Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna część o Igorze i kolejny raz uznaję lekturę za świetną rozrywkę. Stałych czytelników zapewne nie muszę namawiać - dla Was info, że seria dalej trzyma poziom! Natomiast nowych czytelników odsyłam do pierwszej części, bo tak lepiej obserwuje się rozwój postaci. Jednak nie jest to obligatoryjne i można czytać każdą część z osobna ;)

Kolejna część o Igorze i kolejny raz uznaję lekturę za świetną rozrywkę. Stałych czytelników zapewne nie muszę namawiać - dla Was info, że seria dalej trzyma poziom! Natomiast nowych czytelników odsyłam do pierwszej części, bo tak lepiej obserwuje się rozwój postaci. Jednak nie jest to obligatoryjne i można czytać każdą część z osobna ;)

Dobrze, że wybrzmiało "jeżeli martwisz się, że sam/a możesz być psychopatą - to nie jesteś, bo psychopata nie odczuwa emocji". Inaczej, po kilku rozdziałach zaczęłabym się martwić. Przystępny język sprawia, że książka jest łatwa w odbiorze.

Dobrze, że wybrzmiało "jeżeli martwisz się, że sam/a możesz być psychopatą - to nie jesteś, bo psychopata nie odczuwa emocji". Inaczej, po kilku rozdziałach zaczęłabym się martwić. Przystępny język sprawia, że książka jest łatwa w odbiorze.

W moim odczuciu jest to bardziej psychologiczna książka niż kryminalna. Dosyć długo się rozkręca, ale koniec płynie bardzo szybko i niejako rekompensuje wolne tempo.
Btw, obecnie do dorwania tylko na rynku wtórnym.

W moim odczuciu jest to bardziej psychologiczna książka niż kryminalna. Dosyć długo się rozkręca, ale koniec płynie bardzo szybko i niejako rekompensuje wolne tempo.
Btw, obecnie do dorwania tylko na rynku wtórnym.

Seria z Zakrzewskim jest na poziomie zagranicznych kryminałów. Wciąga od samego początku i tajemnice rozwiewa dopiero w ostatnich zdaniach. Fantastyczna rozrywka!

Seria z Zakrzewskim jest na poziomie zagranicznych kryminałów. Wciąga od samego początku i tajemnice rozwiewa dopiero w ostatnich zdaniach. Fantastyczna rozrywka!

Przyznam, że w 1/3 chciałam odłożć tę książkę. Jakoś wolno się rozkręcała, a pojawiające się wątki wydawały mi się absurdalnie głupie. Jednak, po to sięga się po smut'a z fantazy! Od tej myśli, reszta poszła bardzo szybko i kac książkowy murowany.

Przyznam, że w 1/3 chciałam odłożć tę książkę. Jakoś wolno się rozkręcała, a pojawiające się wątki wydawały mi się absurdalnie głupie. Jednak, po to sięga się po smut'a z fantazy! Od tej myśli, reszta poszła bardzo szybko i kac książkowy murowany.

Dużo drastycznych opisów, wykorzystywania i patologicznych relacji. Nie zmienia to jednak faktu, że minęły dwa wieczory i książka przeczytana. To prawdziwe guilty pleasure.

Dużo drastycznych opisów, wykorzystywania i patologicznych relacji. Nie zmienia to jednak faktu, że minęły dwa wieczory i książka przeczytana. To prawdziwe guilty pleasure.

Dla kogoś, kto czytuje horrory i kryminały, ta książka wcale nie jest taka mocna. To jednak w głównej mierze erotyk. Czytało mi się to bardzo szybko i nie żałuję, że się za to zabrałam. Idę czytać drugą część ;)

Dla kogoś, kto czytuje horrory i kryminały, ta książka wcale nie jest taka mocna. To jednak w głównej mierze erotyk. Czytało mi się to bardzo szybko i nie żałuję, że się za to zabrałam. Idę czytać drugą część ;)

Jest to kolejna część pewnej historii - a dotyczy francuskiego policjanta, Martina.
Jest to kryminał. Zawiera sporo psychologicznych wątków. Zakończenie zaskakuje. Bohaterowie są ciekawi.
Jak dla mnie, to są składowe bardzo dobrej książki, którą czyta się całkiem szybko.

Jest to kolejna część pewnej historii - a dotyczy francuskiego policjanta, Martina.
Jest to kryminał. Zawiera sporo psychologicznych wątków. Zakończenie zaskakuje. Bohaterowie są ciekawi.
Jak dla mnie, to są składowe bardzo dobrej książki, którą czyta się całkiem szybko.

Zastanawiam się, jak ubrać w słowa i jak określić wyjątkowość tej książki. Bez dwóch zdań zasługuje na wysoką ocenę, gdyż jest nietypowa i czyta się ją w mig.
Mocno psychologiczne wątki. Ciekawy podział narracji. Zakończenie, które ciężko przewidzieć do ostatniej strony. Akcja, która rozpędza się i nie pozwala odłożyć książki na bok.
W trakcie miałam wątpliwości, czy to jednak nie będzie horror (przez zjawy itp). Jednak dla mnie ten zabieg okazał się ogromnym plusem. Tym wyjątkowym "czymś".
Generalnie, przeczuwam książkowego kaca!

Zastanawiam się, jak ubrać w słowa i jak określić wyjątkowość tej książki. Bez dwóch zdań zasługuje na wysoką ocenę, gdyż jest nietypowa i czyta się ją w mig.
Mocno psychologiczne wątki. Ciekawy podział narracji. Zakończenie, które ciężko przewidzieć do ostatniej strony. Akcja, która rozpędza się i nie pozwala odłożyć książki na bok.
W trakcie miałam wątpliwości, czy to...

Lekkie romansidełko, choć wcale nie takie krótkie. Z początku byłam nieco obrażona, że akcja nie tyczy się pięknej Italii, ale ostatecznie jestem zadowolona, że przeczytałam tę książkę.

Lekkie romansidełko, choć wcale nie takie krótkie. Z początku byłam nieco obrażona, że akcja nie tyczy się pięknej Italii, ale ostatecznie jestem zadowolona, że przeczytałam tę książkę.

To, co najbardziej podobało mi się w tej książce, to zwroty akcji. Niby spokojnie prowadzone śledztwo, a kilka razy myślałam, że to już koniec i gotowe rozwiązanie. Tymczasem, znów coś się zmieniało i zadziewało. Przyjemny kryminał choć tematyka ciężkawa.

To, co najbardziej podobało mi się w tej książce, to zwroty akcji. Niby spokojnie prowadzone śledztwo, a kilka razy myślałam, że to już koniec i gotowe rozwiązanie. Tymczasem, znów coś się zmieniało i zadziewało. Przyjemny kryminał choć tematyka ciężkawa.

Panie Carter, czy mógłby Pan szybciutko pisać kolejne tomy?
Zadziwia mnie, że autor wciąż potrafi tworzyć nowe historie i nie nudzić czytelnika. Kolejny tom serii i kolejny raz jestem zachwycona. Były momenty, że żałowałam, że nie da się czytać z zamkniętymi oczami (no, wyłączoną wyobraźnią). Myślę, że fanów detektywa Huntera nie muszę przekonywać ;)

Panie Carter, czy mógłby Pan szybciutko pisać kolejne tomy?
Zadziwia mnie, że autor wciąż potrafi tworzyć nowe historie i nie nudzić czytelnika. Kolejny tom serii i kolejny raz jestem zachwycona. Były momenty, że żałowałam, że nie da się czytać z zamkniętymi oczami (no, wyłączoną wyobraźnią). Myślę, że fanów detektywa Huntera nie muszę przekonywać ;)

Bardzo polityczna, bardzo szczera i całkiem brutalna część. Podobała mi się tak samo, jak poprzednie części ;)

Bardzo polityczna, bardzo szczera i całkiem brutalna część. Podobała mi się tak samo, jak poprzednie części ;)