Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z ogromną przyjemnością wracam do tekstu o jednym z najbardziej znanych polskich dramatów narodowych. Esej Boya zawsze czytam z uśmiechem, gdyż jest kopalnią anegdot o młodopolskim Krakowie, jego mieszkańcach, samym Wyspiańskim oraz jego, jak na tamten czas, odważnym, gburowatym i wręcz skandalicznym dramacie. "Plotka" powstała ponad 20 lat po weselu Lucjana Rydla i jest literackim ukłonem wobec wszystkich gości, którzy bawili się w roku 1900 w Bronowicach. Jak wspomina Boy, teatralna premiera dramatu (1901) wywołała w Krakowie głośny skandal obyczajowy. Niby w krzywym zwierciadle ówcześni krakowianie zobaczyli na scenie siebie samych, i to na dodatek w rolach wielce niebywałych! Rozlane publicznie ich spotęgowane wady, przyzwyczajenia, przywileje, poglądy i przekonania zmąciły powierzchowny towarzyski spokój i ogładę. Trzeba zaznaczyć, że wtedy w Krakowie artyści i ludzie wyższych sfer się znali i doskonale potrafili wychwycić wszelkie aluzje i porównania do postaci dramatu. Wyspiański wbił szpilę wszystkim tym, którzy odpowiedzialni byli za stagnację, zastrupienie i pasywne postawy. Były konsternacje, niesmak, obraza i pretensje (wówczas sam Lucjan Rydel obraził się na Wyspiańskiego). Z czasem zainteresowanie ogółu badaczy kultury i literatury skierowało się w stronę ideologicznych i patriotycznych znaczeń dramatu i pomału zaczęto zapominać o tym, kogo tak naprawdę utwór portretował. I tutaj właśnie wkroczył Boy-Żeleński z "Plotką o Weselu" i przypomniał rzeczywistych krakowsko-bronowickich weselników.

Z ogromną przyjemnością wracam do tekstu o jednym z najbardziej znanych polskich dramatów narodowych. Esej Boya zawsze czytam z uśmiechem, gdyż jest kopalnią anegdot o młodopolskim Krakowie, jego mieszkańcach, samym Wyspiańskim oraz jego, jak na tamten czas, odważnym, gburowatym i wręcz skandalicznym dramacie. "Plotka" powstała ponad 20 lat po weselu Lucjana Rydla i jest...

21/52/18 Maurice Maeterlinck, Niebieski ptak
Moje trzecie spotkanie z tym utworem. Dramat ten można odczytywać na wielu płaszczyznach - jako typową baśń, gdzie magia i sen prowadzą czytelnika po zakamarkach nierealnego świata oraz jako utwór metaforyczny, który ukazuje losy ludzkich jednostek w radzeniu sobie w realnym życiu.
Każdy z nas jest Meaterlinckowskim bohaterem - Jasiem lub Małgosią - i dawno temu wyruszył w swoją podróż życia. Każdy z nas jest na innym etapie, posiada inne doświadczenia, wnioski i opinie, kieruje się najlepszymi dla siebie wyznacznikami istnienia. Można by było powiedzieć: jedno źródło - różne drogi - wspólny cel. Dla wszystkich.
A co z tytułowym niebieskim ptakiem? Każdy z nas wyobraża go sobie na swój własny sposób i na swój własny sposób go szuka. Lecz czy odnajduje? To już zależy od nas samych.

21/52/18 Maurice Maeterlinck, Niebieski ptak
Moje trzecie spotkanie z tym utworem. Dramat ten można odczytywać na wielu płaszczyznach - jako typową baśń, gdzie magia i sen prowadzą czytelnika po zakamarkach nierealnego świata oraz jako utwór metaforyczny, który ukazuje losy ludzkich jednostek w radzeniu sobie w realnym życiu.
Każdy z nas jest Meaterlinckowskim bohaterem -...