Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fenomenalne opowiadania pisane wybitnym językiem. Różnorodne opowieści nie zamykające się w jednym gatunku, zagadkowe, zmuszające do reflekcji, nieszablonowe i przede wszystkim wciągające. Opisywane historie zapadają w pamięć, a dzięki stylowi autora możemy przenieść się w samo serce opowieści. Każda historia ma swój osobisty klimat, od którego nie można sie oderwać. Polecam każdemu, kto szuka wybitnej, niebanalnej literatury.

Fenomenalne opowiadania pisane wybitnym językiem. Różnorodne opowieści nie zamykające się w jednym gatunku, zagadkowe, zmuszające do reflekcji, nieszablonowe i przede wszystkim wciągające. Opisywane historie zapadają w pamięć, a dzięki stylowi autora możemy przenieść się w samo serce opowieści. Każda historia ma swój osobisty klimat, od którego nie można sie oderwać....

bardzo bliska mojemu sercu i niezwykle osobista. autorka pozwala nam wejść w umysł osoby będącej w głębokiej depresji i zrobiła to naprawdę dobrze, aż niewiarygodnie dobrze.

bardzo bliska mojemu sercu i niezwykle osobista. autorka pozwala nam wejść w umysł osoby będącej w głębokiej depresji i zrobiła to naprawdę dobrze, aż niewiarygodnie dobrze.

powiem tak: myślałam, że nigdy żadna książka mnie nie wystraszy. zmienilam zdanie.

powiem tak: myślałam, że nigdy żadna książka mnie nie wystraszy. zmienilam zdanie.

czytam sobie po łebka, ale nadal cudowna.

czytam sobie po łebka, ale nadal cudowna.

najnudniejszy i najbardziej schematyczny murakami

najnudniejszy i najbardziej schematyczny murakami

Z początku sięgając po tę powieść czułam się przytłoczona. Wpadłam w wir nowego świata, którego nie znałam. Świat w niej tak dokładnie i starannie zbudowany, najpierw mnie odrzucił. Nie mogłam się odnaleźć. Odłożyłam tę historię, by po jakimś roku znów ciekawa po nią sięgnąć. To była naprawdę dobra decyzja! Im dalej się w nią zagłębiałam, tym moja miłość do tej powieści rosła. Pojęcia takie jak Sajon, syndykat czy chałturzenie stawały się coraz bardziej jasne. Niebywale mnie wciągnęła. Pokochałam tę historię, jak i świat jasnowidzów. Nie mogłam się od niej oderwać, a po skończeniu lektury co sił w nogach pobiegłam do księgarni po drugi tom. Polecam ją absolutnie każdemu, kto ma ochotę na wciągnięcie się w nowy świat.

Z początku sięgając po tę powieść czułam się przytłoczona. Wpadłam w wir nowego świata, którego nie znałam. Świat w niej tak dokładnie i starannie zbudowany, najpierw mnie odrzucił. Nie mogłam się odnaleźć. Odłożyłam tę historię, by po jakimś roku znów ciekawa po nią sięgnąć. To była naprawdę dobra decyzja! Im dalej się w nią zagłębiałam, tym moja miłość do tej powieści...

Na początku nie mogłam się wciągnąć w historie, lecz im więcej stron przeczytałam, tym moja miłość do tej cudownej książki rosła. Klimat stworzony przez Murakami'ego jest niepowtarzalny. Nie mam zastrzeżeń do niczego. Było to moje pierwsze zetknięcie z autorem i zdecydowanie mogę powiedzieć, że udane. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejną powieść jego autorstwa.

Na początku nie mogłam się wciągnąć w historie, lecz im więcej stron przeczytałam, tym moja miłość do tej cudownej książki rosła. Klimat stworzony przez Murakami'ego jest niepowtarzalny. Nie mam zastrzeżeń do niczego. Było to moje pierwsze zetknięcie z autorem i zdecydowanie mogę powiedzieć, że udane. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejną powieść jego autorstwa.

Przegenialna, nic więcej do powiedzenia nie mam. Pozycja obowiązkowa.

Przegenialna, nic więcej do powiedzenia nie mam. Pozycja obowiązkowa.

Generalnie książka napisana jest bardzo prostym i przystępnym językiem, a także to bardzo prosta historia. Jednak jest w niej coś co przyciąga i pochłania. Przeczytałam ją w podajże dwa dni, więc szybko przez nią przeleciałam. Genialni bohaterowie według mnie, chociaż jak niektórzy już zauważyli Klucha i Alaska do złudzenia przypominają Margo i Quentina. Bardzo podobny motyw tajemniczości dziewczyn oraz nudnych chłopców, z jeszcze nudniejszymi życiami. Książka od połowy odrobinę zmienia klimat. Zakończenie to nic specjalnego, mogło to skończyć się o wiele ciekawiej. Jednak jest to książka ciepła i przyjemna do przeczytania.

Generalnie książka napisana jest bardzo prostym i przystępnym językiem, a także to bardzo prosta historia. Jednak jest w niej coś co przyciąga i pochłania. Przeczytałam ją w podajże dwa dni, więc szybko przez nią przeleciałam. Genialni bohaterowie według mnie, chociaż jak niektórzy już zauważyli Klucha i Alaska do złudzenia przypominają Margo i Quentina. Bardzo podobny...

Jest to najpiękniejsza książka jaką w całym swoim życiu przeczytałam. Po skończeniu czytania byłam na skraju załamania psychicznego. Jeszcze nigdy po przeczytaniu żadnej książki nie siedziałam bezczynnie, patrząc się pustym, bezbarwnym wzrokiem na ściane, rozmyślając tylko o tym co się wydarzyło. Pochłonęłam tę powieść w zaledwie 2 dni, i dopiero teraz uświadomiłam sobie jak bardzo tego żałuję. Chciałabym żeby ta powieść nigdy się nie skończyła. Żebym czytała ją przez cały czas a jej by nie ubywało. Nie wiem czy mam kochać czy nienawidzić Pani Rowell za to co stworzyła. Dzięki tej książce inaczej zaczęłam patrzeć na świat. Jest to wspaniała opowieść o nieidealnej miłości. O przeciwnościach losu. O cierpieniu, smutku, radości. Bo to nie jest zwykła powieść... To jest powieść na cały regulator.

Jest to najpiękniejsza książka jaką w całym swoim życiu przeczytałam. Po skończeniu czytania byłam na skraju załamania psychicznego. Jeszcze nigdy po przeczytaniu żadnej książki nie siedziałam bezczynnie, patrząc się pustym, bezbarwnym wzrokiem na ściane, rozmyślając tylko o tym co się wydarzyło. Pochłonęłam tę powieść w zaledwie 2 dni, i dopiero teraz uświadomiłam sobie...

Uważam że książka zasługuje na same pochwały, może za wyjątkiem stylu pisania autorki. Bardzo spodobał mi się pomysł na sam pomysł o schronieniu się w supermarkecie i tam nauczyć się żyć. Pani Emmy bardzo dobrze wykreowała bohaterów. Każdy z nich ma odmienne osobowości i poglądy na różne sprawy. Bardzo dobrze opisała cały proces jak postacie wydoroślałą na naszych oczach. Tylko niestety cała książka jest napisana bardzo, ale to bardzo prostym językiem co naprawdę zniechęca do przeczytania. Kawał dobrej historii został prosto napisany. Mam nadzieje że w następnych tomach będzie lepiej. Jednak wybaczam pani Laybourne ponieważ trzeba mieć naprawdę kawał wyobraźni żeby napisać coś takiego. Książka jest przeznaczona dla tych starszych czytelników bo gdzie nie gdzie było trochę przeklinania i scen dla starszych. Jeśli chodzi o wygląd oraz wydanie książki jest ono genialne. W każdym dolnym roku kartki jest napisane ile dni spędzili już w supermarkecie oraz mapka samego sklepu co naprawdę bardzo pomaga czytelnikowi w zrozumieniu i połapaniu się w toczącej się akcji.
Narratorem powieści jest 17 letni Dean, który wraz z bratem Aleksem znaleźli się w supermarkecie. Jest napisana w formie jakby Dean nam opowiadał następujące wydarzenia. W pewnych momentach uśmiałam się do łez, a w innych płakałam. Wszystkim starszym czytelnikom polecam tę książkę!

Uważam że książka zasługuje na same pochwały, może za wyjątkiem stylu pisania autorki. Bardzo spodobał mi się pomysł na sam pomysł o schronieniu się w supermarkecie i tam nauczyć się żyć. Pani Emmy bardzo dobrze wykreowała bohaterów. Każdy z nich ma odmienne osobowości i poglądy na różne sprawy. Bardzo dobrze opisała cały proces jak postacie wydoroślałą na naszych oczach....

Moje pierwsze spotkanie z tą książką było proste- wpadłam do księgarni i zaczęłam zachwycać się przepiękną okładką. Oprawa wizualna powieści zachęciła mnie do wgłębienia się porządnie w fabułę oraz do kupna książki. I jak równie genialna jest okładka tak również genialna jest sama opowieść, czyli to co w książkach jest najważniejsze. Kiedy zaczęłam czytać dosłownie nie mogłam się od niej oderwać. Wszystkie lekcje w szkole oraz każda chwila spędzona bez niej oznaczała rozmyślanie co potoczy się dalej w tej niesamowitej lekturze. Następne co mnie oczarowało w niej były rysunki. Ładne i straszne naraz. Z bohaterami zżyłam się bardzo mocno co jest plusem. Każda z postaci miała swój odmienny charakter. Niestety bohaterów było naprawę mało zważywszy na to że książka opowiada o zakładzie zamkniętych dla osób psychicznie chorych oraz tych którzy podobnie jak Julia stracili pamięć po wypadku. Szczególnie z postaci spodobała mi się Zofia Morulska która strasznie przypominała mi Effie z Igrzysk Śmierci. Pani Miszczuk z zawodu jest pielęgniarką więc wiedziała o czym pisze, opisując najróżniejsze choroby i dolegliwości. Niestety zakończenie Drugiej Szansy zostawiło dużo nowych pytań na które niezwłocznie chce poznać odpowiedzi. Ku nieszczęściu wszystkich fanów tej książki nie będzie drugiego tomu. Sama autorka powiedziała że nie miała i nie będzie mieć zamiaru pisać kontynuacji. Po przeczytaniu tak jak zazwyczaj po przeczytaniu dobrej książki - jedna wielka pustka w sercu.

Moje pierwsze spotkanie z tą książką było proste- wpadłam do księgarni i zaczęłam zachwycać się przepiękną okładką. Oprawa wizualna powieści zachęciła mnie do wgłębienia się porządnie w fabułę oraz do kupna książki. I jak równie genialna jest okładka tak również genialna jest sama opowieść, czyli to co w książkach jest najważniejsze. Kiedy zaczęłam czytać dosłownie nie...

Książka po prostu mnie urzekła. Fabuła jest oryginalna, nigdy wcześniej nie spotkałam się z opowieścią o przygodach młodych herosów. Bardzo podoba mi się cały obraz Obozu Herosów, oraz panujących tak zasadach. Pan Riordan piszę bardzo prostym językiem, dzięki czemu można wszystko zrozumieć. Jego opisy tak bardzo oddały cały klimat książki że nie zawaham się przyznać że jest to jeden z moich ulubionych autorów książek młodzieżowych.
Na podstawie książki powstał film. Jednakże po przeczytaniu książki i dowiedzeniu się iż wyszedł film nie posiadałam się z radości. Miałam nadzieję że ekranizacja będzie świetna tak jak sama książka. Jednakże strasznie się zawiodłam. Film kompletnie nie adaptował książki. Bohaterowie byli częściowo dobrze, jednakże zdziwiło mnie iż w książce nasz tytułowy Percy ma zaledwie 12 lat, a w filmie aktor wcielający się w rolę Jacksona wyglądał na przynajmniej 15 lat. Jeśli chodzi o okładki książek, w Polsce są dwie: Oryginalna oraz filmowa. Mi osobiście podoba się tylko i wyłącznie oryginalna, pewnie dlatego że nie mogę patrzeć na żadne okładki filmowe.

Książka po prostu mnie urzekła. Fabuła jest oryginalna, nigdy wcześniej nie spotkałam się z opowieścią o przygodach młodych herosów. Bardzo podoba mi się cały obraz Obozu Herosów, oraz panujących tak zasadach. Pan Riordan piszę bardzo prostym językiem, dzięki czemu można wszystko zrozumieć. Jego opisy tak bardzo oddały cały klimat książki że nie zawaham się przyznać że jest...

Moje pierwsze spotkanie z tą książką nie było za dobre. Przeczytałam pierwsze dwa rozdziały i jedna z głównym postaci bardzo mnie zniechęcała do czytania. Po trzy miesięcznej przerwie od tej książki, gdy zagłębiłam się w fabułę, nie mogłam się aż oderwać od tej książki. Na początku zarys historii bardzo był podobny do "Igrzysk Śmierci", co okazało się oklepanym pomysłem. Ale szczerze mówiąc nie zawiodłam się. Mogę nawet powiedzieć że Rywalki podobały mi się bardziej. Baśniowa opowieść o księciu i księżniczce, do której zmiesza się polityka, która wchodzi w skład naszego świata. Wspaniali bohaterowie, i wielka jedna walka o koronę. Książka wciąga na tyle że nie mogłam się od niej oderwałam dopóki nie przeczytałam ostatniego zadania w ostatnim tomie. Chyba nie muszę za bardzo rozwodzić się na temat okładki, ponieważ jest po prostu prześliczna! Wielki plus dla wydawnictwa za zachowanie oryginalnej okładki. Troszeczkę wkurzało mnie podczas czytania styl pisania Pani Cass. Piszę ona bardzo prostym językiem, i wkurzało mnie jak mało opisywała bohaterów co trochę przeszkadzało. Polecam ją absolutnie każdemu, chodziarz zdaje mi się to lektura bardziej dla dziewcząt. Porywająca historia Ameriki Singer która zostaje wybrana do Eliminacji! Seria ma łącznie 3 tomy (4 w przygotowaniach) oraz jeden dodatek już w Polsce! Jeśli zastanawiacie się lub wahacie przed jej kupnem nie zastanawiajcie się i kupujcie!

Moje pierwsze spotkanie z tą książką nie było za dobre. Przeczytałam pierwsze dwa rozdziały i jedna z głównym postaci bardzo mnie zniechęcała do czytania. Po trzy miesięcznej przerwie od tej książki, gdy zagłębiłam się w fabułę, nie mogłam się aż oderwać od tej książki. Na początku zarys historii bardzo był podobny do "Igrzysk Śmierci", co okazało się oklepanym pomysłem....

Piękna, wspaniała powieść dla fanów fantastyki. Książka opowiada o szesnastoletnim uczniu gimnazjum, Jack'u Swiftcie. Od dziecka wpajano mu, że kiedy się urodził miał chore serce i prawie umarł. Codziennie musiał zażywać specjalny specyfik na serce. Jednak pewnego dnia, Jack zapomina o zażyciu lekarstwa, jego spokojne i normalne życie przewraca się do góry nogami. Okazuje się powiem iż jest on potężnym dziedzicem gildi wojowników, którzy w obecnym świecie są na wymarciu. W między czasie w fabułę wpleciony jest wątek miłosny, który w tym przypadku pasuje perfekt. Książkę czyta się bardzo szybko, pomimo dość długich rozdziałów. Powieści "Dziedzic Wojowników" Pani Cindy Williams Chimy oceniam na 10/10 gwiazdek, gdyż uważam że nie było w niej nic, co zniechęcało by czytelnika.

Piękna, wspaniała powieść dla fanów fantastyki. Książka opowiada o szesnastoletnim uczniu gimnazjum, Jack'u Swiftcie. Od dziecka wpajano mu, że kiedy się urodził miał chore serce i prawie umarł. Codziennie musiał zażywać specjalny specyfik na serce. Jednak pewnego dnia, Jack zapomina o zażyciu lekarstwa, jego spokojne i normalne życie przewraca się do góry nogami. Okazuje...

Ziemię ogarnęły ciemności. Upadły państwa. Szpitale, szkoły i urzędy stoją puste. Nie działają telefony. Ulice pustoszą brutalne gangi. Ale największym postrachem nadal pozostają one- bezwzględni Najeźdźcy. Anioły. Niektóre niewyobrażalnie piękne, lecz inne piekielnie straszne jak wyjęte z najgorszego koszmaru. A wszystkie nadludzko potężne. Przez wieki modliliśmy się do nich o zdrowie i opiekę, teraz sieją śmierć i ból. Nikt nie wie z jakiej przyczyny zniszczyły nasz dotychczasowy świat. Nie wiadomo czemu zstąpiły na Ziemie.

Siedemnastoletnia Penryn wyrusza w desperackie poszukiwania siostry porwanej przez siejące spustoszenie Anioły. Jednak nie jest to możliwe bez czyjejś pomocy. Penryn decyduje się na zawzięcie sojuszu z jej największym wrogiem. Wspólnie przemierzają Kalifornie w desperackim pościgu za młodszą siostrzyczką głównej bohaterki.

Jest to jedna z moich ulubionych książek. Sam pomysł na apokalipse Aniołów jest genialne tak jak jego realizacja. Autorka od pierwszej strony wciąga nas to Świata Po. Akcja książki rozwija się na tyle szybko że siedzimy z zapartym tchem z książką na kolanach, z oszalałym sercem i adrenaliną buzującą w żyłach. Piękna, mroczna, niesamowita to słowa które cisną mi się na usta kiedy tylko myślami powracam do tej książki. Może samo wydanie książki nie powala ponieważ... no wiecie... śnieżnobiałe strony... Ale pomimo tego książka pięknie prezentuje się na półce. Okładka, jak dla mnie, nie oddaje tego mrocznego klimatu książki, jednakże bezprecedensowo każdy musi ją mieć!

Autorka oczarowała mnie pomysłowością. To chyba jedna z niewielu tak dobrze napisanych książek. Opisy są nie za długie, a autorka skupia uwagę na te ważniejsze rzeczy. Pani Ee świetnie stworzyła bohaterów oraz przebieg apokalipsy. Najlepsze Urban Fantasy jakie w całym swoim życiu czytałam!

Ziemię ogarnęły ciemności. Upadły państwa. Szpitale, szkoły i urzędy stoją puste. Nie działają telefony. Ulice pustoszą brutalne gangi. Ale największym postrachem nadal pozostają one- bezwzględni Najeźdźcy. Anioły. Niektóre niewyobrażalnie piękne, lecz inne piekielnie straszne jak wyjęte z najgorszego koszmaru. A wszystkie nadludzko potężne. Przez wieki modliliśmy się do...

Nie chcę się jakoś za bardzo rozpisywać o tej książce. Chce napisać tylko że jest to definitywnie moja ulubiona książka. A ogółem przy książkach nie płacze. Co ja mówię. Ja przy książkach nigdy nie płaczę. Ale przez ostatnie kilka stron nie umiałam przestać płakać. Jest to jedna z tych książek które zmieniają obraz na świat. Polecam to każdemu nie zważając na wiek i płeć. Jeśli jeszcze tego nie czytaliście, nie czekajcie i idźcie kupić!

Nie chcę się jakoś za bardzo rozpisywać o tej książce. Chce napisać tylko że jest to definitywnie moja ulubiona książka. A ogółem przy książkach nie płacze. Co ja mówię. Ja przy książkach nigdy nie płaczę. Ale przez ostatnie kilka stron nie umiałam przestać płakać. Jest to jedna z tych książek które zmieniają obraz na świat. Polecam to każdemu nie zważając na wiek i płeć....