Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od dłuższego czasu zauważyłem, że idziemy na ilość nie na jakość. Moje stwierdzenie odnosi się tu konkretnie do autorów książek z gatunku kryminał, sensacja itp. Mam na myśli polskich autorów. Oczywiście są perełki, książki bardzo dobre, ale są gnioty. Książki, pisane na kolanie, byle wydać książkę. Pytanie do wydawców, dlaczego takie gnioty są przyjmowane i wydawane. Co do niniejszej książki. Oklepany pomysł, można zacytować klasyka, ale to już było. Dialogi na poziomie dziecka. Książka skonstruowana niedbale w pośpiechu, tak jakby autor napisał ją w kilka tygodni. Wychowany na klasyce gatunku, jestem po prostu zaskoczony, że coś takiego zostało przekazane do druku. Skąd takie wysokie noty, tego nie jestem w stanie zrozumieć. Moja nota 2 to nota za okładkę.

Od dłuższego czasu zauważyłem, że idziemy na ilość nie na jakość. Moje stwierdzenie odnosi się tu konkretnie do autorów książek z gatunku kryminał, sensacja itp. Mam na myśli polskich autorów. Oczywiście są perełki, książki bardzo dobre, ale są gnioty. Książki, pisane na kolanie, byle wydać książkę. Pytanie do wydawców, dlaczego takie gnioty są przyjmowane i wydawane. Co do...

Spodziewałem się czegoś lepszego. Średnia pozycja, gdybym w tym przypadku użył określeń odnoszących się do kina, to użył bym słowa, ckliwy melodramat, dla tych, którzy kochają brazylijskie seriale. Owszem, historia nieźle rozbudowana, ale czytając książkę, czytelnik podświadomie wie, że wszystko skończy się dobrze i radośnie. Po prostu, żyli długo i szczęśliwie. Mimo tego polecam, na pewno nie będzie to czas stracony.

Spodziewałem się czegoś lepszego. Średnia pozycja, gdybym w tym przypadku użył określeń odnoszących się do kina, to użył bym słowa, ckliwy melodramat, dla tych, którzy kochają brazylijskie seriale. Owszem, historia nieźle rozbudowana, ale czytając książkę, czytelnik podświadomie wie, że wszystko skończy się dobrze i radośnie. Po prostu, żyli długo i szczęśliwie. Mimo tego...

To już trzecia książka tego autora, którą przeczytałem. Moim zdaniem za bardzo nie odbiega od pozostałych, może jest w niej mniej zagadek, ale emocji nie brakuje. Solidnie napisana, bez gmatwania na siłę. Polecam.

To już trzecia książka tego autora, którą przeczytałem. Moim zdaniem za bardzo nie odbiega od pozostałych, może jest w niej mniej zagadek, ale emocji nie brakuje. Solidnie napisana, bez gmatwania na siłę. Polecam.

Solidna pozycja czytaj: powieść detektywistyczna. W książce nie znajdziemy sytuacji tzw. zabili go i uciekł. W trakcie czytania nie nudzimy się, a to jest plus. Nie ma zbędnych opisów i zagmatwania jak u innych autorów tego rodzaju powieści. Są konkrety. Daję mocne 7.

Solidna pozycja czytaj: powieść detektywistyczna. W książce nie znajdziemy sytuacji tzw. zabili go i uciekł. W trakcie czytania nie nudzimy się, a to jest plus. Nie ma zbędnych opisów i zagmatwania jak u innych autorów tego rodzaju powieści. Są konkrety. Daję mocne 7.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Postać majora jak nie z tego świata. Książka pełna patosu. Czasami odbierałem ją jak jakiś reportaż. Postać Hubala za bardzo przejaskrawiona (jestem nieomylny, najlepszy itp.). Oczywiście jest to tylko moje subiektywne zdanie. Mnie się średnio podobała, ale każdy z nas ma swój gust.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Postać majora jak nie z tego świata. Książka pełna patosu. Czasami odbierałem ją jak jakiś reportaż. Postać Hubala za bardzo przejaskrawiona (jestem nieomylny, najlepszy itp.). Oczywiście jest to tylko moje subiektywne zdanie. Mnie się średnio podobała, ale każdy z nas ma swój gust.

Ci, którzy oczekują litrów krwi, tortur, seryjnych morderców, to od razu mogą książkę zamienić na inną. Jest to inteligentna, doskonała książka. Napisana świetnym językiem, bez absurdalnych sytuacji, wszystko w tej książce, jest zapięte na ostatni guzik. Należy ją czytać w skupieniu i co najważniejsze, nie odkładać na kilka dni (czasami brakuje nam czasu), ponieważ traci się wtedy rytm czytania, trzeba wracać do wcześniejszych stron, jest to pozycja dla wymagających czytelników. To pierwsza moja książka Le Carre. Oczywiście sięgam bez zastanowienia po następną. Ci, którzy piszą, że są to nudy, to naprawdę nie wiem co czytają. Jak już wyżej nadmieniłem, nie ma w tej książce sytuacji tzw. zabili go i uciekł. Poza tym autor w doskonały sposób nakreślił portrety psychologiczne bohaterów. Dla mnie mocna 8. Po przeczytaniu, nie omieszkam oglądnąć adaptacji filmowej. POLECAM!!!

Ci, którzy oczekują litrów krwi, tortur, seryjnych morderców, to od razu mogą książkę zamienić na inną. Jest to inteligentna, doskonała książka. Napisana świetnym językiem, bez absurdalnych sytuacji, wszystko w tej książce, jest zapięte na ostatni guzik. Należy ją czytać w skupieniu i co najważniejsze, nie odkładać na kilka dni (czasami brakuje nam czasu), ponieważ traci...

Mam problem z ocenieniem niniejszej książki. Niby to jest kryminał, ale na pewno nie taki, jakiego się spodziewałem. Dużo w książce wątku obyczajowego, przeplatanego opisami z przeszłości. Właśnie te wątki z przeszłości, spowalniają całą akcję i czasami zasypiałem w trakcie czytania. Ogólnie książka dobra, poprawnie napisana. Dla mnie solidna 6.

Mam problem z ocenieniem niniejszej książki. Niby to jest kryminał, ale na pewno nie taki, jakiego się spodziewałem. Dużo w książce wątku obyczajowego, przeplatanego opisami z przeszłości. Właśnie te wątki z przeszłości, spowalniają całą akcję i czasami zasypiałem w trakcie czytania. Ogólnie książka dobra, poprawnie napisana. Dla mnie solidna 6.

Solidna pozycja, dobrze napisana. Może tylko trochę irytowała mnie postać głównego bohatera- Huntera, który jest wszechwiedzący. Poza tym wszystko w porządku. Polecam.

Solidna pozycja, dobrze napisana. Może tylko trochę irytowała mnie postać głównego bohatera- Huntera, który jest wszechwiedzący. Poza tym wszystko w porządku. Polecam.

Z całym szacunkiem, ale nie wiem skąd takie wysokie oceny tej książki.
Po trylogii zła Chattama i przeczytaniu "Egzekutora" - Cartera z marszu zabrałem się do czytanie "Skóry"- Kościelnego. Całe szczęście, że pożyczyłem książkę, a nie kupiłem (strata pieniędzy). Pierwszy raz w życiu odłożyłem książkę, którą zacząłem czytać. Nie zrobiłem tego z uwagi na drastyczne opisy, w końcu to kryminał. Zrobiłem to dlatego, że nie da się jej czytać. Poziom warsztatu autora tragiczny, narracja, opisy, dialogi, banalne, prymitywne, odnosi się wrażenie, jakby się czytało tekst nastolatka, na poziomie szkoły średniej (nie obrażając tych, którzy uczęszczają do szkół). Z niektórych komentarzy wywnioskowałem, że autor bardzo dobrze opisał pracę policji. Nic mylnego. Bzdury, niektóre opisane sytuacje, wymuszały u mnie śmiech, ktoś kto nie pracował w policji, nie powinien pisać takich bzdur. Przynajmniej powinien przed napisaniem książki, konsultować się z kimś, kto pracuje lub pracował w policji. Nie będę podawał przykładów, nie chcę streszczać książki, dlatego, że ktoś będzie chciał ją przeczytać. Nie wiem jak wydawnictwo mogło wydać taką książkę, czym się sugerowało. Moja ocena, to tylko dwie gwiazdki, za tytuł i za okładkę, reszta to tragedia...

Z całym szacunkiem, ale nie wiem skąd takie wysokie oceny tej książki.
Po trylogii zła Chattama i przeczytaniu "Egzekutora" - Cartera z marszu zabrałem się do czytanie "Skóry"- Kościelnego. Całe szczęście, że pożyczyłem książkę, a nie kupiłem (strata pieniędzy). Pierwszy raz w życiu odłożyłem książkę, którą zacząłem czytać. Nie zrobiłem tego z uwagi na drastyczne opisy, w...

Przygodę z agentką Smoky Barrett zacząłem od Dewianta czyli trzeciej książki McFadyena. Opinia moja była mało pochlebna. Cień miał być na miarę Milczenia Owiec, ale niestety nie był, podobnie jak w Dewiancie, za dużo autor skupił się na głównej bohaterce, na jej przeżyciach, stanie psychicznym itp. Jednak mimo tego, Cień jest lepszą książką od Dewianta, ale na pewno nie dorównuje książkom Harrisa.

Przygodę z agentką Smoky Barrett zacząłem od Dewianta czyli trzeciej książki McFadyena. Opinia moja była mało pochlebna. Cień miał być na miarę Milczenia Owiec, ale niestety nie był, podobnie jak w Dewiancie, za dużo autor skupił się na głównej bohaterce, na jej przeżyciach, stanie psychicznym itp. Jednak mimo tego, Cień jest lepszą książką od Dewianta, ale na pewno nie...

Dobra pozycja chociaż różniąca się od cyklu Cień Wiatru. Widać, że książka powstała jako jedna z pierwszych tego autora. Raczej moim zdaniem to pozycja przygodowo- młodzieżowa. Dla mnie mocno średnia.

Dobra pozycja chociaż różniąca się od cyklu Cień Wiatru. Widać, że książka powstała jako jedna z pierwszych tego autora. Raczej moim zdaniem to pozycja przygodowo- młodzieżowa. Dla mnie mocno średnia.

Bardzo płytka, praktycznie nic nie dająca czytelnikowi. Męczyłem się z przeczytaniem 200 stron. Nic nie wyniosłem z tej książki, moja nota 5 można powiedzieć jest na wyrost, tylko z uwagi na autora, którego lubię czytać i uważam, że jest bardzo dobrym pisarzem. W tym przypadku zawiodłem się na całej linii. Przeciętna pozycja.

Bardzo płytka, praktycznie nic nie dająca czytelnikowi. Męczyłem się z przeczytaniem 200 stron. Nic nie wyniosłem z tej książki, moja nota 5 można powiedzieć jest na wyrost, tylko z uwagi na autora, którego lubię czytać i uważam, że jest bardzo dobrym pisarzem. W tym przypadku zawiodłem się na całej linii. Przeciętna pozycja.

Podobnie jak w poprzednich książkach, magia słowa. Trzecia część, jest bardziej realistyczna. Polecam.

Podobnie jak w poprzednich książkach, magia słowa. Trzecia część, jest bardziej realistyczna. Polecam.

Pięknie napisana i moim zdaniem jeszcze lepsza niż Cień Wiatru. Wspaniała historia, czysta magia. Polecam.

Pięknie napisana i moim zdaniem jeszcze lepsza niż Cień Wiatru. Wspaniała historia, czysta magia. Polecam.

Jest coś w tej książce sentymentalnego, mrocznego i tajemniczego. Książka pięknie napisana. Może początkowo miałem problemy z zapamiętaniem tych wszystkich imion i nazwisk hiszpańskich, ale potem już z tym nie było problemu. Książka początkowo rozwija się powoli, potem to już arcydzieło. Szkoda, że Zafon nie napisze już nic więcej.

Jest coś w tej książce sentymentalnego, mrocznego i tajemniczego. Książka pięknie napisana. Może początkowo miałem problemy z zapamiętaniem tych wszystkich imion i nazwisk hiszpańskich, ale potem już z tym nie było problemu. Książka początkowo rozwija się powoli, potem to już arcydzieło. Szkoda, że Zafon nie napisze już nic więcej.