Instrukcja obsługi lasu

Trochę wstyd, że trzeba przypominać takie oczywistości. A jednak warto przypominać o roli przyrody, lasu w życiu człowieka. Przy tym nie jest to opowieść przesłodzona, wędrówka lasem to także komary, kleszcze, przemoknięte buty, chłoszczące gałęzie, obsikane jagody (bąblowica), konieczność rozpalenia ogniska itp. itd. Także przeplatują się tu fascynujące obserwacje przyrody i często zabawne problemy wędrowca.

Trochę wstyd, że trzeba przypominać takie oczywistości. A jednak warto przypominać o roli przyrody, lasu w życiu człowieka. Przy tym nie jest to opowieść przesłodzona, wędrówka lasem to także komary, kleszcze, przemoknięte buty, chłoszczące gałęzie, obsikane jagody (bąblowica), konieczność rozpalenia ogniska itp. itd. Także przeplatują się tu fascynujące obserwacje przyrody...

Peter Wohlleben to leśny człowiek i...niemiecki leśnik, autor głośnego i popularnego chociażby "Sekretnego życia drzew". Po tajemnicach mowy korzeni i konarów przyszły kolejne publikacje autora (a potem zasyp różnych innych sekretnych języków innych naśladowców Wohllebena, dzięki czemu otrzymaliśmy i inne mowy, może krów, ryb, kotów, etc.). Kilka lat temu była na tego typu publikacje prawdziwa moda. Moim zdaniem jednak w naszym kraju wszystko się zaczęło od Wohllebena. W "Instrukcji obsługi lasu", którą kupiłem kilka lat temu, a która swoje odleżała (zawsze z nadzieją na letni urlop, na swobodne czytanie i spacerowanie po Puszczy Kozienickiej; gdy jednak nastawało wolne, nadrabiałem kryminały) autor przedstawia wiele różnych tematów, czasem odległych, ale łączy je las - las jako miejsce pochówków (legalnych wg niemieckiego prawa), las jako dawca pokarmów (paradoksalnie między bajki można włożyć przytycie na tej diecie), las jako dom dzikich zwierząt (choć człowiek wypada tu bardziej dziko niż prawowici mieszkańcy), las jako ukojenie ale i źródło zagrożeń. Momentami tezy Wohllebena wydawały mi się jako laikowi kontrowersyjne, niektóre szokowały, a wiele wprawiło w zaciekawienie. Kilka rozdziałów, jak np. czym zaciekawić dzieci w lesie (oczywiście leśnymi instrumentami), leśny survival (jeśli nie brzydzą Cię larwy, a ponoć niechęć mija po dniu), jak się poruszać po lesie, dlaczego zjadanie jagód i innych owoców to nienajlepszy wybór, albo dlaczego środki przeciw wściekliźnie lisów to nie jest (wg autora) najlepsze rozwiązanie. I wiele innych tematów. Książka przede wszystkim uczy pokory wobec przyrody. I pokazuje, że człowiek jest jej częścią, ale wcale nie najważniejszą. Lekki, gawędziarski styl, okraszony wiedzą i leśną praktyką. Choć sytuacja dotyczy Niemiec, redakcja zadbała o przypisy objaśniające sytuację wg choćby prawa polskiego. Książkę traktuję w kategoriach edukacji poprzez rozrywkę, nie zaś poważnej pozycji naukowej. Popularyzatorska wiedza o lesie, pomagająca zachwycać się przyrodą o każdej porze roku (ta różnorodność jest tu opisana, mamy i las pokryty śniegiem, i zalany opadami, i maj, i lato, i jesień, i listopad - "jak w porach roku Vivaldiego (...)", cytując klasyka). Dla mnie jako dla człowieka Puszczy od dzieciństwa, dla kogoś kto za lasem tęskni każdego dnia, i w którego DNA są leśno-drzewne wiązania, jest to książka pomagająca cieszyć się bardziej, intensywniej, świadomiej lasem.

Peter Wohlleben to leśny człowiek i...niemiecki leśnik, autor głośnego i popularnego chociażby "Sekretnego życia drzew". Po tajemnicach mowy korzeni i konarów przyszły kolejne publikacje autora (a potem zasyp różnych innych sekretnych języków innych naśladowców Wohllebena, dzięki czemu otrzymaliśmy i inne mowy, może krów, ryb, kotów, etc.). Kilka lat temu była na tego typu...

To druga książka autora jaką przeczytałem. Nie sposób odmówić jej wartości i sam znalazłem kilka ciekawostek, a jakie takie pojęcie o wędrówkach po lesie mam. Niestety widzę dużo powtórzeń względem wcześniejszej lektury (i podejrzewam, że to przypadłość wszystkich książek autora). Narracja mimo niewątpliwego entuzjazmu autora po pewnym czasie zaczęła mnie nużyć. Nie uważam lektury za stracony czas, ale też nie porwała mnie.

To druga książka autora jaką przeczytałem. Nie sposób odmówić jej wartości i sam znalazłem kilka ciekawostek, a jakie takie pojęcie o wędrówkach po lesie mam. Niestety widzę dużo powtórzeń względem wcześniejszej lektury (i podejrzewam, że to przypadłość wszystkich książek autora). Narracja mimo niewątpliwego entuzjazmu autora po pewnym czasie zaczęła mnie nużyć. Nie uważam...

Autor ma dużą łatwość ciekawego opowiadania o lesie. Książka składa się z wielu małych rozdziałów, w których opisane są różne aspektu wędrówek i przebywania w lesie. Od sposobów na podglądanie zwierząt, do walki z kleszczami. Jest też sporo o ekologii, lasach gospodarczych itd. Ogólnie fajna, lekka lektura do poczytania.

Autor ma dużą łatwość ciekawego opowiadania o lesie. Książka składa się z wielu małych rozdziałów, w których opisane są różne aspektu wędrówek i przebywania w lesie. Od sposobów na podglądanie zwierząt, do walki z kleszczami. Jest też sporo o ekologii, lasach gospodarczych itd. Ogólnie fajna, lekka lektura do poczytania.

Można nazwać tą książkę przewodnikiem po lesie 🙂autor po raz kolejny przedstawia świat roślin i zwierząt w nietypowy sposób,
-wskazuje czego nie wolno robić by nie straszyć zwierząt;
-jak się zachowywać, aby żeby nie być w lesie intruzem,
-jak unikać komarów, kleszy,
-jaką wybrać odzież na leśny surviwal,
-czym można się żywić, jeśli nie mamy nic ze sobą (to jest bardzo ciekawy i smaczny temat 😁)
-na co zwracać uwagę w czasie spacerów po lesie w określonych porach roku,
-jak zainteresować dzieci w czasie leśnych wypraw.
Książka jest znakomita ❤️ mogę polecić z czystym sumieniem, choć pierwsza część z uwagi na tytuł nie wydawała mi się interesująca... Muszę podziękować pani w bibliotece przy najbliższej wizycie, bo ksiazki tego autora są po prostu świetne

Można nazwać tą książkę przewodnikiem po lesie 🙂autor po raz kolejny przedstawia świat roślin i zwierząt w nietypowy sposób,
-wskazuje czego nie wolno robić by nie straszyć zwierząt;
-jak się zachowywać, aby żeby nie być w lesie intruzem,
-jak unikać komarów, kleszy,
-jaką wybrać odzież na leśny surviwal,
-czym można się żywić, jeśli nie mamy nic ze sobą (to jest bardzo...

Książka zawiera masę ciekawostek o lesie i zwierzętach. Część z nich będzie dla fanów poprzednich dzieł autora jedynie powieleniem, co jest największą wadą tej pozycji. Mimo to, czyta się przyjemnie.
Co ciekawe, widać u Niemców pewną niepewność i niepełne zrozumienie w stosunku do wilka, który poniekąd dopiero pojawia się na ich ziemiach. Czytając książki polskich przyrodników o tych fantastycznych zwierzętach, a później pana Wohllebena, można niekiedy uśmiechnąć się pod nosem.
Bardzo fajny fragment o leśnych cmentarzach...

Książka zawiera masę ciekawostek o lesie i zwierzętach. Część z nich będzie dla fanów poprzednich dzieł autora jedynie powieleniem, co jest największą wadą tej pozycji. Mimo to, czyta się przyjemnie.
Co ciekawe, widać u Niemców pewną niepewność i niepełne zrozumienie w stosunku do wilka, który poniekąd dopiero pojawia się na ich ziemiach. Czytając książki polskich...

Interesująca i przyjemna lektura na wieczorny odpoczynek. Zbiór tematycznie posegregowanych ciekawostek - od opisu poszczególnych leśnych gatunków zwierząt, roślin i grzybów, po informacje o obozach survivalowych, znajdowaniu pożywienia i orientacji w lesie, wyrębie drzew, łowiectwie itd. Temat został potraktowany kompleksowo w mnogości aspektów i funkcji lasu, ale z drugiej strony dość pobieżnie jeśli chodzi o precyzję i szczegółowość.

Dużą przeszkodą w uzyskiwaniu informacji z lektury był styl narracji, który wydał mi się zbyt ozdobny (sztuczny?) i potoczny, nawet jak na pozycję popularnonaukową. Nie jestem niestety w stanie stwierdzić, na ile jest to cecha charakterystyczna dla stylu autora, a na ile jest to wpływ tłumaczenia.

Styl ten wpływał na utrudnione wydobycie informacji z lektury. Niejednokrotnie zdarzały się fragmenty, z których nawet po kilkukrotnej analizie nie udało mi się odgadnąć której z informacji dotyczy konkluzja - jako przykład mogę podać opis poszczególnych faz rozwoju chrabąszcza majowego, a następnie dygresję na temat zjadania chrabąszczy jeszcze w XX wieku. Nie dowiedziałam się z tego fragmentu, której z faz to dotyczyło. I choć na ogół lektura była bardzo przyjemna, to jednak przez styl narracji i, nazwijmy to, niespójność logiczną momentami odczuwałam irytację.

Duże pochwały należą się wydawcy - bardzo przyjemna w dotyku oprawa, piękna ornamentyka i dobór kolorów, śliczne w swej prostocie drobne ilustracje. Książka po prostu bardzo cieszy oko i jest miłą odskocznią od naukowych i zawodowych dokumentów.

Interesująca i przyjemna lektura na wieczorny odpoczynek. Zbiór tematycznie posegregowanych ciekawostek - od opisu poszczególnych leśnych gatunków zwierząt, roślin i grzybów, po informacje o obozach survivalowych, znajdowaniu pożywienia i orientacji w lesie, wyrębie drzew, łowiectwie itd. Temat został potraktowany kompleksowo w mnogości aspektów i funkcji lasu, ale z...

Ta książka to rzeczywiście (z godnie z tytułem) bardzo użyteczny instruktarz korzystnia z leśnych przestrzeni.
Okaże się szczególnie przydatny i pomocny mieszczuchom odciętym od naturalnego środowiska.
Instruktarz podzielony został na zwięzłe, acz treściwe rozdziały. Każdy omawia konkretne zagadnienie/aspekt leśnych wędrówek i dostarcza czytelnikowi garść użytecznych rad i rozwiązań.

Podoba mi się, że autor zahacza również o pozornie oczywiste i błahe kwestie, które zaprawionemu piechurowi wydadzą się pewnie śmieszne, niemniej laikowi nie raz uratują tyłek ;).

Ta książka to rzeczywiście (z godnie z tytułem) bardzo użyteczny instruktarz korzystnia z leśnych przestrzeni.
Okaże się szczególnie przydatny i pomocny mieszczuchom odciętym od naturalnego środowiska.
Instruktarz podzielony został na zwięzłe, acz treściwe rozdziały. Każdy omawia konkretne zagadnienie/aspekt leśnych wędrówek i dostarcza czytelnikowi garść użytecznych...

Rzeczywiście sporo ciekawych informacji. Ciekawie napisana.

Rzeczywiście sporo ciekawych informacji. Ciekawie napisana.

Kocham las!

Kocham las!