Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://szortal.com/node/7005

http://szortal.com/node/7005

Świetna.

Świetna.

Zbiór dobrych i bardzo dobrych opowieści. Raczej bez słabych elementów, jeśli ktoś lubi fantastykę egzystencjalną. Ja nad duszę w dobrej opowieści jednak przedkładam ciało, co nie oznacza, abym uważał, że dobra opowieść duszy nie potrzebuje. Wszystko zależne jest od proporcji. Które z opowiadań w zbiorze wydały mi się najlepiej dobrane pod względem powyższych proporcji? "Blizny" Marka Zychli, "Witamy po reklamach" Jarosława Turowskiego, tytułowe "Człowiekiem jestem" Tomasza Zawady - to małe dzieła sztuki. Ale i pozostałym niczego nie brakuje.

Zbiór dobrych i bardzo dobrych opowieści. Raczej bez słabych elementów, jeśli ktoś lubi fantastykę egzystencjalną. Ja nad duszę w dobrej opowieści jednak przedkładam ciało, co nie oznacza, abym uważał, że dobra opowieść duszy nie potrzebuje. Wszystko zależne jest od proporcji. Które z opowiadań w zbiorze wydały mi się najlepiej dobrane pod względem powyższych proporcji?...

Kilka dobrych opowiadań. Może z trzy.

Kilka dobrych opowiadań. Może z trzy.

Nie będzie to jedna z moich ulubionych książek mojego ulubionego pisarza. Odkładam ją na półkę z tymi, które musiałem przeczytać tylko dlatego, że napisał je Stephen King - niezmiennie z drżącą niecierpliwością na kolejne, które wkrótce nabędę, a które przyniosą mi tyle wrażeń, co "Miasteczko Salem", "Smętarz zwieżąt", "Lśnienie" czy "To".

Nie będzie to jedna z moich ulubionych książek mojego ulubionego pisarza. Odkładam ją na półkę z tymi, które musiałem przeczytać tylko dlatego, że napisał je Stephen King - niezmiennie z drżącą niecierpliwością na kolejne, które wkrótce nabędę, a które przyniosą mi tyle wrażeń, co "Miasteczko Salem", "Smętarz zwieżąt", "Lśnienie" czy...

Treść nadal na poziomie satysfakcjonującym, choć bardziej dzięki wywiadom, niż opowiadaniom. Opowiadania tym razem o niższej jakości niż w numerze poprzednim, przynajmniej po części: ratują sytuację teksty Bartosza Orlewskiego czy Michała Stonawskiego. Do tego dochodzi gorszy format, diabelnie mała czcionka, z powodu której nie dałem rady przebrnąć w stosownie krótkim czasie, brak numeracji stron, czy spisu treści, oraz chyba najpodlejszy gatunek papieru. Reasumując, jest co poprawiać.

Treść nadal na poziomie satysfakcjonującym, choć bardziej dzięki wywiadom, niż opowiadaniom. Opowiadania tym razem o niższej jakości niż w numerze poprzednim, przynajmniej po części: ratują sytuację teksty Bartosza Orlewskiego czy Michała Stonawskiego. Do tego dochodzi gorszy format, diabelnie mała czcionka, z powodu której nie dałem rady przebrnąć w stosownie krótkim...

Trzyma bardzo wysoki poziom. Nawet mimo kilku słabszych elementów, jak to w każdej antologii. Świetny tematyczny pomysł i bardzo dobre wykonanie.

Trzyma bardzo wysoki poziom. Nawet mimo kilku słabszych elementów, jak to w każdej antologii. Świetny tematyczny pomysł i bardzo dobre wykonanie.

Bardzo dobry numer. Mnóstwo świetnych tekstów.

Bardzo dobry numer. Mnóstwo świetnych tekstów.

Trzyma formę. Kolejne części kupię i przeczytam na bank.

P.S.
Ruskie pisać potrafią.

Trzyma formę. Kolejne części kupię i przeczytam na bank.

P.S.
Ruskie pisać potrafią.

Tak. Pilipiuk niejakubowy, to zdecydowanie Pilipiuk-pisarz, nie Pilipiuk-grafoman.

Tak. Pilipiuk niejakubowy, to zdecydowanie Pilipiuk-pisarz, nie Pilipiuk-grafoman.