Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Maksimum fantastyki, jakie mogła nam zaserwować autorka, stąd taka wysoka ocena. Najciekawsza, zaraz po 'Dolinie Zagubionych', z całej serii.

Maksimum fantastyki, jakie mogła nam zaserwować autorka, stąd taka wysoka ocena. Najciekawsza, zaraz po 'Dolinie Zagubionych', z całej serii.

Ostatni tom o przygodach Sonei zaskakuje nas na każdym kroku. Możemy śledzić również losy jej syna, który dzięki swojej osobistej misji znajduje swoją miłość. Książka gruba, ale pochłania się ją w zastraszającym tempie, co częściowo zaskakuje czytelnika, ponieważ ja osobiście chciałem więcej i więcej...

Zdecydowanie można tę książkę polecić wszystkim fanatykom powieści fantasy i nie tylko, ponieważ każdy znajdzie kawałek swojego świata w tej książce

Ostatni tom o przygodach Sonei zaskakuje nas na każdym kroku. Możemy śledzić również losy jej syna, który dzięki swojej osobistej misji znajduje swoją miłość. Książka gruba, ale pochłania się ją w zastraszającym tempie, co częściowo zaskakuje czytelnika, ponieważ ja osobiście chciałem więcej i więcej...

Zdecydowanie można tę książkę polecić wszystkim fanatykom powieści...

Jedna z lepszych książek, jakie miałem okazje czytać w moim życiu. Zagadki, akcja, ekspresja oraz rozwiązywanie tych zagadek - czego można więcej chcieć od dobrej książki? Miazga!

Jedna z lepszych książek, jakie miałem okazje czytać w moim życiu. Zagadki, akcja, ekspresja oraz rozwiązywanie tych zagadek - czego można więcej chcieć od dobrej książki? Miazga!

Książka z bardzo zaskakującą fabułą oraz jeszcze bardziej zaskakującym zaskoczeniem. Są momenty, że po prostu chcesz samemu rozwiązać zagadkę, która jest ogólnym tematem książki a kiedy już sądzisz, że jesteś blisko to bardzo szybko dowiadujesz się, że jesteś w błędzie. Poszlaki, które negują się wzajemnie sprawiają, że przeczytasz tę książkę w pół dnia :)

Książka z bardzo zaskakującą fabułą oraz jeszcze bardziej zaskakującym zaskoczeniem. Są momenty, że po prostu chcesz samemu rozwiązać zagadkę, która jest ogólnym tematem książki a kiedy już sądzisz, że jesteś blisko to bardzo szybko dowiadujesz się, że jesteś w błędzie. Poszlaki, które negują się wzajemnie sprawiają, że przeczytasz tę książkę w pół dnia :)

Kilka opowiadań, więc na samym początku, przed zabraniem się za czytanie można od razu przypuścić, być pewnym, że nie wszystkie przypadną nam do gustu. Każde opowiadanie inne, każde z dreszczykiem, czyli to, czego od opowiadań z typu horroru się oczekuje.

Kilka opowiadań, więc na samym początku, przed zabraniem się za czytanie można od razu przypuścić, być pewnym, że nie wszystkie przypadną nam do gustu. Każde opowiadanie inne, każde z dreszczykiem, czyli to, czego od opowiadań z typu horroru się oczekuje.

Dobra. Powiedziałbym nawet, że bardzo dobra. Trzyma w napięciu, momentami zamykałem książkę tylko po to, żeby ochłonąć. A rzadko mi się to zdarza.

Dobra. Powiedziałbym nawet, że bardzo dobra. Trzyma w napięciu, momentami zamykałem książkę tylko po to, żeby ochłonąć. A rzadko mi się to zdarza.

Na początku mówię - Druga część? To może i film zrobią, bo pierwsza część była naprawdę spoko.
Niestety ta euforia była niedorzeczna i niepotrzebna. Fabuła ani nieciekawa, ani nie znowu taka nudna. Zakończenie jednak naprawdę słabe. Najpierw autorka zakopuje topór wojenny i dwie ex rywalki stają się najlepszymi przyjaciółkami tylko po to, żeby na koniec książki znowu się pokłóciły i to na dobre. Nonsens.

Na początku mówię - Druga część? To może i film zrobią, bo pierwsza część była naprawdę spoko.
Niestety ta euforia była niedorzeczna i niepotrzebna. Fabuła ani nieciekawa, ani nie znowu taka nudna. Zakończenie jednak naprawdę słabe. Najpierw autorka zakopuje topór wojenny i dwie ex rywalki stają się najlepszymi przyjaciółkami tylko po to, żeby na koniec książki znowu się...

Wzruszająca historia przeplatająca się humorem oraz smakiem dzieciństwa, którego tak bardzo głównemu bohaterowi brakuje, jednak on sam nie wie, że w istocie ten smak cały czas przeżywa. W trakcie trwania akcji książki główny bohater znajduje sobie przyjaciela, któremu zwierza się ze wszystkiego i Ten zostaje z nim do samego końca.
Bardzo trudno nie wzruszyć się taką historią.

Wzruszająca historia przeplatająca się humorem oraz smakiem dzieciństwa, którego tak bardzo głównemu bohaterowi brakuje, jednak on sam nie wie, że w istocie ten smak cały czas przeżywa. W trakcie trwania akcji książki główny bohater znajduje sobie przyjaciela, któremu zwierza się ze wszystkiego i Ten zostaje z nim do samego końca.
Bardzo trudno nie wzruszyć się taką historią.

Niestety tylko jedno opowiadanie przemówiło do mnie. 'Szepty dzieci mgły' okazały się czymś, co nakłoniło mnie do sięgnięcia po inne dzieła pani Canavan.

Niestety tylko jedno opowiadanie przemówiło do mnie. 'Szepty dzieci mgły' okazały się czymś, co nakłoniło mnie do sięgnięcia po inne dzieła pani Canavan.

Świetna. Jedna z najlepszych części książek o Harrym Potterze. Zabrakło trochę Rona, który przez cały czas trwania czytania książki obdarza nas swoim niesamowitym poczuciem humoru oraz entuzjazmem, które - moim zdaniem - stały się swego rodzaju ikoną filmów i książek o H. Potterze.

Świetna. Jedna z najlepszych części książek o Harrym Potterze. Zabrakło trochę Rona, który przez cały czas trwania czytania książki obdarza nas swoim niesamowitym poczuciem humoru oraz entuzjazmem, które - moim zdaniem - stały się swego rodzaju ikoną filmów i książek o H. Potterze.

Bardzo, bardzo, bardzo ciekawa!!! Książka pisana już nie tylko w sposób 'dla dzieci', bo i ja mając 19 lat czułem się bardzo blisko z tą książka podczas czytania. W przeciwieństwie do dwóch pierwszych części fabuła jest bardziej złożona, choć i tak uważam, że najciekawszy sposób pisania pani Rowling włożyła w 'Więźnia Azkabanu' oraz 'Insygnie Śmierci'.
Humor, za który bardzo pani Rowling dziękuję oraz wyraźny sposób ukazania nam jak bohaterowie zmieniają się na naszych oczach sprawia wrażenie, że my zmieniamy się razem z tymi bohaterami.

Bardzo, bardzo, bardzo ciekawa!!! Książka pisana już nie tylko w sposób 'dla dzieci', bo i ja mając 19 lat czułem się bardzo blisko z tą książka podczas czytania. W przeciwieństwie do dwóch pierwszych części fabuła jest bardziej złożona, choć i tak uważam, że najciekawszy sposób pisania pani Rowling włożyła w 'Więźnia Azkabanu' oraz 'Insygnie Śmierci'.
Humor, za który...

Zakończenie ciekawe, sprawiające, że chcesz więcej i więcej, ale wiesz, że to już koniec i właśnie na tym polega sens tej książki. Czujesz mega niedosyt, który towarzyszy Ci jeszcze przez długi czas po przeczytaniu 'Wielkiego Mistrza'.

Zakończenie ciekawe, sprawiające, że chcesz więcej i więcej, ale wiesz, że to już koniec i właśnie na tym polega sens tej książki. Czujesz mega niedosyt, który towarzyszy Ci jeszcze przez długi czas po przeczytaniu 'Wielkiego Mistrza'.

Na początku banalna, dopóki nie dojdziesz do ostatniej strony i nie powiesz - Już? Co dalej?
Te dwa odczucia przeplatane ze sobą sprawiły u mnie tak wielką ciekawość, że poszedłem i kupiłem pozostałe dwie części od razu i 'połknąłem' je w trzy dni.
Warto!

Na początku banalna, dopóki nie dojdziesz do ostatniej strony i nie powiesz - Już? Co dalej?
Te dwa odczucia przeplatane ze sobą sprawiły u mnie tak wielką ciekawość, że poszedłem i kupiłem pozostałe dwie części od razu i 'połknąłem' je w trzy dni.
Warto!

Mam wrażenie, że chyba dopiero podczas pisania tej książki autorka zrozumiała, że w książce coś MUSI SIĘ DZIAĆ. Pokazała bohaterów z trochę innej strony, poświęcenie dla miłości dwóch rywalizujących ze sobą istot, co wydaje się być trochę żenujące i zwyczajne, jednak sama walka, akcja ubarwiają sytuację, która dzieje się w książce.

Mam wrażenie, że chyba dopiero podczas pisania tej książki autorka zrozumiała, że w książce coś MUSI SIĘ DZIAĆ. Pokazała bohaterów z trochę innej strony, poświęcenie dla miłości dwóch rywalizujących ze sobą istot, co wydaje się być trochę żenujące i zwyczajne, jednak sama walka, akcja ubarwiają sytuację, która dzieje się w książce.

Po meganudnym 'Zmierzchu' pani Meyer zrobiła ten sam błąd. Identycznie nudna fabuła, główni bohaterowie mimo, że są zakochani w sobie rozmawiają ze sobą jakby byli dla siebie totalnie obcy. Autorka piszę w sposób, który sprawia, że podczas czytania prosisz Boga, ażeby ta książka się wreszcie skończyła. Ja przynajmniej miałem takie odczucie.

Po meganudnym 'Zmierzchu' pani Meyer zrobiła ten sam błąd. Identycznie nudna fabuła, główni bohaterowie mimo, że są zakochani w sobie rozmawiają ze sobą jakby byli dla siebie totalnie obcy. Autorka piszę w sposób, który sprawia, że podczas czytania prosisz Boga, ażeby ta książka się wreszcie skończyła. Ja przynajmniej miałem takie odczucie.

Niestety najnudniejsza część. Mam tutaj na myśli i książkę i film. Zero ekspresji ze strony głównych bohaterów, autorka nie podarowała nam ani grama humoru, co bardzo by się przydało. Jeśli starała się, aby ten humor gdzieś utkwić to niestety nie udało jej się to w ten sposób, aby to było 'zabawne'.

Niestety najnudniejsza część. Mam tutaj na myśli i książkę i film. Zero ekspresji ze strony głównych bohaterów, autorka nie podarowała nam ani grama humoru, co bardzo by się przydało. Jeśli starała się, aby ten humor gdzieś utkwić to niestety nie udało jej się to w ten sposób, aby to było 'zabawne'.

Zdecydowanie najciekawsza książka z całej sagi 'Zmierzch'. Wiele nowych postaci, wiele nowych mocy co sprawiło, że książka czytała się naprawdę lekko, łatwo i ciekawie. Starsze postaci ubarwione i nawet to, że jak zwykle dobro walczy ze złem pani Meyer pokazała wyjątkowo ciekawie. Polecam :)

Zdecydowanie najciekawsza książka z całej sagi 'Zmierzch'. Wiele nowych postaci, wiele nowych mocy co sprawiło, że książka czytała się naprawdę lekko, łatwo i ciekawie. Starsze postaci ubarwione i nawet to, że jak zwykle dobro walczy ze złem pani Meyer pokazała wyjątkowo ciekawie. Polecam :)

Jedna z najnudniejszych książek, jaką kiedykolwiek miałem okazję przeczytać

Jedna z najnudniejszych książek, jaką kiedykolwiek miałem okazję przeczytać