Jesteśmy społecznością, która kocha książki

książka w stylu Paulo Coelho (i do tego gorsza)

książka w stylu Paulo Coelho (i do tego gorsza)

„Blondynka” to smutna opowieść, w której MM jest towarem w patriarchalnym świecie.
W moim przypadku książka była zdecydowanie za długa (prawie 800 stron drobną czcionką) i męcząca. Z tego tylko wynika moja niższa ocena. Spora część tekstu to opisy wewnętrznych myśli MM, emocje i studium psychologiczne bohaterów, co też stanowi rdzeń tej powieści. Faktów jest proporcjonalnie mniej.

„Blondynka” to smutna opowieść, w której MM jest towarem w patriarchalnym świecie.
W moim przypadku książka była zdecydowanie za długa (prawie 800 stron drobną czcionką) i męcząca. Z tego tylko wynika moja niższa ocena. Spora część tekstu to opisy wewnętrznych myśli MM, emocje i studium psychologiczne bohaterów, co też stanowi rdzeń tej powieści. Faktów jest...

Kawałek Ziemi, który jest przedmiotem tego reportażu, to wspólny byt różnych narodowości, kultur i religii. Autor koncentruje się na przedstawieniu wynikających z tego złożonych konfliktów, głównie żydowsko-arabskiego, i to z różnych punktów widzenia. Reportaż ten jest ciekawy, wnikliwy i pozwala poczuć prawdziwą aurę "Świętej Ziemi".

Kawałek Ziemi, który jest przedmiotem tego reportażu, to wspólny byt różnych narodowości, kultur i religii. Autor koncentruje się na przedstawieniu wynikających z tego złożonych konfliktów, głównie żydowsko-arabskiego, i to z różnych punktów widzenia. Reportaż ten jest ciekawy, wnikliwy i pozwala poczuć prawdziwą aurę "Świętej Ziemi".

Książka nie przytłacza tekstem, jest pełna anegdot i ma pozytywny wydźwięk. Przyjemnie się ją czytało.

Książka nie przytłacza tekstem, jest pełna anegdot i ma pozytywny wydźwięk. Przyjemnie się ją czytało.

Książka napisana jest lekkim piórem i krótka. Główną jej osią jest stres pourazowy i związane z nim emocje. Wewnętrzne przeżycia bohaterów są dobrze uchwycone.
Książkę polecam głównie czytelnikom, które się z problemem stresu pourazowego jakimś cudem jeszcze nie spotkały i innym zainteresowanym tą tematyką.

Książka napisana jest lekkim piórem i krótka. Główną jej osią jest stres pourazowy i związane z nim emocje. Wewnętrzne przeżycia bohaterów są dobrze uchwycone.
Książkę polecam głównie czytelnikom, które się z problemem stresu pourazowego jakimś cudem jeszcze nie spotkały i innym zainteresowanym tą tematyką.

Książkę czytało mi się dobrze, ale nie wniosła nic nowego do mojego życia. Według mnie zawiera jedynie ogólniki. Myślę, że będzie fajnym, przystępnie napisanym pierwszym poradnikiem ekonomicznym dla dzieci w wieku szkolnym. Warto wiedzieć, że autor jest twórcą gry "Cashflow"- jak na razie nie miałam okazji jej wypróbować ale myślę, że jest ciekawą formą gry edukacyjnej.

Książkę czytało mi się dobrze, ale nie wniosła nic nowego do mojego życia. Według mnie zawiera jedynie ogólniki. Myślę, że będzie fajnym, przystępnie napisanym pierwszym poradnikiem ekonomicznym dla dzieci w wieku szkolnym. Warto wiedzieć, że autor jest twórcą gry "Cashflow"- jak na razie nie miałam okazji jej wypróbować ale myślę, że jest ciekawą formą gry...

Pozycja bardzo ładnie wydana. Jest sporo zdjęć, wycinków z gazet. Trochę tu wywiadu, trochę prywatnego dziennika Jandy. Książka raczej nie przynudzała. Polecam osobom, które są zainteresowane bliższym poznaniem Krystyny Jandy.

Pozycja bardzo ładnie wydana. Jest sporo zdjęć, wycinków z gazet. Trochę tu wywiadu, trochę prywatnego dziennika Jandy. Książka raczej nie przynudzała. Polecam osobom, które są zainteresowane bliższym poznaniem Krystyny Jandy.

Autor snuje swoje bardzo śmiałe interpretacje różnych wydarzeń przeszłych i teraźniejszych, jak i kreśli przyszłość. Książka sprawia wrażenie rzeczowej, popartej faktami i jedynej prawdy objawionej. Nie zostawia miejsca na odmienną ocenę. Czyta się ją bardzo przyjemnie, jednak trochę jest przegadana, wszelakie myśli są rozłożone na czynniki pierwsze i skrupulatnie wytłumaczone obrazowo na przykładach. Książka podaje gotowe odpowiedzi, nie wymaga od czytelnika większego skupienia. Napisana dla mas.
Polecam jako bazę do własnych przemyśleń.

Autor snuje swoje bardzo śmiałe interpretacje różnych wydarzeń przeszłych i teraźniejszych, jak i kreśli przyszłość. Książka sprawia wrażenie rzeczowej, popartej faktami i jedynej prawdy objawionej. Nie zostawia miejsca na odmienną ocenę. Czyta się ją bardzo przyjemnie, jednak trochę jest przegadana, wszelakie myśli są rozłożone na czynniki pierwsze i skrupulatnie...

Za mało skomplikowana. Treść zbyt rozciągnięta niewiele wnoszącą poezją, psychologią i nijakimi opisami. Książka raczej dla nastolatek.

Za mało skomplikowana. Treść zbyt rozciągnięta niewiele wnoszącą poezją, psychologią i nijakimi opisami. Książka raczej dla nastolatek.

Książka jest jak najbardziej aktualna, przemyślana i mądra. Niestety jest również zbyt naukowa i ciężka w czytaniu, wymaga skupienia i zastanowienia. Nie przeczytałam całości. Może kiedyś, gdy czasu będzie więcej, wczytam się w nią głębiej.
Jako lekturę filozoficzną jak najbardziej polecam, jako rozrywkę czy lekkie czytadło-nie.

Książka jest jak najbardziej aktualna, przemyślana i mądra. Niestety jest również zbyt naukowa i ciężka w czytaniu, wymaga skupienia i zastanowienia. Nie przeczytałam całości. Może kiedyś, gdy czasu będzie więcej, wczytam się w nią głębiej.
Jako lekturę filozoficzną jak najbardziej polecam, jako rozrywkę czy lekkie czytadło-nie.

Książka w dużym stopniu jest obyczajowa. Mamy bardzo rozbudowane dialogi i pełno szczególików. Za długa, męczy. Nie jest to lektura na jeden dzień. Nie zaskakuje.

Książka w dużym stopniu jest obyczajowa. Mamy bardzo rozbudowane dialogi i pełno szczególików. Za długa, męczy. Nie jest to lektura na jeden dzień. Nie zaskakuje.

Książka jest bardziej zbiorem anegdot niż powieścią. Dość krótka i niewymagająca. Napisana z humorem i optymizmem, przez co przyjemnie się ją czyta.

Książka jest bardziej zbiorem anegdot niż powieścią. Dość krótka i niewymagająca. Napisana z humorem i optymizmem, przez co przyjemnie się ją czyta.

Niby dobrze napisana, z humorem, oparta na faktach, dobrze odzwierciedla nasze społeczeństwo, ale ileż można czytać o kulcie religijnym. Dla mnie niemal 500 stron to zdecydowanie za wiele.

Niby dobrze napisana, z humorem, oparta na faktach, dobrze odzwierciedla nasze społeczeństwo, ale ileż można czytać o kulcie religijnym. Dla mnie niemal 500 stron to zdecydowanie za wiele.

Biografia interesującego człowieka, która została ukazana w niezwykle ciekawy sposób. Lekko się ją czyta. Zaciekawia, wciąga, aczkolwiek część akapitów przeczytałam bardzo pobieżnie (m.in. zasady działania i zamysł niektórych projektowanych maszyn). Tekst ma w końcu ponad 700 stron a doba tylko 24h.
Autor zdecydowanie godny polecenia.

Biografia interesującego człowieka, która została ukazana w niezwykle ciekawy sposób. Lekko się ją czyta. Zaciekawia, wciąga, aczkolwiek część akapitów przeczytałam bardzo pobieżnie (m.in. zasady działania i zamysł niektórych projektowanych maszyn). Tekst ma w końcu ponad 700 stron a doba tylko 24h.
Autor zdecydowanie godny polecenia.

Książka jest pięknie napisana, z wzniosłą i poetycką narracją. Znajdziemy w niej głównie pole do psychologiczno-filozoficznych rozważań. Zwolennicy wartkiej akcji mogą się natomiast rozczarować.
Głównym bohaterem jest tutaj zdecydowanie świat wewnętrzny narratorki (matki tytułowej Very), jej przeżycia, emocje, postrzeganie świata, relacje z innymi. Część akcji autorka umieściła w okresie wojny i przyodziała bohaterkę w traumatyczne doświadczenia wojenne.
Jednoosobowa narracja wykłada czytelnikowi życie postrzegane oczami duszy bohaterki, kontrastujące z obrazem jej życia widzianym z zewnątrz. Iluzja kłuje czytelnika w oczy.
Książka jest w swej wymowie współczesna. Mamy jedynie zmienne zewnętrzne, dyktowane przez czas i szerokość geograficzną, konwenanse i religie. Na okoliczności, które zastaliśmy, w pojedynkę nie mamy większego wpływu, natomiast Świat ma ogromną moc kształtowania Naszego Życia. A wybory bywają bolesne.

Książka jest pięknie napisana, z wzniosłą i poetycką narracją. Znajdziemy w niej głównie pole do psychologiczno-filozoficznych rozważań. Zwolennicy wartkiej akcji mogą się natomiast rozczarować.
Głównym bohaterem jest tutaj zdecydowanie świat wewnętrzny narratorki (matki tytułowej Very), jej przeżycia, emocje, postrzeganie świata, relacje z innymi. Część akcji autorka...

Filozofia zmieszana z biadoleniem, czarny humor, raczej mało ciekawe przemykające się fragmentarycznie tło społeczne i gospodarcze Francji. Sporo fragmentów tyczących się seksu, często niesmacznych-czy to ma być zachęta do lektury?. Wszystko przysłonięte depresyjną woalką.
Książka dobrze napisana, ale mnie nie uwiodła. Mężczyzna, w średnim wieku, i Francja dla domowników-nie moja bajka.
Powieść może raczej dla mężczyzn, zwłaszcza takich już na półmetku, i którym zbiera się na przewartościowywanie życia.
Oczywiście jest i zawarta smutna refleksja tycząca się tego naszego współczesnego świata.

Filozofia zmieszana z biadoleniem, czarny humor, raczej mało ciekawe przemykające się fragmentarycznie tło społeczne i gospodarcze Francji. Sporo fragmentów tyczących się seksu, często niesmacznych-czy to ma być zachęta do lektury?. Wszystko przysłonięte depresyjną woalką.
Książka dobrze napisana, ale mnie nie uwiodła. Mężczyzna, w średnim wieku, i Francja dla...

Nie zawsze lepiej tam gdzie nas nie ma.
Książka bardzo jest wciągająca i przystępna w czytaniu, mimo iż opisuje najzwyklejsze życie. Zawiera dużo ciekawych informacji i spostrzeżeń. Interesujące jest równoległe zestawienie życiorysów osób z siedmiu różnych zakątków świata. Porównujemy je z ósmym, naszym życiorysem. Ciekawe jaki życiorys Polki/Polaka zaserwowałby nam autor?

Nie zawsze lepiej tam gdzie nas nie ma.
Książka bardzo jest wciągająca i przystępna w czytaniu, mimo iż opisuje najzwyklejsze życie. Zawiera dużo ciekawych informacji i spostrzeżeń. Interesujące jest równoległe zestawienie życiorysów osób z siedmiu różnych zakątków świata. Porównujemy je z ósmym, naszym życiorysem. Ciekawe jaki życiorys Polki/Polaka zaserwowałby nam autor?

Mało ambitna. Z uproszczonym tokiem myślenia. Autorka umieściła źródła wszelakich problemów w traumach z dzieciństwa. Zakończenie nie zachwyciło.
Może być, ale nie rozumiem zachwytu nad książką.

Mało ambitna. Z uproszczonym tokiem myślenia. Autorka umieściła źródła wszelakich problemów w traumach z dzieciństwa. Zakończenie nie zachwyciło.
Może być, ale nie rozumiem zachwytu nad książką.

Powierzchowna, dla laika. Sporą część zajmują przepisy kulinarne i głównie to może skłonić do kupna tej książki.

Powierzchowna, dla laika. Sporą część zajmują przepisy kulinarne i głównie to może skłonić do kupna tej książki.

Książka jest mało wciągająca, szczególnie na początku. Przeczytałam do końca ze względu na interesującą mnie tematykę dzieci kwiatów, oświecenia i Indii. Bohaterów zaledwie dwóch, chwilami opisy są zbyt skrupulatne.
Pozornie nużąca, trochę jak nasze życie. Bez fajerwerków, zachwytów, budowania napięcia, zwrotów akcji. Bez powierzchowności.
Reportaż ok, analityczny, dość obiektywny, daje do myślenia, ale trochę topornie się czyta.

Książka jest mało wciągająca, szczególnie na początku. Przeczytałam do końca ze względu na interesującą mnie tematykę dzieci kwiatów, oświecenia i Indii. Bohaterów zaledwie dwóch, chwilami opisy są zbyt skrupulatne.
Pozornie nużąca, trochę jak nasze życie. Bez fajerwerków, zachwytów, budowania napięcia, zwrotów akcji. Bez powierzchowności.
Reportaż ok, analityczny, dość...