Lubię powieści Jasia Kwadracika przede wszystkim dlatego że jego bohaterom jest dużo bliżej do zwyczajnych ludzi niż na przykład jakimś Jamesom Bondom. Wszyscy szpiedzy, agenci specjalni, jaśnie wielmożni biurokraci i inni funkcjonariusze szeroko pojętego aparatu państwowego w wydaniu tego brytyjskiego autora są sportretowani w sposób który czyni ich głęboko trójwymiarowymi. Nie spotkamy tutaj niezłomnych rycerzy na szlachetnie białych koniach, za to pełno jest skorumpowanych kreatur przeżartych nałogami, głęboko nieszczęśliwych rozwodników i wdowców, nadętych kretynów, skretyniałych cwaniaczków, bezwzględnych biznesmenów którzy sprzedaliby własne dziatki po okazyjnych cenach itd. 'Bardzo poszukiwany człowiek' nie jest tutaj wyjątkiem.

Ale najbardziej raduje moje serce zdrowy pesymizm Jasia; zdrowy bo bardzo bliski prawdziwym życiowym doświadczeniom. Nie oczekujmy że któryś z jego bohaterów skończy swą przygodę ze światem wywiadu bez głębszej blizny. Niektórzy mogą nawet zostać okaleczeni permanentnie - czasem przez wrogów, często przez przyjaciół i współpracowników, zmuszonych do tego z kolei przez twarde realia. Taki jest system - niewrażliwy na sprawiedliwość, bezwzględnie dążący po trupach do celu, nieczuły na potrzeby jednostek. Tutaj też pojawił się podobny wątek i mówiąc szczerze za same obserwacje tego typu książka zasługuje na siedem gwiazdek.

Jakieś wady? Faktycznie powieści momentami brakowało napięcia ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Jak coś to zawsze dla równowagi można obejrzeć którąś z przygód Jamesa B. - nie ma tam wiele sensu ale napięcie gwarantowane ;p.

Lubię powieści Jasia Kwadracika przede wszystkim dlatego że jego bohaterom jest dużo bliżej do zwyczajnych ludzi niż na przykład jakimś Jamesom Bondom. Wszyscy szpiedzy, agenci specjalni, jaśnie wielmożni biurokraci i inni funkcjonariusze szeroko pojętego aparatu państwowego w wydaniu tego brytyjskiego autora są sportretowani w sposób który czyni ich głęboko...

Trochę zabrakło mi napięcia. Pozostałe powieści autora są znacznie lepsze.

Trochę zabrakło mi napięcia. Pozostałe powieści autora są znacznie lepsze.

Dobra ale bez szału. 'Przegadana' ale myślę, ze to celowy zabieg. Wewnętrzne rozterki bohaterów zajmują tu dużo miejsca co wpływa na odbiór z różnych perspektyw. Brutalna strona wywiadu. Dramat wielu ludzi połączonych skomplikowanymi zależnościami.

Dobra ale bez szału. 'Przegadana' ale myślę, ze to celowy zabieg. Wewnętrzne rozterki bohaterów zajmują tu dużo miejsca co wpływa na odbiór z różnych perspektyw. Brutalna strona wywiadu. Dramat wielu ludzi połączonych skomplikowanymi zależnościami.

Szpiegowski thriller z dużą dawką wewnętrznej psychoanalizy bohaterów. Trochę 'przegadane', ale ciekawie poprowadzona narracja autora

Szpiegowski thriller z dużą dawką wewnętrznej psychoanalizy bohaterów. Trochę 'przegadane', ale ciekawie poprowadzona narracja autora

To coś więcej niż książka z fabułą szpiegowską. To powieść wielopłaszczyznowa: kryminał, sensacja, szpiedzy, psychologia, życie, religia. Jeżeli ktoś szuka taniej sensacji - to na pewno nie będzie dla niego. Ale jeżeli ktoś lubi książki z "więcej" i "głębiej" będzie zaskoczony, że tak szybko się skończyła, gdy chce się jej jeszcze więcej...

To coś więcej niż książka z fabułą szpiegowską. To powieść wielopłaszczyznowa: kryminał, sensacja, szpiedzy, psychologia, życie, religia. Jeżeli ktoś szuka taniej sensacji - to na pewno nie będzie dla niego. Ale jeżeli ktoś lubi książki z "więcej" i "głębiej" będzie zaskoczony, że tak szybko się skończyła, gdy chce się jej jeszcze więcej...

To jedna z niewielu książek, których ekranizacja trafiła do mnie znacznie bardziej niż powieść. Na pewno nie bez znaczenia było to, że w jednej z głównych ról obsadzono Philipa Seymoura Hoffmana. W książce nie czułam tego dreszczyku, co podczas seansu kinowego.

To jedna z niewielu książek, których ekranizacja trafiła do mnie znacznie bardziej niż powieść. Na pewno nie bez znaczenia było to, że w jednej z głównych ról obsadzono Philipa Seymoura Hoffmana. W książce nie czułam tego dreszczyku, co podczas seansu kinowego.

Ci, którzy oczekują litrów krwi, tortur, seryjnych morderców, to od razu mogą książkę zamienić na inną. Jest to inteligentna, doskonała książka. Napisana świetnym językiem, bez absurdalnych sytuacji, wszystko w tej książce, jest zapięte na ostatni guzik. Należy ją czytać w skupieniu i co najważniejsze, nie odkładać na kilka dni (czasami brakuje nam czasu),ponieważ traci się wtedy rytm czytania, trzeba wracać do wcześniejszych stron, jest to pozycja dla wymagających czytelników. To pierwsza moja książka Le Carre. Oczywiście sięgam bez zastanowienia po następną. Ci, którzy piszą, że są to nudy, to naprawdę nie wiem co czytają. Jak już wyżej nadmieniłem, nie ma w tej książce sytuacji tzw. zabili go i uciekł. Poza tym autor w doskonały sposób nakreślił portrety psychologiczne bohaterów. Dla mnie mocna 8. Po przeczytaniu, nie omieszkam oglądnąć adaptacji filmowej. POLECAM!!!

Ci, którzy oczekują litrów krwi, tortur, seryjnych morderców, to od razu mogą książkę zamienić na inną. Jest to inteligentna, doskonała książka. Napisana świetnym językiem, bez absurdalnych sytuacji, wszystko w tej książce, jest zapięte na ostatni guzik. Należy ją czytać w skupieniu i co najważniejsze, nie odkładać na kilka dni (czasami brakuje nam czasu),ponieważ traci...

45/180/2021
Jeżeli spodziewacie się rozrywki z kategorii "zabili go i uciekł", to nie w tej książce. Tu mamy wojenki różnych komórek wywiadu i policji co do tego, jak się rozprawić z podejrzanym terrorystą, brudne gierki i łamanie uzgodnień. Do tego powieść właściwie kończy się w takim miejscu, że mogłaby do niej zostać dopisana druga część. Ale po co? Lepiej zostawić taką niedopowiedzianą historię. A w zasadzie każdy może sobie wyobrazić zakończenie i niekoniecznie będą to różne wersje, niestety. I niestety, obraz służb jest ponury. Są fachowcami, ale do kryształowej uczciwości (a nawet jakiejkolwiek uczciwości) to im daleko, bardzo daleko.
PS. Do tego dobrze napisana i równie dobrze przetłumaczona. Mnie zachwyciło m. in. to: "Czy Bóg zatkał ci te głupie uszy swymi miłosiernymi dłońmi?" Chyba będę używać.

45/180/2021
Jeżeli spodziewacie się rozrywki z kategorii "zabili go i uciekł", to nie w tej książce. Tu mamy wojenki różnych komórek wywiadu i policji co do tego, jak się rozprawić z podejrzanym terrorystą, brudne gierki i łamanie uzgodnień. Do tego powieść właściwie kończy się w takim miejscu, że mogłaby do niej zostać dopisana druga część. Ale po co? Lepiej zostawić taką...

Niestety mam do przeczytania jeszcze jednego Le Carré'a, a to nudy niemożebne. Cóż, rzadko udaje mi się nie doczytać książki do końca, nawet jeśli naprawdę, naprawdę na to nie zasługuje. Żadnych więcej Le Carré'ów!

Niestety mam do przeczytania jeszcze jednego Le Carré'a, a to nudy niemożebne. Cóż, rzadko udaje mi się nie doczytać książki do końca, nawet jeśli naprawdę, naprawdę na to nie zasługuje. Żadnych więcej Le Carré'ów!

Dostałem tą książkę w prezencie i jak zobaczyłem opis i przeczytałem pierwszy rozdział to byłem przekonany, że trafi na najwyższą półkę w regale (obok innych sprezentowanych i niedokończonych mi książek). Jednak dałem jej szansę i w drugim rozdziale coś zaskoczyło. Doczytałem do końca i choć to zupełnie nie moja bajka tematyczna to książka jest całkiem ciekawie napisana. Pewnie już nic więcej tego autora nie przeczytam ale czasem warto sięgnąć po coś z innej beczki.

Dostałem tą książkę w prezencie i jak zobaczyłem opis i przeczytałem pierwszy rozdział to byłem przekonany, że trafi na najwyższą półkę w regale (obok innych sprezentowanych i niedokończonych mi książek). Jednak dałem jej szansę i w drugim rozdziale coś zaskoczyło. Doczytałem do końca i choć to zupełnie nie moja bajka tematyczna to książka jest całkiem ciekawie napisana....