Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To tylko przyjaciel.
Ale czy na pewno...?

Bardzo fajna powieść. Choć nie o przyjaźni, a o czymś więcej.

Z jednej strony czułam do Kristen sympatię, bo mimo że Josh bardzo jej się podobał, pożądanie między nimi aż iskrzyło oraz rozumieli się bez słów, to nie uległa pokusie i nie zdradziła swojego chłopaka, który był na misji wojskowej gdzieś daleko. Z drugiej strony bardzo mnie wkurzała w dalszej części powieści, bo zamiast szczerze porozmawiać z Joshem, powiedzieć mu o swoich obawach dotyczących ich związku, to tchórzy, kłamie i izoluje się od niego przez co oboje ogromnie cierpią.

Bardzo mi też było przykro z powodu Brandona i Sloan. To takie niesprawiedliwe! To takie życiowe...

To tylko przyjaciel.
Ale czy na pewno...?

Bardzo fajna powieść. Choć nie o przyjaźni, a o czymś więcej.

Z jednej strony czułam do Kristen sympatię, bo mimo że Josh bardzo jej się podobał, pożądanie między nimi aż iskrzyło oraz rozumieli się bez słów, to nie uległa pokusie i nie zdradziła swojego chłopaka, który był na misji wojskowej gdzieś daleko. Z drugiej strony...

Zawiodłam się...
Nastawiłem się na coś strasznego, konkretnego, coś w stylu Annabelle. Na prawdziwe, straszne nawiedzenia.
Dostałam opowieści o tym, że ktoś, kiedyś słyszał dziwne dźwięki, a rzadko kiedy coś tam widział... Oraz o blokach, w których ludzie popełniają samobójstwa.
Niby się nie nudziłam, ale nie na to liczyłam

Zawiodłam się...
Nastawiłem się na coś strasznego, konkretnego, coś w stylu Annabelle. Na prawdziwe, straszne nawiedzenia.
Dostałam opowieści o tym, że ktoś, kiedyś słyszał dziwne dźwięki, a rzadko kiedy coś tam widział... Oraz o blokach, w których ludzie popełniają samobójstwa.
Niby się nie nudziłam, ale nie na to liczyłam