Niestety ale zawód. Wydanie piękne ale jeśli chodzi o treść to bardziej zbiór narzekań autora lub jak to nazwał "paskudnych dygresji" (str. 176) niż faktycznych ciekawostek, jakby się można po tytule spodziewać. Te, jeśli już się pojawiają, wydają się jak dla dorosłej osoby dość oczywiste (np. pod jakimi drzewami chować się w deszcz).

Niestety ale zawód. Wydanie piękne ale jeśli chodzi o treść to bardziej zbiór narzekań autora lub jak to nazwał "paskudnych dygresji" (str. 176) niż faktycznych ciekawostek, jakby się można po tytule spodziewać. Te, jeśli już się pojawiają, wydają się jak dla dorosłej osoby dość oczywiste (np. pod jakimi drzewami chować się w deszcz).

No niestety, wymęczona. 3 klasyki tego autora były wspaniale, ale ta książka - no tylko średnia.

No niestety, wymęczona. 3 klasyki tego autora były wspaniale, ale ta książka - no tylko średnia.

Przeczytać i podać dalej. Koniecznie!!

Powrót Enta.

Od lat włóczę się po lasach, różnorakich lasach, i nawet z połowy rzeczy napisanych tutaj nie zdawałem sobie sprawy. Zawodzą na równi wiedza szkolna, wiedza powszechna jak i intuicja. Winna to być lektura obowiązkowa w szkołach. Dziwne, że ta książka nie trafiła na indeks rządowych ksiąg zakazanych, tak rewolucjonizuje potoczne spojrzenie na kwestie ekosystemów leśnych. Do tego wiedzę podano w formie łatwo przyswajalnej.

Ułomnością publikacji jest brak ilustarcji - suche opisy larw kózkowatych, sposobu niecenia ognia czy robienia piszczałek z pewnością przekraczają wyobraźnię większości czytelników, zwłaszca w dobie dominacji bodźców wizualnych. Dużą zaletą natomiast są informacje uzupełniające, dotyczące lasów polskich, uczynione przez tłumaczkę.

I taka refleksja na koniec: jeśli w niemieckich lasach stężenie poczernobylskiego cezu nadal wielokrotnie przekracza normy, to polskie lasy - za sprawą liberalnego podejścia do zbieractwa runa leśnego (a dokładniej corocznego wynoszenia z nich tysięcy ton grzybów) należą prawdopodobnie do najczystszych - radioaktywnie - lasów w Europie...

Czy wiesz, że... Agent Orange był stosowany również miedzą Łabą a Renem?..

Przeczytać i podać dalej. Koniecznie!!

Powrót Enta.

Od lat włóczę się po lasach, różnorakich lasach, i nawet z połowy rzeczy napisanych tutaj nie zdawałem sobie sprawy. Zawodzą na równi wiedza szkolna, wiedza powszechna jak i intuicja. Winna to być lektura obowiązkowa w szkołach. Dziwne, że ta książka nie trafiła na indeks rządowych ksiąg zakazanych, tak rewolucjonizuje...

Sięgnęłam po tą książkę, ponieważ kocham las i naturę. Autor potrafi w bardzo ciekawy sposób opisywać zjawiska, które powinny być oczywiste dla wszystkich, a jednak nie są. Utraciliśmy kontakt z przyrodą z powodu mieszkania w miastach lub na przedmieściach. Lasy, których doświadczamy nie są lasami pierwotnymi, ale przetrzebionymi przez człowieka w celu pozyskania cennego surowca, jakim jest drewno. Autor w przystępny sposób tłumaczy, w jaki sposób użytkować las, aby zachować jego bioróżnorodność. Opowiada, co możemy zrobić, aby "poczuć" otaczającą nas przyrodę, kiedy następnym razem będziemy na spacerze oraz jak się na to przygotować.
Polecam tą książkę wszystkim osobom kochającym naturę. Książka ta jest równie ciekawa jak pozostałe książki tego autora.

Sięgnęłam po tą książkę, ponieważ kocham las i naturę. Autor potrafi w bardzo ciekawy sposób opisywać zjawiska, które powinny być oczywiste dla wszystkich, a jednak nie są. Utraciliśmy kontakt z przyrodą z powodu mieszkania w miastach lub na przedmieściach. Lasy, których doświadczamy nie są lasami pierwotnymi, ale przetrzebionymi przez człowieka w celu pozyskania cennego...

Trochę wstyd, że trzeba przypominać takie oczywistości. A jednak warto przypominać o roli przyrody, lasu w życiu człowieka. Przy tym nie jest to opowieść przesłodzona, wędrówka lasem to także komary, kleszcze, przemoknięte buty, chłoszczące gałęzie, obsikane jagody (bąblowica),konieczność rozpalenia ogniska itp. itd. Także przeplatują się tu fascynujące obserwacje przyrody i często zabawne problemy wędrowca.

Trochę wstyd, że trzeba przypominać takie oczywistości. A jednak warto przypominać o roli przyrody, lasu w życiu człowieka. Przy tym nie jest to opowieść przesłodzona, wędrówka lasem to także komary, kleszcze, przemoknięte buty, chłoszczące gałęzie, obsikane jagody (bąblowica),konieczność rozpalenia ogniska itp. itd. Także przeplatują się tu fascynujące obserwacje przyrody...

Peter Wohlleben to leśny człowiek i...niemiecki leśnik, autor głośnego i popularnego chociażby "Sekretnego życia drzew". Po tajemnicach mowy korzeni i konarów przyszły kolejne publikacje autora (a potem zasyp różnych innych sekretnych języków innych naśladowców Wohllebena, dzięki czemu otrzymaliśmy i inne mowy, może krów, ryb, kotów, etc.). Kilka lat temu była na tego typu publikacje prawdziwa moda. Moim zdaniem jednak w naszym kraju wszystko się zaczęło od Wohllebena. W "Instrukcji obsługi lasu", którą kupiłem kilka lat temu, a która swoje odleżała (zawsze z nadzieją na letni urlop, na swobodne czytanie i spacerowanie po Puszczy Kozienickiej; gdy jednak nastawało wolne, nadrabiałem kryminały) autor przedstawia wiele różnych tematów, czasem odległych, ale łączy je las - las jako miejsce pochówków (legalnych wg niemieckiego prawa),las jako dawca pokarmów (paradoksalnie między bajki można włożyć przytycie na tej diecie),las jako dom dzikich zwierząt (choć człowiek wypada tu bardziej dziko niż prawowici mieszkańcy),las jako ukojenie ale i źródło zagrożeń. Momentami tezy Wohllebena wydawały mi się jako laikowi kontrowersyjne, niektóre szokowały, a wiele wprawiło w zaciekawienie. Kilka rozdziałów, jak np. czym zaciekawić dzieci w lesie (oczywiście leśnymi instrumentami),leśny survival (jeśli nie brzydzą Cię larwy, a ponoć niechęć mija po dniu),jak się poruszać po lesie, dlaczego zjadanie jagód i innych owoców to nienajlepszy wybór, albo dlaczego środki przeciw wściekliźnie lisów to nie jest (wg autora) najlepsze rozwiązanie. I wiele innych tematów. Książka przede wszystkim uczy pokory wobec przyrody. I pokazuje, że człowiek jest jej częścią, ale wcale nie najważniejszą. Lekki, gawędziarski styl, okraszony wiedzą i leśną praktyką. Choć sytuacja dotyczy Niemiec, redakcja zadbała o przypisy objaśniające sytuację wg choćby prawa polskiego. Książkę traktuję w kategoriach edukacji poprzez rozrywkę, nie zaś poważnej pozycji naukowej. Popularyzatorska wiedza o lesie, pomagająca zachwycać się przyrodą o każdej porze roku (ta różnorodność jest tu opisana, mamy i las pokryty śniegiem, i zalany opadami, i maj, i lato, i jesień, i listopad - "jak w porach roku Vivaldiego (...)", cytując klasyka). Dla mnie jako dla człowieka Puszczy od dzieciństwa, dla kogoś kto za lasem tęskni każdego dnia, i w którego DNA są leśno-drzewne wiązania, jest to książka pomagająca cieszyć się bardziej, intensywniej, świadomiej lasem.

Peter Wohlleben to leśny człowiek i...niemiecki leśnik, autor głośnego i popularnego chociażby "Sekretnego życia drzew". Po tajemnicach mowy korzeni i konarów przyszły kolejne publikacje autora (a potem zasyp różnych innych sekretnych języków innych naśladowców Wohllebena, dzięki czemu otrzymaliśmy i inne mowy, może krów, ryb, kotów, etc.). Kilka lat temu była na tego typu...

To druga książka autora jaką przeczytałem. Nie sposób odmówić jej wartości i sam znalazłem kilka ciekawostek, a jakie takie pojęcie o wędrówkach po lesie mam. Niestety widzę dużo powtórzeń względem wcześniejszej lektury (i podejrzewam, że to przypadłość wszystkich książek autora). Narracja mimo niewątpliwego entuzjazmu autora po pewnym czasie zaczęła mnie nużyć. Nie uważam lektury za stracony czas, ale też nie porwała mnie.

To druga książka autora jaką przeczytałem. Nie sposób odmówić jej wartości i sam znalazłem kilka ciekawostek, a jakie takie pojęcie o wędrówkach po lesie mam. Niestety widzę dużo powtórzeń względem wcześniejszej lektury (i podejrzewam, że to przypadłość wszystkich książek autora). Narracja mimo niewątpliwego entuzjazmu autora po pewnym czasie zaczęła mnie nużyć. Nie uważam...

Autor ma dużą łatwość ciekawego opowiadania o lesie. Książka składa się z wielu małych rozdziałów, w których opisane są różne aspektu wędrówek i przebywania w lesie. Od sposobów na podglądanie zwierząt, do walki z kleszczami. Jest też sporo o ekologii, lasach gospodarczych itd. Ogólnie fajna, lekka lektura do poczytania.

Autor ma dużą łatwość ciekawego opowiadania o lesie. Książka składa się z wielu małych rozdziałów, w których opisane są różne aspektu wędrówek i przebywania w lesie. Od sposobów na podglądanie zwierząt, do walki z kleszczami. Jest też sporo o ekologii, lasach gospodarczych itd. Ogólnie fajna, lekka lektura do poczytania.

Rzeczywiście sporo ciekawych informacji. Ciekawie napisana.

Rzeczywiście sporo ciekawych informacji. Ciekawie napisana.

Kocham las!

Kocham las!