Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kurcze! Chyba wreszcie poznałem autora, który dokładnie wie, czego od kryminałów oczekuję.

Kurcze! Chyba wreszcie poznałem autora, który dokładnie wie, czego od kryminałów oczekuję.

http://szortal.com/node/7005

http://szortal.com/node/7005

Świetna.

Świetna.

Fajnie, że jest Joe Hill. To tak, jakby było dwóch Stephenów Kingów a każdy był zupełnie inny i inną mi dawał grozę. Czego chcieć więcej?

Fajnie, że jest Joe Hill. To tak, jakby było dwóch Stephenów Kingów a każdy był zupełnie inny i inną mi dawał grozę. Czego chcieć więcej?

Zbiór dobrych i bardzo dobrych opowieści. Raczej bez słabych elementów, jeśli ktoś lubi fantastykę egzystencjalną. Ja nad duszę w dobrej opowieści jednak przedkładam ciało, co nie oznacza, abym uważał, że dobra opowieść duszy nie potrzebuje. Wszystko zależne jest od proporcji. Które z opowiadań w zbiorze wydały mi się najlepiej dobrane pod względem powyższych proporcji? "Blizny" Marka Zychli, "Witamy po reklamach" Jarosława Turowskiego, tytułowe "Człowiekiem jestem" Tomasza Zawady - to małe dzieła sztuki. Ale i pozostałym niczego nie brakuje.

Zbiór dobrych i bardzo dobrych opowieści. Raczej bez słabych elementów, jeśli ktoś lubi fantastykę egzystencjalną. Ja nad duszę w dobrej opowieści jednak przedkładam ciało, co nie oznacza, abym uważał, że dobra opowieść duszy nie potrzebuje. Wszystko zależne jest od proporcji. Które z opowiadań w zbiorze wydały mi się najlepiej dobrane pod względem powyższych proporcji?...

To jest moja subiektywna ocena. Książka jest przeciętna, przegadana, z gatunku "zabili go i uciekł". Tak, wiem, główny bohater to wampir, i nie tak łatwo go zatłuc, ale przeciw sobie ma taki samych jak i on, zaś sytuacje, opisy, zdarzenia układają się w jeden długi trakt, po którym zmierza superheros rodem z gry video, zaś naprzeciw siebie ma niekończącą się kolumnę wrogów do zabicia. Tylko, że powiedzieć o tychże wrogach "przeciwnicy", to tak jakby nazwać jamnika pierwszorzędnym sparingpartnerem dla pit bull teriera. Lektura powieści, w której bohatera zwyczajnie nie da się ukatrupić (co potwierdzają te momenty gdy już leży na deskach a mimo to za chwilę wstaje i kasuje tego z przeciwka) musi nużyć i mnie wynudziła do imentu.

To jest moja subiektywna ocena. Książka jest przeciętna, przegadana, z gatunku "zabili go i uciekł". Tak, wiem, główny bohater to wampir, i nie tak łatwo go zatłuc, ale przeciw sobie ma taki samych jak i on, zaś sytuacje, opisy, zdarzenia układają się w jeden długi trakt, po którym zmierza superheros rodem z gry video, zaś naprzeciw siebie ma niekończącą się kolumnę wrogów...

Kilka dobrych opowiadań. Może z trzy.

Kilka dobrych opowiadań. Może z trzy.

Nie będzie to jedna z moich ulubionych książek mojego ulubionego pisarza. Odkładam ją na półkę z tymi, które musiałem przeczytać tylko dlatego, że napisał je Stephen King - niezmiennie z drżącą niecierpliwością na kolejne, które wkrótce nabędę, a które przyniosą mi tyle wrażeń, co "Miasteczko Salem", "Smętarz zwieżąt", "Lśnienie" czy "To".

Nie będzie to jedna z moich ulubionych książek mojego ulubionego pisarza. Odkładam ją na półkę z tymi, które musiałem przeczytać tylko dlatego, że napisał je Stephen King - niezmiennie z drżącą niecierpliwością na kolejne, które wkrótce nabędę, a które przyniosą mi tyle wrażeń, co "Miasteczko Salem", "Smętarz zwieżąt", "Lśnienie" czy...