Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od dawna czaiłam się na tę książkę, czytałam fragmenty na medonecie i liczyłam na zupełnie inna zawartość. Autor chyba nie ukończył swojej terapii, o której kilkukrotnie wspomina. Tekst pełen wulgarności i frustracji oraz przeceniania własnej wartości jako jednostki. Yankowi brakuje pokory i szacunku dla odmienności światopoglądowej, ostro identyfikuje się politycznie, wrzuca ludziom od foliarzy wyrażając swoją nienawiść do nierozumnych, wszędzie widzi wyłącznie same złe rozwiązania odgórne. Książka napisana chaotycznie, wrzucone własne foty samouwieobieńcze bez konkretnego przekazu czy nawiązania do czytanego tekstu. Tekst jako tekst lekki, ciekawe pojedyncze historię ale sama książka to zwyczajne pompowanie własnego ego

Od dawna czaiłam się na tę książkę, czytałam fragmenty na medonecie i liczyłam na zupełnie inna zawartość. Autor chyba nie ukończył swojej terapii, o której kilkukrotnie wspomina. Tekst pełen wulgarności i frustracji oraz przeceniania własnej wartości jako jednostki. Yankowi brakuje pokory i szacunku dla odmienności światopoglądowej, ostro identyfikuje się politycznie,...

O jakże mnie ta książka przeczołgała. Gdyby nie fakt, że tylko ją miałam pod ręką i długie godziny siedzenia w szpitalu, to dawno rzuciłabym w kąt. Historia spragnionej miłości, samotnej, dojrzałej kobiety, która dała się owinąć dookoła palca i leci na kasę, zostawiając wszystkich bliskich dla jakiegoś gnojka, nijak nie budzi we mnie współczucia. Bez szału

O jakże mnie ta książka przeczołgała. Gdyby nie fakt, że tylko ją miałam pod ręką i długie godziny siedzenia w szpitalu, to dawno rzuciłabym w kąt. Historia spragnionej miłości, samotnej, dojrzałej kobiety, która dała się owinąć dookoła palca i leci na kasę, zostawiając wszystkich bliskich dla jakiegoś gnojka, nijak nie budzi we mnie współczucia. Bez szału

Widać że autorka to całkiem bystra babka, tylko szkoda, że uważa iż atutem jego utworu jest nieskończona ilość przekleństw, wyrażająca nędzna osobowość bohaterki. O patoseksualności nie chce mi się wypowiadać, bo ten bełkot nie powinien stać nawet obok przeciętnego erotyka. Książka niskich lotow

Widać że autorka to całkiem bystra babka, tylko szkoda, że uważa iż atutem jego utworu jest nieskończona ilość przekleństw, wyrażająca nędzna osobowość bohaterki. O patoseksualności nie chce mi się wypowiadać, bo ten bełkot nie powinien stać nawet obok przeciętnego erotyka. Książka niskich lotow

Zacznę od tego, że nigdy nie przeczytałam książki od początku do końca. Jestem rodzicem i psychologiem. Do książki podchodzę jak do encyklopedii. Mam problem z dzieckiem, szukam wieku rozwojowego i czytam jakie zachowania towarzyszą konkretnemu wiekowi. Zasady żywienia i wychowania na przestrzeni ostatnich 30 lat uległy zmianie i widzę to choćby na przestrzeni ostatnich 10 lat zaleceń kierowanych do najstarszego dziecka i zaleceń stosowanych wobec najmłodszego. Po co zaprzątać sobie głowę metodami sprzed 30lat. Ale uniwersum książki to opisanie normy rozwojowej dla danego okresu. Ileż to razy czułam ulgę i olśnienie, że super to właśnie ten okres, kiedy zachowanie, dziecka jest naturalnym etapem rozwojowym i za chwilę wygaśnie na rzecz innego kryzysu, z którym będziemy się borykać kolejne kilka miesięcy. Podręczniki akademickie nie opisują tych procesów tak obrazowo, tu nie raz myślałam, że ktoś właśnie patrzy na moje dziecko i opisuje jego trudności.

Zacznę od tego, że nigdy nie przeczytałam książki od początku do końca. Jestem rodzicem i psychologiem. Do książki podchodzę jak do encyklopedii. Mam problem z dzieckiem, szukam wieku rozwojowego i czytam jakie zachowania towarzyszą konkretnemu wiekowi. Zasady żywienia i wychowania na przestrzeni ostatnich 30 lat uległy zmianie i widzę to choćby na przestrzeni ostatnich 10...

W przeciwieństwie do pozostałych książek Miłoszewskiego, które zaczyna się czytać i nie wiadomo kiedy same się kończą, tę trzeba chcieć przeczytać. Tematyka która mnie kompletnie nie interesuje, podana w Bezcenny sposób.

W przeciwieństwie do pozostałych książek Miłoszewskiego, które zaczyna się czytać i nie wiadomo kiedy same się kończą, tę trzeba chcieć przeczytać. Tematyka która mnie kompletnie nie interesuje, podana w Bezcenny sposób.

Świetny i niebanalny pomysł na boharerów. Czyta się szybko i lekko i choć zakonczenie jest przewidywalne to bardzo mi się podobała ostatnia rozmowa.

Świetny i niebanalny pomysł na boharerów. Czyta się szybko i lekko i choć zakonczenie jest przewidywalne to bardzo mi się podobała ostatnia rozmowa.

Między momentami niesamowitego napięcia, długie opisy dywagacji pokreconego doktora i jego specyficznego toku myślenia doprowadzały mnie do zwątpienia czy dotrwam do końca. Pomysł na książkę ciekawy, bogata wiedza naukowa autora naprawdę godna pochwały. Niemal do końca czułam napięcie typując mordercę, ale koniec to już sceny niemal z powieści sf i brakowalo mi tam tylko gwiezdnego wojownika. W sumie to jestem rozbita, że straciłam czas na takie bzdury.

Między momentami niesamowitego napięcia, długie opisy dywagacji pokreconego doktora i jego specyficznego toku myślenia doprowadzały mnie do zwątpienia czy dotrwam do końca. Pomysł na książkę ciekawy, bogata wiedza naukowa autora naprawdę godna pochwały. Niemal do końca czułam napięcie typując mordercę, ale koniec to już sceny niemal z powieści sf i brakowalo mi tam tylko...

Książka wciąga od pierwszych linijek. Akcja trzyma w napięciu do ostatnich stron. Chcę więcej!

Książka wciąga od pierwszych linijek. Akcja trzyma w napięciu do ostatnich stron. Chcę więcej!

Książka, którą miałam ochotę rzucić po pierwszych stronach, przedstawia prawdziwą, okrutną zbrodnię, która nie powinna nigdy się wydarzyć. Jednak forma w jakiej jest napisana (streszczenie) zabiera jej chęć do czytania. Pojawia się sporo wątków pobocznych, w treści panuje chaos, przeczytałam bo przeczytałam, ale mimo, że lubię kryminały, to ten nie przypadł mi do gustu.

Książka, którą miałam ochotę rzucić po pierwszych stronach, przedstawia prawdziwą, okrutną zbrodnię, która nie powinna nigdy się wydarzyć. Jednak forma w jakiej jest napisana (streszczenie) zabiera jej chęć do czytania. Pojawia się sporo wątków pobocznych, w treści panuje chaos, przeczytałam bo przeczytałam, ale mimo, że lubię kryminały, to ten nie przypadł mi do gustu.

Obrazy, które się śnią przez kilka nocy i poczucie humoru w najlepszym wydaniu.

Obrazy, które się śnią przez kilka nocy i poczucie humoru w najlepszym wydaniu.

Historia, która mogłaby się zdarzyć każdemu z nas. Lektura, która skłania do refleksji, uczy pokory i zostaje głęboko pod skórą.

Historia, która mogłaby się zdarzyć każdemu z nas. Lektura, która skłania do refleksji, uczy pokory i zostaje głęboko pod skórą.

Nie porwały mnie florenckie klimaty. Jak dla mnie za wolna akcja, wielowątkowość, która długo nie ma ze sobą nic wspólnego, morderca podany niemal na tacy od pierwszych wydarzeń. Najbardziej emocjonująca była końcówka książki, ale chyba nie chodzi o to, żeby przewertować 300 stron dla kilku następnych bardziej dynamicznych. Raczej nie dam się porwać kolejnym wydarzeniom z tej serii.

Nie porwały mnie florenckie klimaty. Jak dla mnie za wolna akcja, wielowątkowość, która długo nie ma ze sobą nic wspólnego, morderca podany niemal na tacy od pierwszych wydarzeń. Najbardziej emocjonująca była końcówka książki, ale chyba nie chodzi o to, żeby przewertować 300 stron dla kilku następnych bardziej dynamicznych. Raczej nie dam się porwać kolejnym wydarzeniom z...

Miałam ochotę na coś lekkiego, ale nie na bajkę romantyczną. Książka napisana lekkim językiem, szybko się ją czyta,ale bardziej liczyłam na delikatny erotyk, niż taką powiastkę o niczym. Wymęczyłam się przy niej okrutnie, nie rozbudziła mojej fantazji, nie wciągnęła w fabułę. Do tego w książce wprowadzony ni z gruszki ni z pietruszki, popularny ostatnio wątek jakiejś homoseksualnej przyjaciółki tytułowej Zuzanny, jak dla mnie zupełnie nie powiązany z losami bohaterów. Zdecydowanie nie mój typ

Miałam ochotę na coś lekkiego, ale nie na bajkę romantyczną. Książka napisana lekkim językiem, szybko się ją czyta,ale bardziej liczyłam na delikatny erotyk, niż taką powiastkę o niczym. Wymęczyłam się przy niej okrutnie, nie rozbudziła mojej fantazji, nie wciągnęła w fabułę. Do tego w książce wprowadzony ni z gruszki ni z pietruszki, popularny ostatnio wątek jakiejś...

Zamiast nazywać tą pozycję kryminałem, lepiej by było dodać kilka scen miłosnych i wydać ją w serii harlekina. Wówczas wątek kryminalny byłby ciekawym tłem. Oj stracony czas, fatalny watek, płytki do bólu romans, opisy "akcji" rodem z wypracowania szkolnego.

Zamiast nazywać tą pozycję kryminałem, lepiej by było dodać kilka scen miłosnych i wydać ją w serii harlekina. Wówczas wątek kryminalny byłby ciekawym tłem. Oj stracony czas, fatalny watek, płytki do bólu romans, opisy "akcji" rodem z wypracowania szkolnego.

Przeczytałam trylogię i wszystkie pozycje wciągają, że ciężko się od nich oderwać. Jak mam mieć jakieś ale, to Miłoszewski z jakimś niezrozumiałym dla mnie zamiłowaniem używa w różnych odmianach niezbyt często używanego słowa "emfaza", aż przy którymś razie poczułam się poirytowana - całe szczęście, że było to przy ostatniej emfazie.

Przeczytałam trylogię i wszystkie pozycje wciągają, że ciężko się od nich oderwać. Jak mam mieć jakieś ale, to Miłoszewski z jakimś niezrozumiałym dla mnie zamiłowaniem używa w różnych odmianach niezbyt często używanego słowa "emfaza", aż przy którymś razie poczułam się poirytowana - całe szczęście, że było to przy ostatniej emfazie.

Długo książka jest bardzo przeciętna, ani zła, ani porywająca. Dla laika lub osoby, która uważa psychologię za paranaukę, może dodatkowo wydać się dziwaczna podczas próby zrozumienia pokręconej terapii Hellingerowskiej, wokół której w książce kręci się śledztwo. Jednak wszystko nabiera głębokiego sensu blisko końca lektury. Nie ma co się rozpisywać, trzeba obowiązkowo przeczytać.

Długo książka jest bardzo przeciętna, ani zła, ani porywająca. Dla laika lub osoby, która uważa psychologię za paranaukę, może dodatkowo wydać się dziwaczna podczas próby zrozumienia pokręconej terapii Hellingerowskiej, wokół której w książce kręci się śledztwo. Jednak wszystko nabiera głębokiego sensu blisko końca lektury. Nie ma co się rozpisywać, trzeba obowiązkowo...

Dzięki Wam za opinie, pomogły mi podjąć decyzję, że szkoda tracić czas na dalej. Czytam i czytam i jak flaki z olejem. Nie powiem, że kontynuowałam z racji informacji o nagrodzie dla autorki i sądziłam, że w końcu coś nabierze tempa, ale wiedzę, że nie warto tracić czasu. Na półce czeka stos warty uwagi

Dzięki Wam za opinie, pomogły mi podjąć decyzję, że szkoda tracić czas na dalej. Czytam i czytam i jak flaki z olejem. Nie powiem, że kontynuowałam z racji informacji o nagrodzie dla autorki i sądziłam, że w końcu coś nabierze tempa, ale wiedzę, że nie warto tracić czasu. Na półce czeka stos warty uwagi

Zupełnie nie zgodzę się z opinią, że książka odstrasza od dentysty. Pokazuje lęki i obawy związane z leczeniem u stomatologa, próbach unikania gabinetu dentysty, ale jest też puenta po wyleczeniu zęba przez Babę Jagę, kiedy nawołuje do dbania o zęby.
Uwielbiamy ją razem z córką.

Zupełnie nie zgodzę się z opinią, że książka odstrasza od dentysty. Pokazuje lęki i obawy związane z leczeniem u stomatologa, próbach unikania gabinetu dentysty, ale jest też puenta po wyleczeniu zęba przez Babę Jagę, kiedy nawołuje do dbania o zęby.
Uwielbiamy ją razem z córką.

Nie mam zarzutów do akcji, wciągnęła mnie błyskiem.

Nie mam zarzutów do akcji, wciągnęła mnie błyskiem.