Przyjemna książka o codzienności, która pozwala oderwać się od rzeczywistości. Główna bohaterka mnie lekko irytowała, ale nie na tyle, żeby przestać czytać. Pomimo tytułu zaskoczyła mnie TAKA ilość lejącego się alkoholu. Chociaż wszystko podane jest żartobliwie, to alkoholizm głównej bohaterki wzbudzał we mnie niepokój. Jest też parę elementów, które sprawiły, że zastanawiałam się jak inna jest struktura społeczna w UK.

Przyjemna książka o codzienności, która pozwala oderwać się od rzeczywistości. Główna bohaterka mnie lekko irytowała, ale nie na tyle, żeby przestać czytać. Pomimo tytułu zaskoczyła mnie TAKA ilość lejącego się alkoholu. Chociaż wszystko podane jest żartobliwie, to alkoholizm głównej bohaterki wzbudzał we mnie niepokój. Jest też parę elementów, które sprawiły, że...

Po przeczytaniu czuję rozczarowanie. Liczyłam na coś zabawniejszego i ciekawszego...

Po przeczytaniu czuję rozczarowanie. Liczyłam na coś zabawniejszego i ciekawszego...

Książkę dostałam w prezencie już 2 lata temu. Być może, gdybym ją wtedy przeczytała, to bardziej by mi się podobała, a tak to tylko ze względu na wersję językową nauczyłam się paru brzydkich słów w języku naszych sąsiadów. Poza tym, nie wiem jak to wygląda w polskim tłumaczeniu, ale w niemieckim dialogi wplecione są w treść za pomocą znaków << >> zamiast myślników i to utrudniało mi czytanie.
Lektura lekka i nic nie wnosząca.

Książkę dostałam w prezencie już 2 lata temu. Być może, gdybym ją wtedy przeczytała, to bardziej by mi się podobała, a tak to tylko ze względu na wersję językową nauczyłam się paru brzydkich słów w języku naszych sąsiadów. Poza tym, nie wiem jak to wygląda w polskim tłumaczeniu, ale w niemieckim dialogi wplecione są w treść za pomocą znaków << >> zamiast myślników i to...

Najpierw przeczytałam drugą część tej opowieści i wcale nie przeszkadzało mi to w odkrywaniu tej pierwszej. Lekka literatura, z odpowiednią dozą humoru, przeklinania i wina :) Natomiast raczej z rodzaju tych, o których się nie pamięta po odłożeniu na półkę, jak napisałam na początku ;)

Najpierw przeczytałam drugą część tej opowieści i wcale nie przeszkadzało mi to w odkrywaniu tej pierwszej. Lekka literatura, z odpowiednią dozą humoru, przeklinania i wina :) Natomiast raczej z rodzaju tych, o których się nie pamięta po odłożeniu na półkę, jak napisałam na początku ;)

W pierwszej części "dlaczego mamusia pije" poznajemy życie Ellen i jej rodziny. Ellen ma prawie 40 lat, męża dwoje dzieci i psa. Jej życie nie jest takie jakby sobie wyobrazala. Uczucia w małżeństwie się wypaliły, dzieci kochające tylko elektronikę i pies któremu też nie może zaufać. Jedyne co jej zostaje to naśmiewanie się z innych idealnych matek które odżywiają się zdrowo, mają idealnie wyprasowane ubrania i kochające dzieci. Ellen nie radzi sobie z okrutnymi dziećmi i leniwym mężem nie ma wsparcia w codziennych obowiązkach a rodzina tylko jej utrudnia dlatego tak często sięga po kieliszek wina i to nie jeden.

-------
Druga część "Dlaczego mamusia przeklina" poznajemy dalszy los Ellen, która podjęła pracę. Z jednej strony jest szczęśliwa a z drugiej nie radzi sobie z obowiązkami domowymi co sprawia że jej życie jest jeszcze bardziej chaotyczne. A dom wygląda jak pobojowisko.

-------
Książka jest napisana w formie pamiętnika. Treść jest lekko napisana i zabawnie. Pozycje trzeba czyta z przymrużeniem oka opisującą "nieidealna matkę" ale która z nas jest idealna. Bohaterka bezpośrednio mówi co myśli co mi się w niej bardzo podoba. Polecam ta pozycje bo jest napisana z humorem.

W pierwszej części "dlaczego mamusia pije" poznajemy życie Ellen i jej rodziny. Ellen ma prawie 40 lat, męża dwoje dzieci i psa. Jej życie nie jest takie jakby sobie wyobrazala. Uczucia w małżeństwie się wypaliły, dzieci kochające tylko elektronikę i pies któremu też nie może zaufać. Jedyne co jej zostaje to naśmiewanie się z innych idealnych matek które odżywiają się...

Przyjemne czytadło na wieczór - żeby się zdystansować, żeby się czasem pośmiać, żeby przekonać się, że tak naprawdę wszyscy udają, chcąc sobie nawzajem zaimponować, a jedynym, czego tak naprawdę chcą i potrzebują, to święty spokój... No, i kieliszek dobrego wina przed snem...

Obawiałam się trochę naciąganego humoru, realiów zupełnie nie przystających do naszych, ale mile się rozczarowałam. Choć akcja książki toczy się w Wielkiej Brytanii, perypetie pracującej mamy, jej przyjaciół i irytującej rodzinki wcale niewiele się różnią od naszej rzeczywistości. A sama aplikacja, którą stworzyła tytułowa bohaterka, pewnie na naszym rynku też znalazłaby sporo fanów ;)

Przyjemne czytadło na wieczór - żeby się zdystansować, żeby się czasem pośmiać, żeby przekonać się, że tak naprawdę wszyscy udają, chcąc sobie nawzajem zaimponować, a jedynym, czego tak naprawdę chcą i potrzebują, to święty spokój... No, i kieliszek dobrego wina przed snem...

Obawiałam się trochę naciąganego humoru, realiów zupełnie nie przystających do naszych, ale mile...

Przeraziła mnie rzeczywistość, choć wiem, że autorka miała inny plan. Udał się on znakomicie w części pierwszej. Ellen jest matką dwójki dzieci. Pracuje na pół etatu. Mniej lub lepiej radzi sobie z wieloma codziennymi sytuacjami. Tu wielki pokłon dla Gill Sims za to, że cała fabuła była skupiona na różnych ekscesach z życia, z których faktycznie można się pośmiać. Nie skupiła się tak jak w części drugiej na wojnie z mężem. Dzięki temu całość wyszła komiczna. Do poczytania nawet w gorszy pochmurny dzień. Szczególnie moment, w którym okazuje się, że Ellen zarobiła fortunę. Wtedy i taki zwykły szary człowiek może sobie pomarzyć, co zrobić z takimi pieniędzmi.

Przeraziła mnie rzeczywistość, choć wiem, że autorka miała inny plan. Udał się on znakomicie w części pierwszej. Ellen jest matką dwójki dzieci. Pracuje na pół etatu. Mniej lub lepiej radzi sobie z wieloma codziennymi sytuacjami. Tu wielki pokłon dla Gill Sims za to, że cała fabuła była skupiona na różnych ekscesach z życia, z których faktycznie można się pośmiać. Nie...

Jak przestałam ją brać tak na poważnie to naprawdę zaczęła mnie bawić.

Jak przestałam ją brać tak na poważnie to naprawdę zaczęła mnie bawić.

Druga część o bohaterce Ellen rozbawia świetna książka.

Druga część o bohaterce Ellen rozbawia świetna książka.

Śmieszny dziennik mamuśki, co to niby chce byś perfekcyjna a jest wyjątkowa w swoim rodzaju. Jak na historię czytaną z doskoku to ciekawie ubrana opowieść, którą w skrócie można streścić krótko - każdy powód jest dobry by sięgać po kieliszek wina.

Śmieszny dziennik mamuśki, co to niby chce byś perfekcyjna a jest wyjątkowa w swoim rodzaju. Jak na historię czytaną z doskoku to ciekawie ubrana opowieść, którą w skrócie można streścić krótko - każdy powód jest dobry by sięgać po kieliszek wina.