Totentanz

Zwieńczenie cyklu CIENIE PRZESZŁOŚCI.
Creme de la creme..
Czyli ponad 600 stron rozkoszy kryminalnej z komisarzem Zakrzewskim na czele 🖤
Wśród młodzieży mnożą się samobójstwa..
Wrocławska policja znajduje zwłoki zamordowanych młodych kobiet..
Płatny zabójca rozwiązuje problemy w światku handlarzy narkotyków..
Cały cykl jest doskonały i czyta się te książki jednym tchem.
Ale tutaj.. tutaj mamy rozpuszczone włosy podzielone na trzy części.. każda z tych części wije się osobno.. dopiero po jakimś czasie autor łapie za grzebień i dokładnie je rozczesuje.. po kolei i dokładnie, aby uwydatnić każdy ich aspekt i odcień.. I dopiero wtedy powoli zaczyna splatać je w gruby warkocz, długi warkocz.. na końcu mocno związuje łącząc wszystkie wątki i pokazując prawdziwą fryzurę i prawdziwy obraz całego cyklu..

Zwieńczenie cyklu CIENIE PRZESZŁOŚCI.
Creme de la creme..
Czyli ponad 600 stron rozkoszy kryminalnej z komisarzem Zakrzewskim na czele 🖤
Wśród młodzieży mnożą się samobójstwa..
Wrocławska policja znajduje zwłoki zamordowanych młodych kobiet..
Płatny zabójca rozwiązuje problemy w światku handlarzy narkotyków..
Cały cykl jest doskonały i czyta się te książki jednym tchem....

Najlepsza część z trylogii.

Najlepsza część z trylogii.

Świetne zakończenie cyklu. Oczywiście można zgrzytać zębami na to, jak mało prawdopodobna jest ta historia. Ale za to jak rewelacyjnie się to czysta! No i jeśli autor od początku tak widział wątek braci - to wielkie brawa dla niego. Ja czułem duży niedosyt jeśli chodzi o ten wątek po pierwszej części.
Teraz podobnie czuję się jeśli chodzi o historię Parola - może znów będę pozytywnie zaskoczony (w końcu przede mną jeszcze dwie książki z komisarzem Zakrzewskim).

Świetne zakończenie cyklu. Oczywiście można zgrzytać zębami na to, jak mało prawdopodobna jest ta historia. Ale za to jak rewelacyjnie się to czysta! No i jeśli autor od początku tak widział wątek braci - to wielkie brawa dla niego. Ja czułem duży niedosyt jeśli chodzi o ten wątek po pierwszej części.
Teraz podobnie czuję się jeśli chodzi o historię Parola - może znów będę...

Książka jest przekombinowana, ale warto było przymknąć na to oko. Świetna fabuła, dobre zakończenie trylogii. Będę ją polecać każdemu!

Książka jest przekombinowana, ale warto było przymknąć na to oko. Świetna fabuła, dobre zakończenie trylogii. Będę ją polecać każdemu!

Daję 7, bo główny motyw jest jednak naciągany jak stringi Gessler, a nawiązanie do pierwszej części jest równie prawdopodobne co zrównoważony budżet pod rządami PISu. Niemniej cała trylogia palce lizać 😎

Daję 7, bo główny motyw jest jednak naciągany jak stringi Gessler, a nawiązanie do pierwszej części jest równie prawdopodobne co zrównoważony budżet pod rządami PISu. Niemniej cała trylogia palce lizać 😎

W kolejnej odsłonie Zakrzewski dostaje kilka kolejnych przymiotników . Egoista . Narcyz .Egocentryk . I już chyba wałek w łeb to za mało , próbowałabym przejechać go kosiarką . Tyle że w konwencji nieśmiertelności pana komisarza byłaby to próba od razu skazana na niepowodzenie .
Równie krzepko trzyma się antagonista ponurego gliny . Nie da się go zatłuc cegłówką , powiesić , zastrzelić, spalić...Chyba tylko dekapitacja została .
Kulinarnie książka to poświąteczny bigos , gdzie przy smyraniu po dnie garnka łyżką wypłynie znienacka skórka pomarańczy a gdy głębiej machniesz możesz natrafić nawet na ogon śledzia .Wszystko do gara i na duży ogień . Do czytania - czemu nie . Do biblioteczki na stałe - bigos to tylko w święta . Przy wódeczce .

W kolejnej odsłonie Zakrzewski dostaje kilka kolejnych przymiotników . Egoista . Narcyz .Egocentryk . I już chyba wałek w łeb to za mało , próbowałabym przejechać go kosiarką . Tyle że w konwencji nieśmiertelności pana komisarza byłaby to próba od razu skazana na niepowodzenie .
Równie krzepko trzyma się antagonista ponurego gliny . Nie da się go zatłuc cegłówką ,...

Cała seria - mistrzostwo. Brak słów.

Cała seria - mistrzostwo. Brak słów.

Marcin Zakrzewski znow dostaje nie lada sprawe do rozwiązania. Pewna grupa nastolatków wymysla sobie dziwna gre ... kiedy sprawy zachodzą za daleko jeden z nich postanawia się jej pozbyć. Po niedługim czasie otrzymują dziwne e maile i 2 z paczki popelnia umiera. Wszyscy myślą ze popelnili samobójstwo jednak prawda jest całkiem inna i wie o tym jedna dziewczyna z paczki. W międzyczasie Zakrzewski prowadzi sprawe zaginięcia pewnej dziewczyny, a dziewczyna dodatkowo zglasza się na policję aby zgłosić swoje przypuszczenia o zabójstwie jej znajomych.
Zakrzewski sciga 3 osoby Satyra, Obserwatora oraz Śmierciora.... ale czy napewno trzech? Jego przyjaciel oznajmia mu ze jest inaczej ! Matka Marcina oznajmia mu ze rozmawiala z Ryśkiem i wie że on żyje ale jest inny.... zły! Czy Marcin odnajdzie brata i czy uda mu się złapać zabójcę psychopatę? Prezczytajcie koniecznie ostatnia część serii , ja jestem pod ogromnym wrażeniem i wielki szacun dla autora .. Zostal moim fanem !!!!

Marcin Zakrzewski znow dostaje nie lada sprawe do rozwiązania. Pewna grupa nastolatków wymysla sobie dziwna gre ... kiedy sprawy zachodzą za daleko jeden z nich postanawia się jej pozbyć. Po niedługim czasie otrzymują dziwne e maile i 2 z paczki popelnia umiera. Wszyscy myślą ze popelnili samobójstwo jednak prawda jest całkiem inna i wie o tym jedna dziewczyna z paczki. W...

Jak dla mnie trochę przekombinowana i rozwleczona, aczkolwiek akcja wciągająca i generalnie dobrze się czytało.

Jak dla mnie trochę przekombinowana i rozwleczona, aczkolwiek akcja wciągająca i generalnie dobrze się czytało.

Cała trylogia bardzo dobra i równie dobre zamknięcie cyklu autorstwa Mieczysława Gorzki.
Napięcie, zwroty akcji, pościgi, bójki, strzelanki, ofiary śmiertelne - wszystko jest, i to w dużych ilościach.
Nudy nie ma.
Zakrzewski super, jego koleżanki-policjantki (Karina, Paulina, Ilona) też dają radę.
Jest tu mnóstwo zła, brudu i patologii, ale akcja tak szybko mknie do przodu, że człowiek nie ma czasu się nad tym długo zastanawiać, bo musi gonić, pędzić, łapać, uciekać.
Nie jest to więc majestatyczny i powolny Totentanz (taniec śmierci), ale raczej jakiś pięciobój nowoczesny (bez jazdy konnej, ale za to są auta, dźwigi, motocykle, pociągi).
Jednym słowem: jazda, i to bez trzymanki!

Cała trylogia bardzo dobra i równie dobre zamknięcie cyklu autorstwa Mieczysława Gorzki.
Napięcie, zwroty akcji, pościgi, bójki, strzelanki, ofiary śmiertelne - wszystko jest, i to w dużych ilościach.
Nudy nie ma.
Zakrzewski super, jego koleżanki-policjantki (Karina, Paulina, Ilona) też dają radę.
Jest tu mnóstwo zła, brudu i patologii, ale akcja tak szybko mknie do...