Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kilka dni temu (grudzień 2015) skończyłam czytać tę książkę po raz... kolejny. Mogłoby się wydawać, że wybitnie mnie zafascynowała, ale nie chodzi o to - za pierwszym razem nie mogłam zrozumieć, co dzieje się wokół Ruby i jej mocy, więc przerwałam lekturę i zaczęłam od początku.
Teraz przyszedł czas żeby odświeżyć sobie poprzednie części - w końcu czeka na mnie "Nigdy nie gasną". Muszę przyznać, że żałuję tego powrotu. Niewiele utworów potrafi zainteresować i wciągnąć ponownie, a "Mroczne umysły" do nich nie należą.
To, co zmieniło się najbardziej, to mój stosunek do bohaterów. Tym razem zdołałam polubić tylko jednego z nastolatków, który zresztą dostał rolę irytowania innych postaci, jak i czytelników - ale co poradzę? Drugą osobą, która nieco zyskała w moich oczach jest Suzume - kiedyś nie mogłam znieść tego, jak wszyscy wokół niej skaczą, teraz jest mi raczej obojętna. Jeśli chodzi o naszą naczelną parkę... lepiej będzie, jeśli się nie wypowiem.
Trudno mi teraz ocenić fabułę czy akcję, więc zostawiam ocenę z pierwszego razu.

Kilka dni temu (grudzień 2015) skończyłam czytać tę książkę po raz... kolejny. Mogłoby się wydawać, że wybitnie mnie zafascynowała, ale nie chodzi o to - za pierwszym razem nie mogłam zrozumieć, co dzieje się wokół Ruby i jej mocy, więc przerwałam lekturę i zaczęłam od początku.
Teraz przyszedł czas żeby odświeżyć sobie poprzednie części - w końcu czeka na mnie "Nigdy nie...