Przeżycia, po które nie trzeba wybierać się zbyt daleko - wystarczy usiąść w dowolnym miejscu i czasie, i poznać Chłopca, Który Przeżył, oraz jego przyjaciół i wrogów.

"Nie żałuj umarłych, Harry. Żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości".

Jeśli jeszcze ktokolwiek waha się, czy warto sięgnąć po ten cykl - odpowiadam - bezapelacyjnie warto.

"-Przez te wszystkie lata...?
-Zawsze."

Tak bardzo pokochałam tę serię, że kiedy przeczytałam ją do końca, poczułam jednocześnie radość, że przeżyłam tak wspaniałą przygodę z magicznym, choć tak podobnym do naszego, światem, i żal, że to już koniec tej opowieści. Aż siedem niezwykłych tomów - a może tylko? - i wciąż jest mi mało. Głęboka symbolika tych powieści sprawia, że...

Przed przeczytaniem tej biografii już sporo o Angie wiedziałam, jako że od ładnych paru lat jestem jej ogromną miłośniczką, zarówno jako aktorki, jako i po prostu ciepłej, dobrej, mądrej i silnej kobiety , której postawa niejednokrotnie może być wzorem dla innych. Jednak dzięki tej książce dowiedziałam się o wielu nieznanych mi dotąd szczegółach z życia Angeliny, poznałam także dokładniej jej bardziej mroczną stronę charakteru, jednak mimo to, właśnie dzięki temu, że lepiej poznałam tę aktorkę, uwielbiam ją jeszcze bardziej, pokazuje ona bowiem, że do sukcesu i szczęścia można dojść nawet po najbardziej wyboistych ścieżkach i mimo wielu cierpień i życiowych błędów. Angie jest przykładem osoby, która nie zaplanowała swojego życia, ale żyła chwilą, będąc sobą i ciesząc się z dzisiejszego dnia, po prostu "robiąc swoje", i dzięki takiemu podejściu osiągnęła zarówno zawodowy jak i osobisty sukces.

Pozycja obowiązkowa dla każdego fana Angeliny Jolie, ale i dla niedowiarków czy też sceptycznych antyfanów, również warta przeczytania.

Przed przeczytaniem tej biografii już sporo o Angie wiedziałam, jako że od ładnych paru lat jestem jej ogromną miłośniczką, zarówno jako aktorki, jako i po prostu ciepłej, dobrej, mądrej i silnej kobiety , której postawa niejednokrotnie może być wzorem dla innych. Jednak dzięki tej książce dowiedziałam się o wielu nieznanych mi dotąd szczegółach z życia Angeliny, poznałam...

Uwielbiam specyficzny, mroczny, tajemniczy, a zarazem piękny i romantyczny klimat tej trylogii. Tę część, podobnie jak i pierwszą, przeczytałam z zapartym tchem, zachwycając się fabułą, barwnymi postaciami i lekkim, lecz poetyckim językiem, jakim posługuje się autorka. Ta seria to pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika wilków, fantastyki i nie tylko. Może zauroczyć nawet najwierniejszego fana realizmu, bo nie jest tak banalna i przewidywalna jak wiele podobnych powieści z serii paranormal romance.
Polecam. :)

Uwielbiam specyficzny, mroczny, tajemniczy, a zarazem piękny i romantyczny klimat tej trylogii. Tę część, podobnie jak i pierwszą, przeczytałam z zapartym tchem, zachwycając się fabułą, barwnymi postaciami i lekkim, lecz poetyckim językiem, jakim posługuje się autorka. Ta seria to pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika wilków, fantastyki i nie tylko. Może zauroczyć nawet...

Przepiękna historia. Zakochałam się w niej. Magiczna, i dosłownie, i w przenośni. Z drugim dnem, pouczająca. I tak odmienna od wszystkich znanych nam dotąd baśni, w których królewicz zawsze jest "wybawicielem" biednej księżniczki. A tutaj mamy niezwykłą miłość dwóch kobiet. Miłość do dziecka i dziecka do opiekunki, przewodniczki. Matki, choć nie rodzonej, ale równie kochającej.
Takie historie są nam potrzebne, kiedy zwątpimy w istnienie prawdziwej miłości. Choć film wydaje się być bardziej rozbudowany, to jednak książkowy odpowiednik znakomicie oddaje klimat tej historii, mimo że pewne sceny mogłyby być bardziej rozpisane. Jednak pomimo tego gorąco polecam tę opowieść każdemu, i dzieciom, i dorosłym. Napisana bardzo poetycko, choć prosto, utrzymana w specyficznym nastroju. Warto przeczytać, dla odprężenia, rozluźnienia. Aby odpocząć od cięższej literatury. Bo "Czarownica", choć krótka i pozornie prosta historia, to niesie w sobie więcej niż niejedna "poważna" powieść.

Przepiękna historia. Zakochałam się w niej. Magiczna, i dosłownie, i w przenośni. Z drugim dnem, pouczająca. I tak odmienna od wszystkich znanych nam dotąd baśni, w których królewicz zawsze jest "wybawicielem" biednej księżniczki. A tutaj mamy niezwykłą miłość dwóch kobiet. Miłość do dziecka i dziecka do opiekunki, przewodniczki. Matki, choć nie rodzonej, ale równie...

Z każdym kolejnym tomem coraz bardziej przekonuje się do Harry'ego Pottera, coraz bardziej przywiązuje do bohaterów, coraz bardziej wciągam w magiczny świat. Ale każdy, kto te powieści czytał, wie, że magia i czarodzieje to tylko tło do najważniejszych życiowych prawd i wartości zawartych w tych książkach. Ukazanie prawdziwej potęgi dobra nad złem, miłości i przyjaźni nad nienawiścią i żądzą wyższości w przystępny i wciągający sposób, tak że każdy z nas, bez względu na wiek, może coś z tej historii wyciągnąć i coś sobie uświadomić.

Jeszcze tylko jedna część do przeczytania, ale oficjalnie już i tak czuję się Potterhead i naprawdę cieszę się, że wzięłam się za tę serię, choć niegdyś byłam do niej sceptycznie nastawiona. Wielki błąd, ale lepiej późno niż wcale. :)

Z każdym kolejnym tomem coraz bardziej przekonuje się do Harry'ego Pottera, coraz bardziej przywiązuje do bohaterów, coraz bardziej wciągam w magiczny świat. Ale każdy, kto te powieści czytał, wie, że magia i czarodzieje to tylko tło do najważniejszych życiowych prawd i wartości zawartych w tych książkach. Ukazanie prawdziwej potęgi dobra nad złem, miłości i przyjaźni nad...

Przepiękna, cudowna, fantastyczna! Uwielbiam specyficzny, poetycki język, jakim posługuje się autorka. Ta opowieść nieustannie trzymała mnie w napięciu. I ten mroczny, tajemniczy klimat północnoamerykańskich lasów Minnesoty...Polecam obowiązkowo każdemu miłośnikowi wilków i fantastyki, ale nie tylko. To niezwykła opowieść o miłości, przyjaźni, poświęceniu, dojrzewaniu i braku akceptacji ze strony dorosłych, a także o poczuciu odmienności i młodzieńczym buncie. Przywiązałam się do bohaterów. Żałuję, że to już ostatni tom. Zakochałam się w tej trylogii i na pewno długo pozostanie ona w mojej pamięci. Naprawdę warto przeczytać. Gorąco polecam!

Przepiękna, cudowna, fantastyczna! Uwielbiam specyficzny, poetycki język, jakim posługuje się autorka. Ta opowieść nieustannie trzymała mnie w napięciu. I ten mroczny, tajemniczy klimat północnoamerykańskich lasów Minnesoty...Polecam obowiązkowo każdemu miłośnikowi wilków i fantastyki, ale nie tylko. To niezwykła opowieść o miłości, przyjaźni, poświęceniu, dojrzewaniu i...

Pochłonęłam tę książkę w dwa dni. Fantastycznie trzyma w napięciu, genialna narracja i wciągająca, symboliczna fabuła pełna morałów. Podobało mi się, że nie ma tutaj jednolitego, sprowadzonego na pierwszy plan wątku miłosnego - jest on niejako ukryty, niedopowiedziany i wcale nie taki oczywisty. Thriller z gatunku fantastyki, apokaliptyczna wersja przeszłości, barwni bohaterowie. Opowieść na miarę klasyki literatury. Cieszę się, że przekonałam się do "Igrzysk Śmierci". Z pewnością rychło przeczytam pozostałe dwa tomy!

Pochłonęłam tę książkę w dwa dni. Fantastycznie trzyma w napięciu, genialna narracja i wciągająca, symboliczna fabuła pełna morałów. Podobało mi się, że nie ma tutaj jednolitego, sprowadzonego na pierwszy plan wątku miłosnego - jest on niejako ukryty, niedopowiedziany i wcale nie taki oczywisty. Thriller z gatunku fantastyki, apokaliptyczna wersja przeszłości, barwni...

Spodobała mi się ta książka, pewnie dlatego, że uwielbiam historie o zbuntowanych młodych ludziach, którzy poznają świat, mają dość otaczającej ich rzeczywistości etc. Może ta powieść nie ma jakiegoś wielkiego, przełomowego zakończenia, ale jednak sporo w niej życiowej mądrości i jakiegoś takiego uroku, który sprawił, że bardzo mi się spodobała. Chyba każdy z nas (a przynajmniej większość) ma w życiu taki okres, że ma wszystkiego dość i chcę zrobić coś innego, nowego, szalonego. Tutaj bohater wybrał ucieczkę ze szkoły i "buszowanie w zbożu", czyli w nowojorskiej miejskiej dżungli. Ktoś mógł by powiedzieć - szału nie ma, ostatecznie nie zabił się, nie pojechał na Honolulu i jakoś szczególnie tego wszystkiego nie zakończył, ale jednak te kilka innych dni w jego życiu dostarczyło mu wielu ważnych przemyśleń i doświadczeń, które na pewno korzystnie wpłynęły na jego buntowniczy charakter i młodzieńczą psychikę.
Myślę że warto przeczytać tę książkę, jest naprawdę dobrą i wartościową powieścią, może nie każdy będzie potrafił ją właściwie odebrać i zrozumieć, ale to już zależy od tego, do jakiego typu literatury przywykliśmy, do jakiego schematu fabuły, i czy lubimy takich buntowników jak Holden, czy uważamy ich za głupich dzieciaków, którzy nic o życiu nie wiedzą. Przykre, ale w ten sposób niestety wielu ludzi tę książkę ocenia. A nie zasłużyła na to ani trochę. Wystarczy choć trochę tę historię przemyśleć i spróbować znaleźć w niej coś dla siebie.

Spodobała mi się ta książka, pewnie dlatego, że uwielbiam historie o zbuntowanych młodych ludziach, którzy poznają świat, mają dość otaczającej ich rzeczywistości etc. Może ta powieść nie ma jakiegoś wielkiego, przełomowego zakończenia, ale jednak sporo w niej życiowej mądrości i jakiegoś takiego uroku, który sprawił, że bardzo mi się spodobała. Chyba każdy z nas (a...