Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja pierwsza przygoda z literaturą o tematyce erotycznej. Niestety nieudana. Przerwałam lekturę w połowie , gdyż książka w mojej opinii jest napisana tak "lekko" że aż nieprzyjemnie. Bohaterowie sami nie wiedzą czego chcą, dialogi jakby powtarzały się w kółko. Nie polecam.

Moja pierwsza przygoda z literaturą o tematyce erotycznej. Niestety nieudana. Przerwałam lekturę w połowie , gdyż książka w mojej opinii jest napisana tak "lekko" że aż nieprzyjemnie. Bohaterowie sami nie wiedzą czego chcą, dialogi jakby powtarzały się w kółko. Nie polecam.

Książka przedstawia historię dwojga ludzi - więźniów obozu koncentracyjnego. Brakuje w tej pozycji jakiś konkretnych informacji, jakiejś głębi. Autorka jak dla mnie nie dość dostatecznie pogłębiła wiedzę historyczną lub po prostu nie umiała jej przekazać , lub tak abym czuła się usatysfakcjonowana. "Tatuażysta z Auschwitz" napisany jest językiem prostym, nie wymagających specjalnych kompetencji. Szybko się czyta, akcja toczy się w mgnieniu oka. Brak tła historycznego, żałuję że Morris nie sięgnęła do innych źródeł, żeby opowieść była bogatsza, pełniejsza.
Główny bohater - Lale - przedstawiony jest w sposób wyidealizowany, jednakże z racji tego , że to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami zasługuje na szacunek. Autorka używa takiego języka, który nie pasuje według mnie do literatury obozowej. Dlatego też określiłabym tę pozycję jako lekką...Dla każdego kto chce zgłębić wiedzę na temat holokaustu - odradzam , dla tych którzy poszukują historii miłosnej będzie to idealna lektura.

Książka przedstawia historię dwojga ludzi - więźniów obozu koncentracyjnego. Brakuje w tej pozycji jakiś konkretnych informacji, jakiejś głębi. Autorka jak dla mnie nie dość dostatecznie pogłębiła wiedzę historyczną lub po prostu nie umiała jej przekazać , lub tak abym czuła się usatysfakcjonowana. "Tatuażysta z Auschwitz" napisany jest językiem prostym, nie wymagających...

Nie wiem czy zawiłość historii mi odpowiadała. Przypuszczam , że byłoby lepiej gdyby autor poprzestał na jednym tomie.

Nie wiem czy zawiłość historii mi odpowiadała. Przypuszczam , że byłoby lepiej gdyby autor poprzestał na jednym tomie.

Zdania co do książki są podzielone. Mnie wciągnęła od samego początku, w środku miałam uczucie lekkiego zniecierpliwienia, ale minęło dosyć szybko by przy końcu zaserwować sporą dawkę emocji. Ktoś powie, że historia przekombinowana , może nieprawdopodobna, ale ja jestem na TAK! Intryga totalnie mnie wciągnęła.

Zdania co do książki są podzielone. Mnie wciągnęła od samego początku, w środku miałam uczucie lekkiego zniecierpliwienia, ale minęło dosyć szybko by przy końcu zaserwować sporą dawkę emocji. Ktoś powie, że historia przekombinowana , może nieprawdopodobna, ale ja jestem na TAK! Intryga totalnie mnie wciągnęła.

To czego mi brakowało to przede wszystkim akcja. Jakoś tak za mało dzieje się w tej książce. Przynajmniej dla mnie. I zakończenie. Niestety w mojej ocenie bez szału.

To czego mi brakowało to przede wszystkim akcja. Jakoś tak za mało dzieje się w tej książce. Przynajmniej dla mnie. I zakończenie. Niestety w mojej ocenie bez szału.

Mimo, że to moja pierwsza przygoda z tą autorką, uważam ją za udaną. Książka przysporzyła mi trochę wzruszeń co do mnie wręcz niepodobne ! Polecam

Mimo, że to moja pierwsza przygoda z tą autorką, uważam ją za udaną. Książka przysporzyła mi trochę wzruszeń co do mnie wręcz niepodobne ! Polecam

Fabuła rozciągnięta do granic możliwości, dopiero pod koniec książki zaczyna coś się "dziać". Zakończenie nie zaskakuje tak bardzo, trudno też polubić główną bohaterkę.

Fabuła rozciągnięta do granic możliwości, dopiero pod koniec książki zaczyna coś się "dziać". Zakończenie nie zaskakuje tak bardzo, trudno też polubić główną bohaterkę.

Dla mnie to bardzo niewygodna książka. Łatwo jest mi identyfikować się z bohaterami, wystarczy kilka podobieństw i już czuję, ze narrator częściowo oddaje moje emocje. Tutaj opowieści przywołały demony przeszłości, które zapewne tkwią w każdym z nas. Gorycz, którą kipi ta książka i pewna niemoc, na szczęście dla autorki z biegiem lat się „rozmywają”. Nie sposób jednak nie mieć wrażenia, że to co pisze M. jest selektywnie zapamiętaną, częścią pewnej całości (tą negatywną). W ten sposób łatwiej było mi myśleć o tej opowieści, by stała się nieco bardziej przyswajalna. Nie lubię książek, które wprowadzają mnie w stan bezradności i drugi raz nie naraziłabym się na tak trudną drogę. Czy zamiarem autorki miało być to, że czytelnik z ubłaganiem czeka dla niej lepszego losu? Inaczej mówiąc ; czeka na to, aż droga przez mękę się skończy? Jeśli tak, to brawo za konsekwencję w realizacji planu…
Kilka słów o stylu: Przyzwyczajałam się do niego przez cały czas lektury i muszę przyznać, że płynność w odbiorze uzyskałam mniej więcej na 90-tej stronie… trochę późno, może jednak nie najgorzej. W tym miejscu wyszłam też z totalnego przytłoczenia, na co bardzo czekałam. Dla mnie wrażenia są wciąż dwojakie i trudne do zdefiniowania.
Kilka słów o stylu : Momentami to co wyczynia M. z językiem i słowami jest godne podziwu, tworzy ona niebanalne przenośnie i wtrąca do swojej opowieści odrobinę magii. Podkreśliłabym tu słowo „momentami”, ponieważ te wszystkie zabiegi wymagają skupienia i na dłuższą metę mogą stawać się meczące.

Dla mnie to bardzo niewygodna książka. Łatwo jest mi identyfikować się z bohaterami, wystarczy kilka podobieństw i już czuję, ze narrator częściowo oddaje moje emocje. Tutaj opowieści przywołały demony przeszłości, które zapewne tkwią w każdym z nas. Gorycz, którą kipi ta książka i pewna niemoc, na szczęście dla autorki z biegiem lat się „rozmywają”. Nie sposób jednak nie...