Całkiem fajne felietony, ale odejmuję jedną gwiazdkę za zbyt potoczny i czasami niemal rynsztokowy język, niekoniecznie potrzebny w danej chwili.

Całkiem fajne felietony, ale odejmuję jedną gwiazdkę za zbyt potoczny i czasami niemal rynsztokowy język, niekoniecznie potrzebny w danej chwili.

Rok się jeszcze nie skończył a ja mam już swoją książkę roku. Mój humor, rewelacyjne komentarze i riposty. Genialna książka.

Rok się jeszcze nie skończył a ja mam już swoją książkę roku. Mój humor, rewelacyjne komentarze i riposty. Genialna książka.

#Wyzwanie LC 2023 na październik : Przeczytam książkę autora, którego polecili mi inni czytelnicy.
Książka polecona przez koleżankę.
Napisana w zabawny sposób. Autorka ma specyficzny humor, ale mi się podobało.
Sytuacje z "życia wzięte", każdy rodzic ma też w swoim życiu nieraz zabawne momenty lub kiedy "ręce opadają".
Polecam.

#Wyzwanie LC 2023 na październik : Przeczytam książkę autora, którego polecili mi inni czytelnicy.
Książka polecona przez koleżankę.
Napisana w zabawny sposób. Autorka ma specyficzny humor, ale mi się podobało.
Sytuacje z "życia wzięte", każdy rodzic ma też w swoim życiu nieraz zabawne momenty lub kiedy "ręce opadają".
Polecam.

Już od kilku osób słyszałam, ze warto przeczytać te książkę bo można się fajnie pośmiać. Za namową znajomych sięgnęłam w końcu po nią.
Myślałam, że jest to taka typowa obyczajówka a tu się okazało, że jest to zbiór felietonów matki Polki , która posiada kilkoro dzieci i opisuje swoje życie w zabawny, humorystyczny sposób. Czyta się je fajnie bo są z humorem i można się pośmiać ale raczej dla mnie to jest taka pozycja typowo jako odskocznia od ambitniejszych pozycji. Jeśli chce się odpocząć i poczytać coś bez większego wytężenia umysłu to jak najbardziej polecam.
Mnie osobiście ten zbiór opowiadań nie porwał i jakoś nie zrobił na mnie piorunującego wrażenia. Jedyne co przypadło mi do gustu to opowiadania o porodach bo sama pracuje w szpitalu ginekologiczno położniczym wiec fajnie było poczytać o tym jak pewne sytuacje odbierane są z
Punktu widzenia pacjentki a nie personelu. To akurat bardzo mi bliskie wiec czytałam z zainteresowaniem. Cała reszta fajna ale bez większego zachwytu.

Już od kilku osób słyszałam, ze warto przeczytać te książkę bo można się fajnie pośmiać. Za namową znajomych sięgnęłam w końcu po nią.
Myślałam, że jest to taka typowa obyczajówka a tu się okazało, że jest to zbiór felietonów matki Polki , która posiada kilkoro dzieci i opisuje swoje życie w zabawny, humorystyczny sposób. Czyta się je fajnie bo są z humorem i można się...

Zbiór felietonów, część znałam już z internetu, część była dla mnie zupełnie nowa, ale wszystkie przyniosły poprawę humoru i uśmiech w ponure dni.

Zbiór felietonów, część znałam już z internetu, część była dla mnie zupełnie nowa, ale wszystkie przyniosły poprawę humoru i uśmiech w ponure dni.

Od momentu zobaczenia jednego z cytatów na forum, stwierdziłam, że to mój must have na półce do przeczytania. Nie żałuję, nie zawiodłam się. W cudowny sposób opisane życie codzienne oraz problemy z którymi boryka się każdy z nas. Dzięki tej książce każdy, ale to każdy może mianować się Nietypową Matką Polką. Polecam z czystym sumieniem.

Od momentu zobaczenia jednego z cytatów na forum, stwierdziłam, że to mój must have na półce do przeczytania. Nie żałuję, nie zawiodłam się. W cudowny sposób opisane życie codzienne oraz problemy z którymi boryka się każdy z nas. Dzięki tej książce każdy, ale to każdy może mianować się Nietypową Matką Polką. Polecam z czystym sumieniem.

Że pretenduję do miana ponuraka, podejrzewam, niestety, od dawna. Gdyby ktoś zapytał mnie, która z przeczytanych przeze mnie książek rozbawiła mnie najbardziej, odpowiedziałabym chyba, że żadna. Owszem, z uśmiechem wspominam pewien fragment powieści Franzena, w którym bohater, chcąc ukryć przed kochanką swój status matrymonialny, połyka obrączkę, a następnie musi zrobić wszystko, aby na czas ją wydalić – tak, by jej braku nie zauważyła żona, ale to tylko wyjątek potwierdzający regułę. A ta zakłada, że w relacji: ja-książka, pozostaję zwykle stoicko opanowana.  
Z nieukrywaną radością donoszę wszem i wobec, że ta czytelnicza równowaga została zachwiana i że w moim życiu pojawiła się wreszcie książka, nad którą porządnie pochichotałam! Mimo że ilość problemów, z którymi obecnie borykam się w życiu prywatnym, przewyższa poziom inflacji w Polsce i liczbę państw na kontynencie afrykańskim razem wzięte, rzeczywiście dzięki „Nietypowej Matce Polce” trochę się pośmiałam – a gdy piszę „uśmiech” nie mam na myśli tego straszliwego grymasu w stylu Wednesday z „Rodziny Addamsów”, a szczere rozbawienie.
Dodatkowym atutem tej książki (stanowiącej zbiór anegdotek z codziennego życia żony i matki czwórki chłopców, która wyemigrowała do UK) jest fakt, iż jej autorka to postać z wirtualnego „poletka” – wprawdzie nie zetknęłam się z jej osobą wcześniej, bo – jak to się fachowo teraz określa – nie stanowię grupy fokusowej, z myślą o której powstają jej posty, ale od zawsze wspieram i zawsze wspierać będę pisarzy, którzy do tego miana dojrzeli dzięki swoim blogom. Nietypowa Matka Polka pisze z lekkością, swadą i zacięciem, którego pozazdrościć mógłby jej niejeden hurtowo wydawany autor, i nawet jeśli sama najlepiej czuje się, publikując w internecie, nie mam wątpliwości, że odpowiednim miejscem dla kogoś o takiej skali pisarskiego talentu jest półka w księgarni/bibliotece.
A najlepiej by było, gdyby „Nietypowa Matka Polka”  była na podorędziu każdego. Bez względu na to, jaki poziom poczucia humoru samodeklarujesz, historyjki z życia, które przytacza autorka, potrafią zdziałać cuda – i na malutką chandrę, i na solidniejszego kalibru ból istnienia. Ale mogę nie być obiektywna – polubiłam autorkę i jej rodzinę na tyle, że już zakupiłam drugą część jej książki i troszkę sobie fantazjuję, jakby to cudownie było, gdyby w moim ponurym życiu pojawiła się osoba, która swoimi nietypowymi opowieściami rozbawiałaby mnie tak codziennie...

Że pretenduję do miana ponuraka, podejrzewam, niestety, od dawna. Gdyby ktoś zapytał mnie, która z przeczytanych przeze mnie książek rozbawiła mnie najbardziej, odpowiedziałabym chyba, że żadna. Owszem, z uśmiechem wspominam pewien fragment powieści Franzena, w którym bohater, chcąc ukryć przed kochanką swój status matrymonialny, połyka obrączkę, a następnie musi zrobić...

Zbiór śmiesznych anegdot. Niektóre trafione w punkt, inne średnio ciekawe. Dla osób z poczuciem humoru i wesołą gromadką dzieci . Bardzo szybko się czyta, każdy rozdział to tak naprawdę inna historia.

Zbiór śmiesznych anegdot. Niektóre trafione w punkt, inne średnio ciekawe. Dla osób z poczuciem humoru i wesołą gromadką dzieci . Bardzo szybko się czyta, każdy rozdział to tak naprawdę inna historia.

Książka jest zbiorem opowiastek, anegdotek z życia Autorki okraszonych niebanalnym humorem i dystansem zarówno do siebie jak i do opisywanej rzeczywistości. Bardzo przyjemna lektura na jedno popołudnie.

Książka jest zbiorem opowiastek, anegdotek z życia Autorki okraszonych niebanalnym humorem i dystansem zarówno do siebie jak i do opisywanej rzeczywistości. Bardzo przyjemna lektura na jedno popołudnie.

Lekka, dowcipna, poprawiająca humor

Lekka, dowcipna, poprawiająca humor