Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatni tom sagi o Wiedźminie.
Bohaterowie kończą swoją podróż.
Sądzę, że cała saga jest jedną z lepszych cyklów fantastycznych stworzonych w Polsce. Sapkowski w przemyślany sposób stworzył cały świat, bohaterów oraz ich ścieżki. Każda postać, która pojawia się na kartach powieści jest wiarygodna, każdą kierują jakieś motywy, każda ma swoje cele. Nie mamy tutaj przeszkód wymyślanych na siłę oraz rozwiązań z powietrza. Każda decyzja bohaterów niesie za sobą konsekwencje. Cała historia została stworzona przemyślanie, od początku do końca. Od miłych i przyjemnych opowiadań po coraz trudniejsze i smutniejsze tomy całej sagi. Ale wraz z postępującą powagą i brutalnością Sapkowski nie gubi lekkości pióra, humoru oraz miłych niespodzianek.
Kupuję ten świat, tę historię, to zakończenie.
Wielokrotnie czytałam całą sagę. Ani razu się nie zawiodłam. Z pewnością jeszcze wiele razy udam się w podróż wraz z Geraltem, jego bliskimi i przyjaciółmi. Jedna z moich ulubionych podróży. A do ulubionych miejsc często się wraca.

Ostatni tom sagi o Wiedźminie.
Bohaterowie kończą swoją podróż.
Sądzę, że cała saga jest jedną z lepszych cyklów fantastycznych stworzonych w Polsce. Sapkowski w przemyślany sposób stworzył cały świat, bohaterów oraz ich ścieżki. Każda postać, która pojawia się na kartach powieści jest wiarygodna, każdą kierują jakieś motywy, każda ma swoje cele. Nie mamy tutaj przeszkód...

Czwarty tom sagi o Wiedźminie.
Nowe przeciwności losu rzucają kłody pod nogi naszym bohaterom.
Każdy nowy bohater ma swoją doprecyzowaną historię, każdy jest wiarygodny. Historia choć momentami brutalna jest bardzo rzeczywista. Nie mamy do czynienia z przeszkodami wymyślonymi na siłę, przez co cała akacja jest bardzo rzeczywista.
Czytałam wielokrotnie i jeszcze nie raz będę czytać.

Czwarty tom sagi o Wiedźminie.
Nowe przeciwności losu rzucają kłody pod nogi naszym bohaterom.
Każdy nowy bohater ma swoją doprecyzowaną historię, każdy jest wiarygodny. Historia choć momentami brutalna jest bardzo rzeczywista. Nie mamy do czynienia z przeszkodami wymyślonymi na siłę, przez co cała akacja jest bardzo rzeczywista.
Czytałam wielokrotnie i jeszcze nie raz...

Trzeci tom sagi o Wiedźminie.
Akcja gęstnieje, humor nie zawodzi. Co raz poważniejsze komplikacje potykają naszych bohaterów. Sapkowski dobrze prowadzi bohaterów oraz akcję. Ich rozwój oraz przemiana jest bardzo dobrze zauważalna. Przygody, które ich spotykają nie są wymyślane na siłę, dzięki czemu cała historia wiarygodna.
Cały cykl przeczytałam kilkukrotnie i jeszcze wiele razy będzie dane mi podążać ścieżką wiedźmina, jego bliskich i jego przyjaciół.

Trzeci tom sagi o Wiedźminie.
Akcja gęstnieje, humor nie zawodzi. Co raz poważniejsze komplikacje potykają naszych bohaterów. Sapkowski dobrze prowadzi bohaterów oraz akcję. Ich rozwój oraz przemiana jest bardzo dobrze zauważalna. Przygody, które ich spotykają nie są wymyślane na siłę, dzięki czemu cała historia wiarygodna.
Cały cykl przeczytałam kilkukrotnie i jeszcze...

Drugi tom sagi o Wiedźminie.
Akcja rozwija się, postaci zaprezentowane w poprzednim tomie również mają szanse znacznie się rozwinąć. Sapkowski udowadnia, że książka może być jednocześnie poważna oraz zabawna i przyjemna w odbiorze.
W cyklu każdy znajdzie ulubione postaci, nawet jeśli nie są to główni bohaterowie. Każda z nich jest napisana szczegółowo i przekonująco.
Cały cykl czytałam już wiele razy i z pewnością jeszcze nie raz do niego wrócę.

Drugi tom sagi o Wiedźminie.
Akcja rozwija się, postaci zaprezentowane w poprzednim tomie również mają szanse znacznie się rozwinąć. Sapkowski udowadnia, że książka może być jednocześnie poważna oraz zabawna i przyjemna w odbiorze.
W cyklu każdy znajdzie ulubione postaci, nawet jeśli nie są to główni bohaterowie. Każda z nich jest napisana szczegółowo i przekonująco.
Cały...

Pierwszy tom sagi o wiedźminie.
Towarzyszymy głównym bohaterom w ich życiowej historii. Pierwszy tom jest zawiązaniem konkretnej akcji. Wprowadza większość najważniejszych postaci, opisuje podstawowe tło dalszych wydarzeń. Bohaterzy są bardzo dobrze napisani. Każde z nich jest charakterystyczne, delikatnie przerysowane, ale bez zbytniej przesady. Książkę czyta się lekko, chociaż ściśle zarysowująca się akcja i coraz poważniejsze tematy poruszane z biegiem czasu sprawiają, że nie jest to aż taka przyjemna i niezobowiązująca lektura jak opowiadania. Humor nadal jest obecny, dialogi i zwroty akcji potrafią zaskoczyć.
Pomimo wielokrotnego czytania z pewnością jeszcze nie raz wrócę do tej pozycji.

Pierwszy tom sagi o wiedźminie.
Towarzyszymy głównym bohaterom w ich życiowej historii. Pierwszy tom jest zawiązaniem konkretnej akcji. Wprowadza większość najważniejszych postaci, opisuje podstawowe tło dalszych wydarzeń. Bohaterzy są bardzo dobrze napisani. Każde z nich jest charakterystyczne, delikatnie przerysowane, ale bez zbytniej przesady. Książkę czyta się lekko,...

Drugi tom opowiadań osadzonych w świecie Wiedźmina.
Opowiadania osadzone w quasi-średniowiecznym świecie są bardzo dobrym wprowadzeniem do rzeczywistości i wydarzeń opisanych w samym cyklu. Wszystkie opowiadania są równie dobrze. Sapkowski trzyma poziom. Każda z postaci jest wyrazista, ale przemyślana i dopracowana. Opowiadania są pełne humoru, ale również poważniejszych historii.
Po każdym przeczytaniu uważam, że czas poświęcony na lekturę opowiadań oraz całej sagi z pewnością nie jest czasem straconym. Czytane wielokrotnie, jeszcze nie raz pozwoli mi wrócić do tego fantastycznego świata.

Drugi tom opowiadań osadzonych w świecie Wiedźmina.
Opowiadania osadzone w quasi-średniowiecznym świecie są bardzo dobrym wprowadzeniem do rzeczywistości i wydarzeń opisanych w samym cyklu. Wszystkie opowiadania są równie dobrze. Sapkowski trzyma poziom. Każda z postaci jest wyrazista, ale przemyślana i dopracowana. Opowiadania są pełne humoru, ale również poważniejszych...

Pierwszy tom opowiadań osadzonych w świecie Wiedźmina. Każde opowiadanie trzyma równy, bardzo dobry poziom. Mieszanina ciekawych historii, humoru i realizmu, osadzona w quasi-średniowiecznej otoczce. Czyta się szybko, lekko, przyjemnie. Postaci są zbudowane dobrze, każda jest wyrazista i wyjątkowa.
Książka czytana wielokrotnie i z pewnością jeszcze wiele razy do niej wrócę.

Pierwszy tom opowiadań osadzonych w świecie Wiedźmina. Każde opowiadanie trzyma równy, bardzo dobry poziom. Mieszanina ciekawych historii, humoru i realizmu, osadzona w quasi-średniowiecznej otoczce. Czyta się szybko, lekko, przyjemnie. Postaci są zbudowane dobrze, każda jest wyrazista i wyjątkowa.
Książka czytana wielokrotnie i z pewnością jeszcze wiele razy do niej wrócę.

Oj niedobrze się stało. Przeciętnie bardzo. Odgrzewany kotlet z kury znoszącej aktualnie złote jajka stracił cały smak, wyważenie i finezję pierwowzoru. Przez całką książkę miałam wrażenie, że Geralt nie chce być częścią tej książki i sama miałam identyczne uczucia. Akcja, a właściwe aż trzy wątki powoli się rozwijają przez znaczną część książki, aby pod koniec w oczywisty sposób spleść się ze sobą i szybko rozwiązać.
Brak charakterystycznego humoru, splotu patosu z bezpretensjonalnością, brak wszystkich smaczków. To, że w książce jest Geralt, nie jest w stanie jej uratować przed przeciętnością. Jedynie pod koniec powieści można było odczuć, że Sapkowski zaczął wracać do formy. Gdyby cała książka była napisana w stylu końcowej 1/3 ta pozycja byłaby o wiele lepsza. Ale nie jest. I czy watro męczyć się przez znaczną większość książki dla dobrej końcówki? Moim zdaniem nie. Więc więcej jej nie przeczytam, w przeciwieństwie do całej sagi, do której żywię wielki sentyment.

Oj niedobrze się stało. Przeciętnie bardzo. Odgrzewany kotlet z kury znoszącej aktualnie złote jajka stracił cały smak, wyważenie i finezję pierwowzoru. Przez całką książkę miałam wrażenie, że Geralt nie chce być częścią tej książki i sama miałam identyczne uczucia. Akcja, a właściwe aż trzy wątki powoli się rozwijają przez znaczną część książki, aby pod koniec w oczywisty...

Zbiór opowiadań ze świata Wiedźmina, niebędący autorstwa Sapkowskiego. Czy to mogło się udać? Moim zdaniem wyszło średnio. Dwa opowiadania całkiem dobre, reszta średnia albo nawet mierna. Wiele opowiadań bardzo wtórnych i oklepanych.
Zbiór całościowo średni, więc i ocena średnia. Czy polecam? Nie wiem. Fanom zafiksowanym na punkcie Wiedźmina - tak. Ale reszcie, nie. Lepiej przeczytać coś lepszego.

Zbiór opowiadań ze świata Wiedźmina, niebędący autorstwa Sapkowskiego. Czy to mogło się udać? Moim zdaniem wyszło średnio. Dwa opowiadania całkiem dobre, reszta średnia albo nawet mierna. Wiele opowiadań bardzo wtórnych i oklepanych.
Zbiór całościowo średni, więc i ocena średnia. Czy polecam? Nie wiem. Fanom zafiksowanym na punkcie Wiedźmina - tak. Ale reszcie, nie. Lepiej...

Książka dobra. Autor w przystępny sposób wyjaśnia większość zjawisk nadprzyrodzonych. Nie pozostawia możliwości na jakiekolwiek gdybania albo przypuszczenia. Żadne przypadki paranormalności nie istnieją, a wszystko ma naukowe wytłumaczenie. Nasz mózg jest podatny na sugestie i łatwo go oszukać. Autor jest bardzo rzetelny w wyjaśnianiu, język, którym operuje, jest przystępny i zrozumiały, a wszelkie zaawansowane terminy są skrupulatnie tłumaczone na zrozumiały dla każdego sposób. Super pozycja, pozwalająca zrozumieć, dlaczego ludzie nauki są zamknięci i nie wierzą w zjawiska nadprzyrodzone.

Książka dobra. Autor w przystępny sposób wyjaśnia większość zjawisk nadprzyrodzonych. Nie pozostawia możliwości na jakiekolwiek gdybania albo przypuszczenia. Żadne przypadki paranormalności nie istnieją, a wszystko ma naukowe wytłumaczenie. Nasz mózg jest podatny na sugestie i łatwo go oszukać. Autor jest bardzo rzetelny w wyjaśnianiu, język, którym operuje, jest przystępny...

Książka nie dotarła do mnie. Momentami musiałam się zmuszać, żeby spróbować ją dokończyć, mimo tego, że jest napisana stosunkowo łatwym i prostym językiem. Wymęczyłam się. Ciężko określić o czym dokładnie była ta książka albo do kogo jest skierowana.

Książka nie dotarła do mnie. Momentami musiałam się zmuszać, żeby spróbować ją dokończyć, mimo tego, że jest napisana stosunkowo łatwym i prostym językiem. Wymęczyłam się. Ciężko określić o czym dokładnie była ta książka albo do kogo jest skierowana.

Pierwszy tom opowiadań ze Światów Andrzeja Pilipiuka. Opowiadania lekkie, przyjemne, różnorodne w tematyce (historyczne, współczesne, futurystyczno-alternatywne lub fantastyczne). Całość czyta się szybko i miło. Jak przy każdym tomie, należy pamiętać, że autor pomimo wykształcenia historycznego buduje własne alternatywne światy i ich wizje.

Pierwszy tom opowiadań ze Światów Andrzeja Pilipiuka. Opowiadania lekkie, przyjemne, różnorodne w tematyce (historyczne, współczesne, futurystyczno-alternatywne lub fantastyczne). Całość czyta się szybko i miło. Jak przy każdym tomie, należy pamiętać, że autor pomimo wykształcenia historycznego buduje własne alternatywne światy i ich wizje.

Bardzo dobra pozycja. W książce bardzo dobrze ukazany jest obraz naszego rozumienia katów z obozów koncentracyjnych. Świat nie był, nie jest i nigdy nie będzie czarny albo biały. Czy zachowanie i całe życie kogoś można ocenić zerojedynkowo? Książka pełna faktów historycznych, opinii więźniarek, osób związanych i zainteresowanych sprawą, które rzucają światła i cienie na obraz dozorczyni obozu koncentracyjnego. Czy była zła? Dobra? Czy jej postępowanie zasługuje na potępienie? A może powinniśmy jej odpuścić po nie była z tych najgorszych?
Bardzo lubię, gdy literatura faktu, a szczególnie książka poruszająca tematy historyczne, zmusza do przemyśleń i rozważań.
Polecam każdemu. A w szczególności każdemu, kto wydziela w świecie i historii wyłącznie dobro i zło.

Bardzo dobra pozycja. W książce bardzo dobrze ukazany jest obraz naszego rozumienia katów z obozów koncentracyjnych. Świat nie był, nie jest i nigdy nie będzie czarny albo biały. Czy zachowanie i całe życie kogoś można ocenić zerojedynkowo? Książka pełna faktów historycznych, opinii więźniarek, osób związanych i zainteresowanych sprawą, które rzucają światła i cienie na...

Nie jestem zachwycona, nie porwało mnie, nie niosło z nurtem. Właściwie książka, która powinna opisywać moje pokolenie, opisuje nieudolność społeczno-psychologiczną kilku jednostek. Bez rozwinięcia ich problemu, bez rozwiązania. Po prostu. Nie wiedzą czy chcą, nie wiedzą jak, czasem próbują a czasem nie, a i tak im nie wychodzi, bo im nie zależy. Nie przemawiają do mnie ich motywy, ich strach przed zaangażowaniem, potrzeba akceptacji, problemy komunikacyjne. Moim zdaniem, książka o ludziach, którzy by chcieli dostać od losu wszystko na tacy i najlepiej jeszcze nie musieć się po to schylać.
Literacko nie jest najgorzej. Książka jest lekka w odbiorze, szybko i przyjemnie się ją czyta.
Uważam, że normalni ludzie nie mają takich problemów. Normalni ludzie szukają rozwiązań. Albo ja nie jestem normalnym, szarym człowiekiem.

Nie jestem zachwycona, nie porwało mnie, nie niosło z nurtem. Właściwie książka, która powinna opisywać moje pokolenie, opisuje nieudolność społeczno-psychologiczną kilku jednostek. Bez rozwinięcia ich problemu, bez rozwiązania. Po prostu. Nie wiedzą czy chcą, nie wiedzą jak, czasem próbują a czasem nie, a i tak im nie wychodzi, bo im nie zależy. Nie przemawiają do mnie ich...

Długo odwlekałam przeczytanie tej książki. Chyba nie żałuję. Jedna z tych pozycji, do których trzeba dojrzeć. Wiele już zostało powiedziane dobrego o tej książce, bohaterach, konstrukcji. Jestem urzeczona rysem psychologicznym postaci. Każda miała inny portret, każdą charakteryzowały inne motywy psychologiczne. Książka nie jest łatwa, lekka i przyjemna, ale jest bardzo dobra.

Długo odwlekałam przeczytanie tej książki. Chyba nie żałuję. Jedna z tych pozycji, do których trzeba dojrzeć. Wiele już zostało powiedziane dobrego o tej książce, bohaterach, konstrukcji. Jestem urzeczona rysem psychologicznym postaci. Każda miała inny portret, każdą charakteryzowały inne motywy psychologiczne. Książka nie jest łatwa, lekka i przyjemna, ale jest bardzo dobra.