Więzień nieba

Jednym słowem - "Zaskakująca". Wielokrotnie musiałem rewidować swoje przewidywania, aby ostatecznie wyszło, że i tak jest inaczej niż mi się wydawało.

Jednym słowem - "Zaskakująca". Wielokrotnie musiałem rewidować swoje przewidywania, aby ostatecznie wyszło, że i tak jest inaczej niż mi się wydawało.

Pokaż mimo to

Jak cała seria o Cmentarzu Zapomnianych Książek - warto przeczytać. Polecam!

Jak cała seria o Cmentarzu Zapomnianych Książek - warto przeczytać. Polecam!

Pokaż mimo to

OCENA -9/10 WYBITNA

„WIĘZIEŃ NIEBA” to trzecia część z cyklu o „Cmentarzu Zapomnianych Książek” powieść równie fantastyczna i tajemnicza jak poprzednie książki. Choć objętościowo jest najkrótsza, to mimo wszystko przyniosła odpowiedzi na niektóre pytania, które kłębiły się w mojej głowie po przeczytaniu „CIENIA WIATRU” i „GRY ANIOŁA”. Fenomen jednak tej książki polega na tym, że w rzeczywistości ona więcej zapowiada niż rozwiązuje, zmuszając czytelnika do sięgnięcia po „LABIRYNT DUCHÓW”. Nijak to się mam do zapowiedzi, że książki można czytać niezależnie, wprawdzie każda opowiada swoją historię, to jednak stanowią one nierozerwalne połączenie, jako całość.

Powieść tę przeczytałem z zapartym tchem w ciągu jednego dnia, dowiadując się przede wszystkim dużo więcej o zagmatwanej przeszłości Fermina Romero de Torres, czyli jednej najsympatyczniejszej postaci Zafona, człowieka owianego wielkimi tajemnicami, szczerego, bezkompromisowego, oddanego, wiernego przyjaciela Daniela Sempere.

To, co szczególnie mnie urzekło, to umiejętne wplatanie w tę historię wydarzeń, które miały miejsce w tamtym czasie a mianowicie rządy generała Franco, dzięki temu powieść nabiera realizmu i jest doskonałym wypełnieniem całości. Zafon obrazowa i plastycznie przedstawił nam Barcelonę z tamtego okresu i przeniósł nas do czasów wszechobecnego terroru, tuż po ostatecznej klęsce Republiki, a przy okazji zrobił to znakomicie i z wyczuciem, pokazując kawałek historii Hiszpanii.

Wspaniale opisał Zafon miejsce kaźni, a więc zamek Montjuic, gdzie w czasie rządów generała Francisco Franco zamek był krwawym i ponurym miejscem, w którym zginęło setki katalońskich nacjonalistów, a także ludzi nazywanych anarchistami, socjalistami czy też republikanami. To właśnie z tego ponurego miejsca ucieka Fermin ku wolności, poznajemy jego prawdziwy życiorys, oraz co przeszedł i przeżył w tym miejscu wraz ze swoimi współtowarzyszami. To właśnie tytułowy „WIEZIEŃ NIEBA” opracowuje dla Fermina plan ucieczki z tego przeklętego miejsca, prosząc jedynie w zamian o opiekę nad Izabellą i jej małym synkiem. Nie podałem celowo imienia i nazwiska tego bohatera aby nie psuć czytelnikowi frajdy z odkrywania tej przepięknej a zarazem dramatycznej historii.

Językowo powieść również nie odbiega od pozostałych części, mamy tu zbiór fenomenalnych dialogów między bohaterami, sporą dawkę metafor, działających na wyobraźnię i emocję czytelnika. Zafon maluje jak pędzlem swoją historię i jest przy tym prawdziwym mistrzem. Książka godna polecenia, warta przeczytania i każdej poświęconej minuty, wprawdzie nasuwa więcej pytań niż odpowiedzi, ale oto właśnie chodziło autorowi, Zafon bawi się z czytelnikiem, wplątując kolejne wątki, zagadki, intrygi.

No cóż muszę przyznać z całą odpowiedzialnością, że Carlos Ruiz Zafon to jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy, można zakochać się w jego twórczości bez pamięci, on wprowadza czytelnika w zupełnie inny wymiar, sam przekonałem się o tym na własnej skórze, dlatego tym szybciej sięgnę po ostatnią część tego cyklu by poznać rozwiązanie tej historii.
Dziękuje wszystkim serdecznie za poświęcony czas na przeczytanie tej krótkiej opinii o książce. Pozdrawiam.:). Jack_

OCENA -9/10 WYBITNA

„WIĘZIEŃ NIEBA” to trzecia część z cyklu o „Cmentarzu Zapomnianych Książek” powieść równie fantastyczna i tajemnicza jak poprzednie książki. Choć objętościowo jest najkrótsza, to mimo wszystko przyniosła odpowiedzi na niektóre pytania, które kłębiły się w mojej głowie po przeczytaniu „CIENIA WIATRU” i „GRY ANIOŁA”. Fenomen jednak tej książki polega na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytelnicza uczta. Kolejna dobra książka Zafona.

Czytelnicza uczta. Kolejna dobra książka Zafona.

Pokaż mimo to

Fermin Romero de Torres planuje swój ślub. Jest tylko jeden problem - od wielu jest człowiekiem-duchem, ponieważ uznano go za zmarłego wiele lat wcześniej. W dodatku do księgarni przychodzi tajemniczy człowiek z przeszłości Fermina... Z pomocą przychodzi jego przyjaciel, Daniel Sempere. Zostajemy zagłębieni w mroczną przeszłość Fermina, a sam Daniel odkryje, że los tego człowieka jest z nim ściśle związany...

Kolejna fantastyczna część Cmentarza Zapomnianych Książek. Język Carlosa Ruiz Zafóna jest po prostu jak miód, zwłaszcza opisy przestrzeni i wypowiedzi wyjątkowego Fermina. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, choć czułam, że Fermin nie znalazł się przypadkiem w rodzinie Sempere. Bardzo fajnie poprowadzona powieść, świetne wypowiedzi, wciągające wątki - nie mogę doczekać się kolejnej części!

Fermin Romero de Torres planuje swój ślub. Jest tylko jeden problem - od wielu jest człowiekiem-duchem, ponieważ uznano go za zmarłego wiele lat wcześniej. W dodatku do księgarni przychodzi tajemniczy człowiek z przeszłości Fermina... Z pomocą przychodzi jego przyjaciel, Daniel Sempere. Zostajemy zagłębieni w mroczną przeszłość Fermina, a sam Daniel odkryje, że los tego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trochę zawiła, momentami akcja zbyt rozbita przez wątki poboczne. Warto przeczytać

Trochę zawiła, momentami akcja zbyt rozbita przez wątki poboczne. Warto przeczytać

Pokaż mimo to

wspaniała, cudownie napisana, ujmująca historia - jak wszytkie książki tego autora

wspaniała, cudownie napisana, ujmująca historia - jak wszytkie książki tego autora

Pokaż mimo to

Piękna opowieść o charakterze człowieka. Czym może się stać gdy zaślepi go chęć zysku i zazdrość. Barcelona pokazana w czasach reżimu Franko. Co przeżywał przeciętny obywatel. Warto przeczytać cały cykl.

Piękna opowieść o charakterze człowieka. Czym może się stać gdy zaślepi go chęć zysku i zazdrość. Barcelona pokazana w czasach reżimu Franko. Co przeżywał przeciętny obywatel. Warto przeczytać cały cykl.

Pokaż mimo to

Carlos Ruiz Zafon do grona wybitnych pisarzy niestety nie należy, kropka. Nie będę się tutaj starał przekonywać kogokolwiek, że jest inaczej, sam uważam, że twórcą jest przeciętnym - widać to w konstrukcji zdań czy nieskładnej momentami fabule jego książek. Ale jednak jest coś, co czyni twórczość Katalończyka wyjątkową - potrafi on przenieść swojego czytelnika z ciepłego łóżka wprost na ulice Barcelony lat 50. Umiejętność cenna i niezwykła, podobnie czynił m.in. Grass z Gdańskiem, Proust z Paryżem czy Pamuk ze Stambułem. Autor wydaje się znać każdy zakamarek i każdą tajemnicę swojego miasta. Czytanie jego powieści w czasie zwiedzania Barcelony nadaje stolicy Katalonii magiczny i tajemniczy błysk, pozwala czuć miasto na zupełnie innej płaszczyźnie. Ja miałem szczęście czytać 'Więznia nieba' podczas pobytu w Barcelonie i właśnie za tę magiczną aurę, którą dla mnie stworzył szanuję autora i jego twórczość. Szkoda trochę, że akcja trzeciego tomu 'Cmentarza zapomnianych książek' nie zamyka się na czterystu stronach powieści. Myślę, że dzięki temu kiedyś zabiorę się do dokończenia sagi i przeczytania ostatniego z czterech tomów. Może stanie się to podczas kolejnego pobytu w Barcelonie?
Nie należy oczekiwać po 'Więźniu nieba' niczego wybitnego, ale jeśli chodzi o mój prywatny ranking książek lekkich i niewymagająco-wakacyjnych ta pozycja, podobnie jak i dwa poprzednie tomy z tej serii, plasuje się bardzo wysoko.

Carlos Ruiz Zafon do grona wybitnych pisarzy niestety nie należy, kropka. Nie będę się tutaj starał przekonywać kogokolwiek, że jest inaczej, sam uważam, że twórcą jest przeciętnym - widać to w konstrukcji zdań czy nieskładnej momentami fabule jego książek. Ale jednak jest coś, co czyni twórczość Katalończyka wyjątkową - potrafi on przenieść swojego czytelnika z ciepłego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Arcydzieło mistrza gatunku. Polecam całą serię "Cmentarz zapomnianych książek"

Arcydzieło mistrza gatunku. Polecam całą serię "Cmentarz zapomnianych książek"

Pokaż mimo to