O książce na pewno można śmiało powiedzieć, że jest intrygująca. Samotny bohater musi zmierzyć się ze swoim bólem, a żeby go ukoić postanawia dokonać niemożliwego. Efektowny pierwszy rozdział wzbudza w czytelniku zainteresowanie, a dalej jest już tylko lepiej. Wartkie tempo i niespodziewane zwroty akcji przypadły mi do gustu.

O książce na pewno można śmiało powiedzieć, że jest intrygująca. Samotny bohater musi zmierzyć się ze swoim bólem, a żeby go ukoić postanawia dokonać niemożliwego. Efektowny pierwszy rozdział wzbudza w czytelniku zainteresowanie, a dalej jest już tylko lepiej. Wartkie tempo i niespodziewane zwroty akcji przypadły mi do gustu.

Pierwsza książka tego autora, jaką przeczytałem i bardzo pozytywne zaskoczenie. Czytało się lekko, fabuła wciągała. Dla mnie jak najbardziej pozytywna ocena.

Pierwsza książka tego autora, jaką przeczytałem i bardzo pozytywne zaskoczenie. Czytało się lekko, fabuła wciągała. Dla mnie jak najbardziej pozytywna ocena.

Świetna książka. To moje pierwsze spotkanie z tym autorem ale na pewno nie ostatnie. Wartka akcja, interesujący bohater, a na koniec kołowrotek myśli.

Świetna książka. To moje pierwsze spotkanie z tym autorem ale na pewno nie ostatnie. Wartka akcja, interesujący bohater, a na koniec kołowrotek myśli.

Zapraszam na krótką wideo recenzje książki:
https://www.youtube.com/shorts/aMj8xfvJXxc

Zapraszam na krótką wideo recenzje książki:
https://www.youtube.com/shorts/aMj8xfvJXxc

Wow, to było coś. Bardzo dobre pierwsze spotkanie z autorem. Historia żwawa, dobrze się czyta, zakończenie świetne. Wydaje mi się że postacie były deczko zbyt płytkie jak na tą opowieść, ale mimo to bardzo polecam średnio zaawansowanym czytaczom thrillerów.

Wow, to było coś. Bardzo dobre pierwsze spotkanie z autorem. Historia żwawa, dobrze się czyta, zakończenie świetne. Wydaje mi się że postacie były deczko zbyt płytkie jak na tą opowieść, ale mimo to bardzo polecam średnio zaawansowanym czytaczom thrillerów.

Szalona historia ojca, który musi odkryć prawdę jak zginął jego syn z rąk seryjnego mordercy dzieci. Jeszcze ważniejsze jest gdzie jest ciało Maxa. Huśtawka emocji, bólu, desperacji, aż w końcu choroby. Autor jest mistrzem twistów, wodzenie za nos czytelnika. Czytając możemy poczuć się towarzyszyć głównemu bohaterowi ranie w ramię przez całą drogę do odkrycia prawdy o sobie samym. Gorąco polecam !

Szalona historia ojca, który musi odkryć prawdę jak zginął jego syn z rąk seryjnego mordercy dzieci. Jeszcze ważniejsze jest gdzie jest ciało Maxa. Huśtawka emocji, bólu, desperacji, aż w końcu choroby. Autor jest mistrzem twistów, wodzenie za nos czytelnika. Czytając możemy poczuć się towarzyszyć głównemu bohaterowi ranie w ramię przez całą drogę do odkrycia prawdy o sobie...

Genialna!
Sebastian Fitzek to mistrz thrillera. Jego opowieści są krwawe, brutalne, dosadne, ale również maksymalnie penetrują psychikę. Gdy myślisz, że wiesz, co się stanie, autor udowodni Ci, że się mylisz. „Pacjent” to książka pełna zwrotów akcji. Nie można się na niej nudzić. Przez cały czas trzyma w napięciu. Nie udało mi się rozszyfrować żadnej zagadki, choć przeczytałam już wiele podobnych historii. Z zapartym tchem i ciarkami na rękach czytałam ją aż do końca, gdy wszystko stało się jasne i logiczne.

Genialna!
Sebastian Fitzek to mistrz thrillera. Jego opowieści są krwawe, brutalne, dosadne, ale również maksymalnie penetrują psychikę. Gdy myślisz, że wiesz, co się stanie, autor udowodni Ci, że się mylisz. „Pacjent” to książka pełna zwrotów akcji. Nie można się na niej nudzić. Przez cały czas trzyma w napięciu. Nie udało mi się rozszyfrować żadnej zagadki, choć...

Im mniej się wie o tej książce, tym większe wrażenie robi. To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i z pewnością nie ostatnie, bo rzadko kiedy thrillery tak bardzo mi się podobają. Od razu wpadamy w wir wydarzeń, wiec jest to świetna pozycja do przerwania zastoju czytelniczego. Tej książki nie da się odłożyć! Zmagania bohatera śledziłam z zapartym tchem. Zakończenie…wow. Przez chwilę wydawało mi się zbyt zagmatwane, ale jak tylko odłożyłam książkę na półkę to zmieniłam zdanie. To jedna z tych historii, na zakończenie której czekamy z zapartym tchem, a gdy już w końcu je poznajemy, to wywraca ono wszystko do góry nogami. To jeden z najlepszych thrillerów jakie czytałam. Bardzo polecam!

Im mniej się wie o tej książce, tym większe wrażenie robi. To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i z pewnością nie ostatnie, bo rzadko kiedy thrillery tak bardzo mi się podobają. Od razu wpadamy w wir wydarzeń, wiec jest to świetna pozycja do przerwania zastoju czytelniczego. Tej książki nie da się odłożyć! Zmagania bohatera śledziłam z zapartym tchem....

Super się czytało i z pewnością nie spodziewałam się takiego rozwoju sytuacji. Polecam.

Super się czytało i z pewnością nie spodziewałam się takiego rozwoju sytuacji. Polecam.

Moja druga książka Fitzeka i ta podobała mi się o wiele bardziej. Motyw chorób psychicznych jest jednym z moich ulubionych, dlatego zakończenie, choć od pewnego momentu przewidywalne (pewnie dlatego, że przeczytałam i obejrzałam mnóstwo podobnych historii),bardzo mi się spodobało.


Jednak muszę się do czegoś przyczepić, bo nie byłabym sobą. Raził mnie trochę natłok zbiegów okoliczności. Maksa potrącił lekarz, który akurat pracował w szpitalu, do którego akurat trafił Tramnitz, który był podejrzewany o zamordowanie Maksa, jednocześnie w tym samym szpitalu przebywał pacjent, który myślał, że jest ojcem Maksa. Takie rzeczy tylko w filmach (albo książkach). A ja lubię, gdy historie, które czytam, są jak najbardziej prawdopodobne.

Do tego cały plan lekarza był nielogiczny. Skoro przez rok przetrzymywał żywego Maksa i chciał wrobić w jego śmierć Tramnitza, który przebywał przez ten czas w szpitalu, to jak zamierzał to rozwiązać? Podczas sekcji zwłok wyszłoby na jaw, że Maks nie zmarł rok temu tylko całkiem niedawno, a w takim razie kto miałby go przez ten czas przetrzymywać, skoro jego morderca siedział zamknięty w szpitalu? Kto by miał to dziecko karmić i się nim opiekować przez cały rok? Ogromna czarna dziura w planie.

Mimo to książka mi się podobała, bardzo mnie wciągnęła, czytałam jednym tchem. Wspaniały plot twist na samym końcu, którego się domyślałam od pewnego czasu, ale sama lepszego bym nie wymyśliła, więc ogromny plus za to.

Moja druga książka Fitzeka i ta podobała mi się o wiele bardziej. Motyw chorób psychicznych jest jednym z moich ulubionych, dlatego zakończenie, choć od pewnego momentu przewidywalne (pewnie dlatego, że przeczytałam i obejrzałam mnóstwo podobnych historii),bardzo mi się spodobało.


Jednak muszę się do czegoś przyczepić, bo nie byłabym sobą. Raził mnie trochę natłok...